سید ابراهیم عطار
| سید ابراهیم عطار | |
|---|---|
| زادروز | بغداد |
| مرگ | ماه شعبان سال 1230 ه. ق |
| محل زندگی | بغداد |
| پیشه | شاعر |
سید ابراهیم عطار از شعرای عرب زبانی است که در مدح اهل بیت اشعاری سروده است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیّد ابراهیم بن محمّد بن علی بن سیف الدین، از امرای مکّه بوده است. نسب او از جهت پدر به امام حسن مجتبی (ع) و از جهت مادر به امام حسین (ع) می‌رسد و از مشهورترین علمای شاعر بود. وی در بغداد متولّد شده و در آنجا تحت تربیت پدر خود که از علما بوده، پرورش یافته است.
سید ابراهم در ماه شعبان سال 1230 ه. ق وفات یافته است. [۱]
نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
1- صدر یرضض بالخیول و إنّه‌کنز العلوم و عیبة الأسرار
2- یا منیة الکرّار بل یا مهجة المختار بل یا صفوة الجبّار
3- صلّی الإله علیکم و احلّکم‌دار السلام فنعم عقبی الدار [۲]
1- سینه‌ای که در زیر سم اسبها لگد مال شده گنجینه‌ی دانش‌ها و صندوق اسرار بود.
2- ای آرزوی حیدر کرّار و ای پاره‌ی قلب محمّد مختار، تو برگزیده‌ی خداوند جبّار هستی.
3- تا دنیا باقی است سلام و درود خداوند بر شما باد.