احمد حسین پور علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''احمد حسین پور علوی،''' فرزند حسین در شهریور ماه 1353 شمسی در قم متولد شد. تحصیلات خود را در رشته تجربی تا سطح دیپلم ادامه داد و سپس از دانشگاه تربیت معلم قم موفق به اخذ لیسانس در رشته روانشناسی گردید. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.  
'''احمد حسین پور علوی''' (١٣٥٣ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.  


{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
خط ۷: خط ۷:
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =ایرانی
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            = شهریور ماه 1353 ه.ش
| تاریخ تولد            = شهریور ماه ١٣٥٣ ه. ش
| محل تولد                = قم
| محل تولد                = قم
| والدین                =  حسین حسین پور علوی
| والدین                =  حسین حسین پور علوی
خط ۲۶: خط ۲۶:
| سال‌های نویسندگی        =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =  «علوی‌های علوی» اشعار مربوط به امیرالمؤمنین علی (ع) و «قمری‌های علوی» اشعار مربوط به قمر بنی‌هاشم عباس (ع)
|کتاب‌ها                =  «سادات ببخشند...» و «علوی ها»
|مقاله‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|نمایشنامه‌ها            =
خط ۳۶: خط ۳۶:
| شریک زندگی            =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =  لیسانس روانشناسی
|تحصیلات                  =   
|دانشگاه                =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|حوزه                  =
خط ۴۸: خط ۴۸:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==
احمد حسین پور علوی فرزند حسین در شهریور ماه ١٣٥٣ شمسی در قم متولد شد. تحصیلات خود را در رشته تجربی تا سطح دیپلم ادامه داد و سپس از دانشگاه تربیت معلم قم موفق به اخذ لیسانس در رشته روانشناسی گردید. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.


وی در طول مدت شاعری توفیق شاگردی در محضر استاد بزرگوار [[محمدعلی مجاهدی|محمد علی مجاهدی]] را داشته و از ایشان درس‌‏های زیادی را فرا گرفته است. هم‏چنین در انجمن ادبی استان قم و دبیرخانه دائمی شعر آیینی کشور مشغول فعالیت بوده است. در طی این سال‌‏ها در کنگره‏‌ها و جشنواره‏‌های زیادی شرکت کرده و در آن‌ها حائز رتبه شده است.


 
احمد علوی خدمت در آموزش و پرورش در مقطع ابتدایی را در کارنامه فعالیتی خود دارد. ‏‌‏‏‏‏‏‏<ref>گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏</ref>
 
==آثار==
 
احمد حسین پور علوی دو کتاب با نام‌های «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3583827&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سادات ببخشند...]» و «علوی‌ها» به چاپ رسیده است
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
==زندگینامه==
احمد حسین پور علوی قریب به بیست سال است که توفیق سرایش شعر در رثای اهل بیت (ع) را دارا است. در طول مدت شاعری توفیق شاگردی در محضر استاد بزرگوار محمد علی مجاهدی را داشته و از ایشان درس‌‏های زیادی را فرا گرفته است. هم‏چنین در انجمن ادبی استان قم و دبیرخانه دائمی شعر آیینی کشور مشغول فعالیت است. در طی این سال‌‏ها در کنگره‏‌ها و جشنواره‏‌های زیادی شرکت کرده و در آن‌ها حائز رتبه شده است.
==آثار احمد حسین پور علوی==
احمد حسین پور علوی دو کتاب با نام‌های «علوی‌های علوی» اشعار مربوط به امیرالمؤمنین علی (ع) و «قمری‌های علوی» اشعار مربوط به قمر بنی‌هاشم عباس (ع) را در دست چاپ دارد.
علوی هم‌اکنون مشغول خدمت و انجام وظیفه در آموزش و پرورش در مقطع ابتدایی است. ‏‌‏‏‏‏‏‏<ref>گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏</ref>
==اشعار==
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| ای در شب چشمان تو مهتاب گرفتار              |                     دریا شده بعد از تو به گرداب گرفتار }}
{{ب| ای در شب چشمان تو مهتاب گرفتار              |دریا شده بعد از تو به گرداب گرفتار }}
{{ب| گیرایی مِی از نفس شعله‌‏ور توست                  |                      در هُرم لب توست مِی ناب گرفتار }}  
{{ب| گیرایی مِی از نفس شعله‌‏ور توست                  |                      در هُرم لب توست مِی ناب گرفتار }}  
{{ب| عالم به نوا آمد و بیدار نبودند                        |                  مردان ستم پیشه در خواب گرفتار }}
{{ب| عالم به نوا آمد و بیدار نبودند                        |                  مردان ستم پیشه در خواب گرفتار }}
{{ب| یک مشت فلان بن فلان بن فلانند                  |                  این لشکر مغلوب به القاب گرفتار }}
{{ب| یک مشت فلان بن فلان بن فلانند                  |                  این لشکر مغلوب به القاب گرفتار }}
{{ب| این ظاهر امر است ببین اهل حرم را                  |              لب تشنه مصیبت‌زده بی‌تاب گرفتار }}
{{ب| این ظاهر امر است ببین اهل حرم را                  |              لب تشنه مصیبت‌زده بی‌تاب گرفتار }}
{{ب| تصویر رباب است و لب تشنه اصغر                   |            عکسی که شده در قفس قاب گرفتار }}
{{ب| تصویر [[رباب]] است و لب تشنه [[علی اصغر (ع)|اصغر]]                |            عکسی که شده در قفس قاب گرفتار }}
{{ب| این تیر چه تیریست که گردانده علی را                |                چون ماهی افتاده به قلاب گرفتار }}
{{ب| این تیر چه تیریست که گردانده علی را                |                چون ماهی افتاده به قلاب گرفتار }}
{{ب| لب تشنه لب‏‌های تو شد آب و ندیدند                  |                در برکه دستان تو شد آب گرفتار }}
{{ب| لب تشنه لب‏‌های تو شد آب و ندیدند                  |                در برکه دستان تو شد آب گرفتار }}
خط ۹۴: خط ۷۱:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> خدا به ماه زمین‌خورده آسمان بدهد              </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">            دلی به وسعت دریای بی‌کران بدهد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> امام عشق، علَم را به دست ساقی داد              </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">              که مرد را به تمام جهان نشان بدهد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چه می‌‏شود که به باد و به ابرها و به خاک        </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">              به سنگ‌‏های زبان‌بسته هم زبان بدهد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> که باد نوحه بخواند، که ابر گریه کند                </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">        که خاک اقامه بگوید، که سنگ اذان بدهد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> و یا به کودک لب تشنه روی دست پدر              </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">              هزار سفره رنگین‌تر از کمان بدهد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> رباب از نفس افتاده جبرئیل کجاست                  </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">          که گاه گاهی گهواره را تکان بدهد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چه عاشقانه و زیبا خدا مقدّر کرد                      </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">  که روی دست پدر ایستاده جان بدهد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هزار نکته شیرین‏‌تر از عسل باقی‏ست                    </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">      اگر عطش بگذارد، اگر امان بدهد  </span>
|}
<br />


{{شعر}}
===برای [[زینب (س)]]===
{{ب| خدا به ماه زمین‌خورده آسمان بدهد              |            دلی به وسعت دریای بی‌کران بدهد }}
{{ب| امام عشق، علَم را به دست ساقی داد              |              که مرد را به تمام جهان نشان بدهد }}
{{ب| چه می‌‏شود که به باد و به ابرها و به خاک        |              به سنگ‌‏های زبان‌بسته هم زبان بدهد }}
{{ب| که باد نوحه بخواند، که ابر گریه کند                |        که خاک اقامه بگوید، که سنگ اذان بدهد }}
{{ب| و یا به کودک لب تشنه روی دست پدر              |              هزار سفره رنگین‌تر از کمان بدهد }}
{{ب| رباب از نفس افتاده جبرئیل کجاست                  |          که گاه گاهی گهواره را تکان بدهد }}
{{ب| چه عاشقانه و زیبا خدا مقدّر کرد                      |  که روی دست پدر ایستاده جان بدهد }}
{{ب| هزار نکته شیرین‏‌تر از عسل باقی‏ست                    |      اگر عطش بگذارد، اگر امان بدهد  }}
{{پایان شعر}}
 
 
'''برای زینب (س)'''
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| این زن که از برابر طوفان گذشته بود                    |  عمرش کنار حضرت باران گذشته بود }}
{{ب| این زن که از برابر طوفان گذشته بود                    |  عمرش کنار حضرت باران گذشته بود }}
خط ۱۲۱: خط ۱۲۰:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==
طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج ص: 1022-1024.
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۰۲۲-۱۰۲۴.]
 
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:ادبیات]]
خط ۱۲۷: خط ۱۲۸:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۳

احمد حسین پور علوی (١٣٥٣ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.

احمد حسین پور علوی
احمد حسین پور علوی.jpg
زادروز شهریور ماه ١٣٥٣ ه. ش
قم
پدر و مادر حسین حسین پور علوی
کتاب‌ها «سادات ببخشند...» و «علوی ها»

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

احمد حسین پور علوی فرزند حسین در شهریور ماه ١٣٥٣ شمسی در قم متولد شد. تحصیلات خود را در رشته تجربی تا سطح دیپلم ادامه داد و سپس از دانشگاه تربیت معلم قم موفق به اخذ لیسانس در رشته روانشناسی گردید. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.

وی در طول مدت شاعری توفیق شاگردی در محضر استاد بزرگوار محمد علی مجاهدی را داشته و از ایشان درس‌‏های زیادی را فرا گرفته است. هم‏چنین در انجمن ادبی استان قم و دبیرخانه دائمی شعر آیینی کشور مشغول فعالیت بوده است. در طی این سال‌‏ها در کنگره‏‌ها و جشنواره‏‌های زیادی شرکت کرده و در آن‌ها حائز رتبه شده است.

احمد علوی خدمت در آموزش و پرورش در مقطع ابتدایی را در کارنامه فعالیتی خود دارد. ‏‌‏‏‏‏‏‏[۱]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

احمد حسین پور علوی دو کتاب با نام‌های «سادات ببخشند...» و «علوی‌ها» به چاپ رسیده است

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ای در شب چشمان تو مهتاب گرفتار دریا شده بعد از تو به گرداب گرفتار
گیرایی مِی از نفس شعله‌‏ور توست در هُرم لب توست مِی ناب گرفتار
عالم به نوا آمد و بیدار نبودند مردان ستم پیشه در خواب گرفتار
یک مشت فلان بن فلان بن فلانند این لشکر مغلوب به القاب گرفتار
این ظاهر امر است ببین اهل حرم را لب تشنه مصیبت‌زده بی‌تاب گرفتار
تصویر رباب است و لب تشنه اصغر عکسی که شده در قفس قاب گرفتار
این تیر چه تیریست که گردانده علی را چون ماهی افتاده به قلاب گرفتار
لب تشنه لب‏‌های تو شد آب و ندیدند در برکه دستان تو شد آب گرفتار
مژگان تو تعقیب نماز شب قدر است ای در خم ابروی تو محراب گرفتار
از بس که بلند است حدیث تو و دستت ترسم که شود شعر به اطناب گرفتار
مثل تو کسی نیست که این‏‌گونه بماند در بند غم حضرت ارباب گرفتار
خدا به ماه زمین‌خورده آسمان بدهد دلی به وسعت دریای بی‌کران بدهد
امام عشق، علَم را به دست ساقی داد که مرد را به تمام جهان نشان بدهد
چه می‌‏شود که به باد و به ابرها و به خاک به سنگ‌‏های زبان‌بسته هم زبان بدهد
که باد نوحه بخواند، که ابر گریه کند که خاک اقامه بگوید، که سنگ اذان بدهد
و یا به کودک لب تشنه روی دست پدر هزار سفره رنگین‌تر از کمان بدهد
رباب از نفس افتاده جبرئیل کجاست که گاه گاهی گهواره را تکان بدهد
چه عاشقانه و زیبا خدا مقدّر کرد که روی دست پدر ایستاده جان بدهد
هزار نکته شیرین‏‌تر از عسل باقی‏ست اگر عطش بگذارد، اگر امان بدهد


برای زینب (س)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این زن که از برابر طوفان گذشته بود عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
صبرش امان حوصله‌‏ها را بریده بود وقتی که از حوالی میدان گذشته بود
باران اشک بود و عطش شعله می‌‏کشید آب از سر تمام بیابان گذشته بود
آتش گرفته بود و سر از پا نمی‌‏شناخت از خیمه‏‌های بی‌سروسامان گذشته بود
اما هنوز آتش در را به یاد داشت آن روزها چه سخت و پریشان گذشته بود
آن پرده‏‌های آخر صفین ناگهان از پیش چشم آینه یک آن گذشته بود
می‌‏دید آیه آیه آن زیر دست و پاست کار از به نیزه کردن قرآن گذشته بود
زینب هزار بار خودش هم شهید شد از بس که از کنار شهیدان گذشته بود
یک لحظه از ارادت خود دست برنداشت عمرش تمام بر سر پیمان گذشته بود
بر صفحه‏‌های سرخ مقاتل نوشته‌‏اند این زن هزار مرتبه از جان گذشته بود

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏