هادی بیک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴۵: خط ۴۵:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
 
'''هادی بیک''' از شاعران سبک [[بازگشت ادبی]] است.
 
<br />
 
 
 
 
 
 
 
 
==زندگینامه==
==زندگینامه==
نام او هادی بیک و از ایل ساکن لرستان است. دیوانی دارد در چهار هزار بیت. وفات او در سال 1229 ه.ق در اصفهان بوده است.
هادی بیک متخلص به «شقایق لرستانی» از ایل ساکن لرستان است. دیوانی از وی به یادگار مانده است که اشعاری در قالب‌های قصیده، غزل، رباعی، قطعه و مثنوی در آن به چشم می‌خورد. درون مایۀ سروده‌هایش مدح، عرفان، تاریخ، اندرز،‌ هجو یا مطایبه است. در دیوان وی یک [[مرثیه]] در رثای [[امام حسین|امام حسین‌ (ع)]]، دیده می‌شود که نشان از جهان ‌بینی اعتقادی وی دارد.
شایق لرستانی از سرایندگان سبک بازگشت ادبی است. دیوانی از وی به یادگار مانده است که اشعاری در قالب‌های قصیده، غزل، رباعی، قطعه و مثنوی در آن به چشم می‌خورد.
درون مایۀ سروده‌هایش مدح، عرفان، تاریخ، اندرز،‌ هجو یا مطایبه است. در دیوان وی یک مرثیه در رثای [[امام حسین‌ (ع)]]، دیده می‌شود که نشان از جهان ‌بینی اعتقادی وی دارد.
نگاه شاعر به حادثۀ [[عاشورا]] احساسی و ماتمی است و در آن رنگی از عرفان دیده نمی‌شود و از شیوۀ ساده بیانی برخوردار است.
نگاه شاعر به حادثۀ [[عاشورا]] احساسی و ماتمی است و در آن رنگی از عرفان دیده نمی‌شود و از شیوۀ ساده بیانی برخوردار است.
وفات او در سال 1229 ه.ق در اصفهان بوده است.


==کتاب شناسی==
==کتاب شناسی==
* دیوان شایق لرستانی، هادی بیک ساکی. تصحیح و پژوهش حمیدرضا دالوند. خرم آباد: فلک الافلاک. 1384
 
*دیوان شایق لرستانی، هادی بیک ساکی. تصحیح و پژوهش حمیدرضا دالوند. خرم آباد: فلک الافلاک. 1384
{{شاعران}}
[[رده:شاعران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۲۳

هادی بیگ شایق لرستانی
مرگ 1229 ه.ق
اصفهان
پیشه شاعر
تخلص «شایق لرستانی»

هادی بیک از شاعران سبک بازگشت ادبی است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

هادی بیک متخلص به «شقایق لرستانی» از ایل ساکن لرستان است. دیوانی از وی به یادگار مانده است که اشعاری در قالب‌های قصیده، غزل، رباعی، قطعه و مثنوی در آن به چشم می‌خورد. درون مایۀ سروده‌هایش مدح، عرفان، تاریخ، اندرز،‌ هجو یا مطایبه است. در دیوان وی یک مرثیه در رثای امام حسین‌ (ع)، دیده می‌شود که نشان از جهان ‌بینی اعتقادی وی دارد. نگاه شاعر به حادثۀ عاشورا احساسی و ماتمی است و در آن رنگی از عرفان دیده نمی‌شود و از شیوۀ ساده بیانی برخوردار است.

وفات او در سال 1229 ه.ق در اصفهان بوده است.

کتاب شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • دیوان شایق لرستانی، هادی بیک ساکی. تصحیح و پژوهش حمیدرضا دالوند. خرم آباد: فلک الافلاک. 1384