نوروزعلی فرزند محمّد باقر (12 ه. ق- ه. ق) تاریخ نگار و عالم شیعی ایرانی قرن سیزدهم و اوایل چهاردهم هجری قمری است.
بسطامی
|
نام اصلی
|
نوروزعلی
|
زادروز
|
سال ۱۲۳۷ ه. ق
|
مرگ
|
سال ۱۳۰۹ ه. ق
|
جایگاه خاکسپاری
|
گورستان قتلگاه پشت سر امینالدّین طبرسی
|
نام(های) دیگر
|
فاضل بسطامی
|
کتابها
|
«امواج البکاء»، «البداء»، «التحفةالحسینیه» و «سفینةالنجاة»
|
نوروزعلی فرزند محمّدباقر واعظ معروف به فاضل بسطامی به سال ۱۲۳۷ ه. ق متولد شد. او در مشهد مجاور آستان قدس رضوی نزد استادانی درس خواند. بسطامی با اینکه فقیه اصولی بود، در فقه و اصول چندان شهرتی نیافت اما در حدیث از استادان روزگار خویش بود و در تاریخ نیز تتبع فراوان میکرد.
منابع، وی را به داشتن فضل بسیار، پرهیزکاری و خوشخویی ستودهاند. وی به سال ۱۳۰۹ ه. ق درگذشت.[۱] پس از مرگ پیکرش را در گورستان قتلگاه پشت سرِ امینالدّین طبرسی به خاک سپردند.
آثار فاضل بسطامی عبارتند از:
- «امواج البکاء» به فارسی، دربارهی دفعات گریههای امام حسین(ع) در کربلا و علتهای آن که در ۱۵ مجلس مرتب گردیدهاست
- «البداء»
- «التحفةالحسینیه» دربارهی وقایع کربلا و اسرار شهادت امام حسین(ع) و یارانش که بسطامی در محرم ۱۲۷۱ ه. ق گزیدهای از این اثر را فراهم کرد و آن را «الوجیزه» نامید
- «سفینةالنجاة» در شرح منظومهی سیّدمهدی بحرالعلوم و ....
تنی گشت فرسوده از نوک تیر |
|
که دوش نبی بود او را سریر |
خدنگ خطا، سینهای را درید |
|
که زان سینه شد نور سینا پدید |
به آن سینه چون تیر دمساز شد |
|
سر تیر با عرش همراز شد |
ز تیر ستم، سینهای شد فکار |
|
که بُد مخزن سرّ پروردگار |
کشیدی چو تیر از تن خویش، شاه |
|
پر از خون شدی پیکر مهر و ماه |
ز بس زخم کاری، تنش شد ز کار |
|
نبی را دل از درد شد سوگوار |
جوانی که در این کسا داشت جای |
|
که بُد پنجمین حجّت آن کسای |
چو تنها در آن دشت بییار ماند |
|
بر آن قوم، آیات تطهیر خواند |
که ماییم ز اهل کسای رسول |
|
نموده است این آیه بر ما نزول |
منم پنجمین حجّت آن کسا |
|
به بالای من شد امامت رسا |
منم پنجمین فردِ آن پنج تن |
|
که کردند در آن کسا انجمن |
شنیدم که در وقت ذبح عظیم |
|
ز غیرت، بُدش چشم حق بین دو نیم |
یکی جانب خیمهی با شکوه |
|
یکی سویِ آمد شدِ آن گروه |
نه بر جهاد، امام انام طاقت داشت |
|
نه ذو الجناح دگر تاب استقامت داشت |
فتاد پرتو خورشید آسمان به زمین |
|
غبار غم ز زمین رفت بر سپهر برین |
بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد |
|
اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد [۲] |
- ↑ اعیانالشیعه؛ ج ۳، ص ۵۶۷- ۵۶۹.
- ↑ سفینة النجاة.
شاعران |
---|
قرن اول | |
---|
قرن دوم | |
---|
قرن سوم | |
---|
قرن چهارم | |
---|
قرن پنجم | |
---|
قرن ششم | |
---|
قرن هفتم | |
---|
قرن هشتم | |
---|
قرن نهم | |
---|
قرن دهم | |
---|
قرن یازدهم | |
---|
قرن دوازدهم | |
---|
قرن سیزدهم | |
---|
قرن چهاردهم | |
---|
قرن پانزدهم | |
---|