نوروزعلی فرزند محمّد باقر: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نوروزعلی فرزند محمّد باقر''' (12 ه. ق- ه. ق) تاریخ نگار و عالم شیعی ایرانی قرن سیزدهم و اوایل چهاردهم هجری قمری است. {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام = بسطامی | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = نوروزعلی | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = سال ۱۲۳۷ ه. ق | |||
| محل تولد = | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = سال ۱۳۰۹ ه. ق | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن =گورستان قتلگاه پشت سر امین‌الدّین طبرسی | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر =فاضل بسطامی | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها =«امواج البکاء»، «البداء»، «التحفةالحسینیه» و «سفینةالنجاة» | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
==زندگینامه== | |||
نوروزعلی فرزند محمّدباقر واعظ معروف به فاضل بسطامی به سال ۱۲۳۷ ه. ق متولد شد. او در مشهد مجاور آستان قدس رضوی نزد استادانی درس خواند. بسطامی با اینکه فقیه اصولی بود، در فقه و اصول چندان شهرتی نیافت اما در حدیث از استادان روزگار خویش بود و در تاریخ نیز تتبع فراوان می‌کرد. | |||
منابع، وی را به داشتن فضل بسیار، پرهیزکاری و خوش‌خویی ستوده‌اند. وی به سال ۱۳۰۹ ه. ق درگذشت.<ref>اعیان‌الشیعه؛ ج ۳، ص ۵۶۷- ۵۶۹.</ref> پس از مرگ پیکرش را در گورستان قتلگاه پشت سرِ امین‌الدّین طبرسی به خاک سپردند. | |||
وی به سال | |||
==آثار== | |||
آثار فاضل بسطامی عبارتند از: | |||
*«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1043676&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author امواج البکاء]» به فارسی، درباره‌ی دفعات [[گریه|گریه]]<nowiki/>های [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] در [[کربلا]] و علت‌های آن که در ۱۵ مجلس مرتب گردیده‌است | |||
*«البداء» | |||
*«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=780529&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author التحفةالحسینیه]» درباره‌ی وقایع کربلا و اسرار [[شهادت]] امام حسین(ع) و یارانش که بسطامی در محرم ۱۲۷۱ ه. ق گزیده‌ای از این اثر را فراهم کرد و آن را «الوجیزه» نامید | |||
*«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=5664140&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سفینةالنجاة]» در شرح منظومه‌ی سیّدمهدی بحرالعلوم و .... | |||
==اشعار== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| تنی گشت فرسوده از نوک تیر|که دوش نبی بود او را سریر }} | {{ب| تنی گشت فرسوده از نوک تیر|که دوش نبی بود او را سریر }} | ||
| خط ۲۰: | خط ۷۳: | ||
{{ب| ز بس زخم کاری، تنش شد ز کار|نبی را دل از درد شد سوگوار }} | {{ب| ز بس زخم کاری، تنش شد ز کار|نبی را دل از درد شد سوگوار }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| جوانی که در این کسا داشت جای|که بُد پنجمین حجّت آن کسای }} | {{ب| جوانی که در این کسا داشت جای|که بُد پنجمین حجّت آن کسای }} | ||
| خط ۳۳: | خط ۸۳: | ||
{{ب| منم پنجمین فردِ آن پنج تن|که کردند در آن کسا انجمن }} | {{ب| منم پنجمین فردِ آن پنج تن|که کردند در آن کسا انجمن }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| شنیدم که در وقت ذبح عظیم|ز غیرت، بُدش چشم حق بین دو نیم }} | {{ب| شنیدم که در وقت ذبح عظیم|ز غیرت، بُدش چشم حق بین دو نیم }} | ||
{{ب| یکی جانب خیمه‌ی با شکوه|یکی سویِ آمد شدِ آن گروه }} | {{ب| یکی جانب خیمه‌ی با شکوه|یکی سویِ آمد شدِ آن گروه }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| نه بر جهاد، امام انام طاقت داشت|نه ذو الجناح دگر تاب استقامت داشت }} | {{ب| نه بر جهاد، امام انام طاقت داشت|نه ذو الجناح دگر تاب استقامت داشت }} | ||
| خط ۵۰: | خط ۹۴: | ||
{{ب| بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد|اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد <ref>سفینة النجاة.</ref> }} | {{ب| بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد|اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد <ref>سفینة النجاة.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۹۴۴-۹۴۵.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۶۰: | خط ۱۰۳: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران متأخر]] | [[رده:شاعران متأخر]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۵
نوروزعلی فرزند محمّد باقر (12 ه. ق- ه. ق) تاریخ نگار و عالم شیعی ایرانی قرن سیزدهم و اوایل چهاردهم هجری قمری است.
| بسطامی | |
|---|---|
| نام اصلی | نوروزعلی |
| زادروز | سال ۱۲۳۷ ه. ق |
| مرگ | سال ۱۳۰۹ ه. ق |
| جایگاه خاکسپاری | گورستان قتلگاه پشت سر امین‌الدّین طبرسی |
| نام(های) دیگر |
فاضل بسطامی |
| کتاب‌ها | «امواج البکاء»، «البداء»، «التحفةالحسینیه» و «سفینةالنجاة» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نوروزعلی فرزند محمّدباقر واعظ معروف به فاضل بسطامی به سال ۱۲۳۷ ه. ق متولد شد. او در مشهد مجاور آستان قدس رضوی نزد استادانی درس خواند. بسطامی با اینکه فقیه اصولی بود، در فقه و اصول چندان شهرتی نیافت اما در حدیث از استادان روزگار خویش بود و در تاریخ نیز تتبع فراوان می‌کرد.
منابع، وی را به داشتن فضل بسیار، پرهیزکاری و خوش‌خویی ستوده‌اند. وی به سال ۱۳۰۹ ه. ق درگذشت.[۱] پس از مرگ پیکرش را در گورستان قتلگاه پشت سرِ امین‌الدّین طبرسی به خاک سپردند.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آثار فاضل بسطامی عبارتند از:
- «امواج البکاء» به فارسی، درباره‌ی دفعات گریه‌های امام حسین(ع) در کربلا و علت‌های آن که در ۱۵ مجلس مرتب گردیده‌است
- «البداء»
- «التحفةالحسینیه» درباره‌ی وقایع کربلا و اسرار شهادت امام حسین(ع) و یارانش که بسطامی در محرم ۱۲۷۱ ه. ق گزیده‌ای از این اثر را فراهم کرد و آن را «الوجیزه» نامید
- «سفینةالنجاة» در شرح منظومه‌ی سیّدمهدی بحرالعلوم و ....
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| تنی گشت فرسوده از نوک تیر | که دوش نبی بود او را سریر | |
| خدنگ خطا، سینه‌ای را درید | که زان سینه شد نور سینا پدید | |
| به آن سینه چون تیر دمساز شد | سر تیر با عرش همراز شد | |
| ز تیر ستم، سینه‌ای شد فکار | که بُد مخزن سرّ پروردگار | |
| کشیدی چو تیر از تن خویش، شاه | پر از خون شدی پیکر مهر و ماه | |
| ز بس زخم کاری، تنش شد ز کار | نبی را دل از درد شد سوگوار |
| جوانی که در این کسا داشت جای | که بُد پنجمین حجّت آن کسای | |
| چو تنها در آن دشت بی‌یار ماند | بر آن قوم، آیات تطهیر خواند | |
| که ماییم ز اهل کسای رسول | نموده است این آیه بر ما نزول | |
| منم پنجمین حجّت آن کسا | به بالای من شد امامت رسا | |
| منم پنجمین فردِ آن پنج تن | که کردند در آن کسا انجمن |
| شنیدم که در وقت ذبح عظیم | ز غیرت، بُدش چشم حق بین دو نیم | |
| یکی جانب خیمه‌ی با شکوه | یکی سویِ آمد شدِ آن گروه |
| نه بر جهاد، امام انام طاقت داشت | نه ذو الجناح دگر تاب استقامت داشت | |
| فتاد پرتو خورشید آسمان به زمین | غبار غم ز زمین رفت بر سپهر برین | |
| بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد | اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد [۲] |