محمد شعاع فاخر

از ویکی حسین
نسخهٔ تاریخ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۵ توسط Esmaeili (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
محمد شعاع فاخر
زادروز 1360 ه. ق.
بخش شمالی «شطّ العرب»
ملیت عراقی
پیشه شاعر
دیوان سروده‌ها «جهاد کربلاء و الانسان»، «دفاع عن السید المسیح» و «أنا الشاعر»

محمد شعاع فاخر از شعرای عراقی است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محمد شعاع فاخر به سال 1360 ه. ق. در بخش شمالی «شطّ العرب» به دنیا آمد. مقدمات دروس دینی را در حوزه علمیه‌ی اهواز تمام کرد و سپس برای تکمیل آن به حوزه علمیه نجف هجرت نمود. او به عضویت «الرابطة الأدبیة» در نجف درآمد.

  • آثار
  • جهاد کربلاء و الانسان
  • دفاع عن السید المسیح
  • أنا الشاعر

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- تمنّی کلیم اللّه تفّد به نفسه‌و دون الحسین السّبط تنحره السّمر [۱]

2- و فی کلّ حرف من لهیب ندائه‌خلیل لإسماعلیه فی الحشاجمر

3- و إن کان بالذّبح العظیم فداءه‌لتفدی بإسماعیل فتیانه الغرّ [۲]


1- موسی کلیم اللّه آرزوی فدا گشتن به پای سبط رسول اللّه (ص)، حسین (ع) را دارد.

2 و 3- در هر حرفی از لهیب ندایش اسماعیل پسر ابراهیم خلیل اللّه بود که ذبح و فدیه‌ای از او به ذبح عظیم [۳] تعبیر شده است. با این تفاوت که حسین (ع) اسماعیل‌های متعددی به درگاه الهی آورد و فدا ساخت.


1- و جلّ الصّلیب المجتلی فوق عوده‌مسیح کما یجلی من الغبش الفجر

2- تسلّق أعواد الصّلیب فماونت‌رؤاه و لکن باح بالألم السّرّ

3- یقول و مل‌ء الکون منه شکایةالی اللّه ممزوج بها الألم المرّ

4- الهی و ربّی کن معی فی مصیبتی‌رفیقی فقد عنّانی الصّلب و الأسر

5- و أولاء فتیان الرّسول تسابقواإلی الموت یتلو الحرّ فی سعیه الحرّ

6- تلفّهم الحرب العوان کأنّهانعیم و فیه لأنس لا البیض و السّمر [۴]


1- 4- (بر اساس آنچه در انجیل آمده است مسیح در حالی‌که آکنده از درد تلخی بود و سختی عظیمی را احساس می‌کرد) بر صلیب از درد و رنج به خدا شکایت کرد و عرض کرد: خدایا در مصیبتم همراه من باش.

5 و 6- در حالی‌که جوان رسول اللّه (ص) از مرگ استقبال می‌کرد و آزادانه استقامت می‌ورزید. آنان برای وصول به مرگ در راه خدا با یکدیگر مسابقه می‌دادند و صحنه‌ی کارزار، بهشت نعیمشان بود و در آن مأنوس بودند.

و ان فخرت أرض الطّواف بهاجرفکم هاجر بالطّفّ ابرزها الخدر سعت ألف شوط تطلب الماء بعد ماجری فی مسیر النّهر ریّقه الغمر [۵]

اگر زمین مکه به طواف و سعی هاجر در پی آب می‌نازد، زمین «طف» هاجرها به خود دیده که از فرط تشنگی در طلب آب هزار شوط [۶] کرده‌اند.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. لیلة عاشورا؛ ص 366.
  2. همانجا.
  3. اشاره به آیه 107 سوره صافات «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» و بر او ذبح بزرگی فدا ساختیم.
  4. لیلة عاشورا؛ ص 367.
  5. همان؛ ص 366.
  6. هر دور طواف خانه خدا را یک شوط می‌گویند.