مظفر النواب‌

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مظفر النواب‌
زادروز 1934 میلادی
بغداد
ملیت عراقی
مدرک تحصیلی ادبیات

مظفر النواب از شعرای عراقی معاصر است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مظفر النّواب به سال 1934 میلادی در بغداد به دنیا آمد و 2 سال زودتر از معمول کودکان دیگر بخاطر تغییر تاریخ ولادت به مدرسه رفت. او به دانشکده ادبیات بغداد راه یافت و مدتی به تدریس در دبیرستانها اشتغال داشت، بعد از سال 1958 به عنوان بازرس در مدیریت بازرسی وزارت آموزش و پرورش مشغول گردید. در سال 1963 م بعد از درگیری سیاسی شدید بین ملی‌گراها و کمونیست‌ها مجبور به فرار از عراق شد. او مدتی در سوریه و یونان اقامت گزید و سپس به فرانسه رفت و از دانشگاه «فانسان» فوق لیسانس گرفت.

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی آثار مظفر النواب چنین است: «المساورة أمام الباب الثانی» «وتریات لیلیة».

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

هل عرب أنتم؟!!! و «یزید» علی الشّرفة یستعرض ... لجیش الرّده!!

هل عرب أنتم؟!! و اللّه أنا فی شکّ من بغداد الی جدّة هل عرب أنتم؟!

و اراکم تمتهنون اللّیل علی أرصفة الطّرقات الموبوءة ایّام الشّدة؟! [۱]


آیا شما عربید؟ در حالی‌که یزید به شریف‌ترین انسانها تعرض کرده است؟

آیا شما عربید؟ به خدا قسم من در شک هستم. از بغداد تا جده!

آیا شما عربید؟ من شما را می‌بینم که شب را به خدمت می‌گیرید و بر راههای وبازده در روزهای سختی حرکت می‌کنید!

(شاعر یزیدیان زمان را با الفاظ بسیار شدید دشنام می‌گوید)


أنا أنتمی للفدائیّ لرأس الحسین و للرّبذیّ یدقّ علی قحف کلّ غنّی [۲]

و کم انت تشبه رأس الحسین الّذی فوق رمح و لا یستریح فتأبی الذوائب مذ ثبّتتها الدّماء علی غرّة أن تزیح و من ثبّتته الدّماء محال یزیح [۳]


من به نام حسین (ع) و ابوذر به عنوان اعلان جنگ پرچم برمی‌دارم من فدایی سر حسین هستم و برای به خشم آوردن ستمکاران انتساب خود را به حسین (ع) به رخ آنان می‌کشم.

(ای مجاهد مقاوم که در این راه سرت را داده‌ای)

چقدر سر شما شبیه به سر حسین (ع) بر بالای نی است!

کسی‌که در مسیر حق می‌جنگد، حتی اگر خونش بر زمین ریخته شود. هدف او تثبیت شده است و قطعا پیروز است.

آنچه با خون تثبیت شود، فناناپذیر است.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. حیاته و شعره؛ ص 233.
  2. مجله شیراز؛ السنة الاولی؛ العدد الاول؛ خریف 1997.
  3. حیاته و شعره؛ ص 123.