محمد شعاع فاخر

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
محمد شعاع فاخر
زادروز 1360 ه. ق.
بخش شمالی «شطّ العرب»
ملیت عراقی
پیشه شاعر
دیوان سروده‌ها «جهاد کربلاء و الانسان»، «دفاع عن السید المسیح» و «أنا الشاعر»

محمد شعاع فاخر از شعرای عراقی است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محمد شعاع فاخر به سال 1360 ه. ق. در بخش شمالی «شطّ العرب» به دنیا آمد. مقدمات دروس دینی را در حوزه علمیه‌ی اهواز تمام کرد و سپس برای تکمیل آن به حوزه علمیه نجف هجرت نمود. او به عضویت «الرابطة الأدبیة» در نجف درآمد.

  • آثار
  • جهاد کربلاء و الانسان
  • دفاع عن السید المسیح
  • أنا الشاعر

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- تمنّی کلیم اللّه تفّد به نفسه‌و دون الحسین السّبط تنحره السّمر [۱]

2- و فی کلّ حرف من لهیب ندائه‌خلیل لإسماعلیه فی الحشاجمر

3- و إن کان بالذّبح العظیم فداءه‌لتفدی بإسماعیل فتیانه الغرّ [۲]


1- موسی کلیم اللّه آرزوی فدا گشتن به پای سبط رسول اللّه (ص)، حسین (ع) را دارد.

2 و 3- در هر حرفی از لهیب ندایش اسماعیل پسر ابراهیم خلیل اللّه بود که ذبح و فدیه‌ای از او به ذبح عظیم [۳] تعبیر شده است. با این تفاوت که حسین (ع) اسماعیل‌های متعددی به درگاه الهی آورد و فدا ساخت.


1- و جلّ الصّلیب المجتلی فوق عوده‌مسیح کما یجلی من الغبش الفجر

2- تسلّق أعواد الصّلیب فماونت‌رؤاه و لکن باح بالألم السّرّ

3- یقول و مل‌ء الکون منه شکایةالی اللّه ممزوج بها الألم المرّ

4- الهی و ربّی کن معی فی مصیبتی‌رفیقی فقد عنّانی الصّلب و الأسر

5- و أولاء فتیان الرّسول تسابقواإلی الموت یتلو الحرّ فی سعیه الحرّ

6- تلفّهم الحرب العوان کأنّهانعیم و فیه لأنس لا البیض و السّمر [۴]


1- 4- (بر اساس آنچه در انجیل آمده است مسیح در حالی‌که آکنده از درد تلخی بود و سختی عظیمی را احساس می‌کرد) بر صلیب از درد و رنج به خدا شکایت کرد و عرض کرد: خدایا در مصیبتم همراه من باش.

5 و 6- در حالی‌که جوان رسول اللّه (ص) از مرگ استقبال می‌کرد و آزادانه استقامت می‌ورزید. آنان برای وصول به مرگ در راه خدا با یکدیگر مسابقه می‌دادند و صحنه‌ی کارزار، بهشت نعیمشان بود و در آن مأنوس بودند.

و ان فخرت أرض الطّواف بهاجرفکم هاجر بالطّفّ ابرزها الخدر سعت ألف شوط تطلب الماء بعد ماجری فی مسیر النّهر ریّقه الغمر [۵]

اگر زمین مکه به طواف و سعی هاجر در پی آب می‌نازد، زمین «طف» هاجرها به خود دیده که از فرط تشنگی در طلب آب هزار شوط [۶] کرده‌اند.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. لیلة عاشورا؛ ص 366.
  2. همانجا.
  3. اشاره به آیه 107 سوره صافات «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» و بر او ذبح بزرگی فدا ساختیم.
  4. لیلة عاشورا؛ ص 367.
  5. همان؛ ص 366.
  6. هر دور طواف خانه خدا را یک شوط می‌گویند.