ژولیده نیشابوری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | |||
حسن فرح بخش نیشابوری متخلص به «ژولیده» از شعرای معاصر است. وی شاعریست توانا و چیرهدست که ساده و روان شعر میسراید. | |||
اشعار ژولیده مورد پسند مردم واقع شده و به هر محفلی در اقصی نقاط ایران دیده میشود که [[مداحى|مداحان]] [[اهل بیت|اهل بیت (ع)]] شعر او را میخوانند. | |||
از اشعار ژولیده کتابهای «[[مقتل]] [[حسین|الحسین (ع)]]»، «ارمغان مدینه»، «گلواژههای عشق»، «کشتیبان»، «گلزار خونین» و چند مجموعهی شعر دیگر به چاپ رسیده است. | |||
==آثار== | |||
گزیده اشعار حسن فرح بخش نیشابوری به سعی حسین قرایی با عنوان «دلت را خانه ماکن» توسط نشر شهیدکاظمی منتشر شده است. [https://www.irna.ir/news/83744692/%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%B1-%DA%98%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D9%86%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%B1-%D8%B4%D8%AF] | |||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| مُهر سکوت او به صف کربلا شکست|سدّ ستم ز جوشش خون خدا شکست }} | {{ب| مُهر سکوت او به صف [[کربلا]] شکست|سدّ ستم ز جوشش خون خدا شکست }} | ||
{{ب| خون خدا که در ره حق از سرش گذشت|از مرز عقل، عشق جهان گسترش گذشت }} | {{ب| خون خدا که در ره حق از سرش گذشت|از مرز عقل، عشق جهان گسترش گذشت }} | ||
خط ۱۱۵: | خط ۹۹: | ||
{{ب| آزاده آن کس است که تا آخرین نفس|از دشمن ولایت و حق گیرد انتقام }} | {{ب| آزاده آن کس است که تا آخرین نفس|از دشمن ولایت و حق گیرد انتقام }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1354. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1354.] | ||
{{شاعران}} | |||
[[رده:ادبیات]] | [[رده:ادبیات]] | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۵
حسن فرح بخش نیشابوری یکی از شاعران معاصر است.
حسن فرح بخش نیشابوری | |
---|---|
کتابها | «مقتل الحسین (ع)»، «ارمغان مدینه»، «گلواژههای عشق»، «کشتیبان»، «گلزار خونین» |
تخلص | «ژولیده» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حسن فرح بخش نیشابوری متخلص به «ژولیده» از شعرای معاصر است. وی شاعریست توانا و چیرهدست که ساده و روان شعر میسراید.
اشعار ژولیده مورد پسند مردم واقع شده و به هر محفلی در اقصی نقاط ایران دیده میشود که مداحان اهل بیت (ع) شعر او را میخوانند.
از اشعار ژولیده کتابهای «مقتل الحسین (ع)»، «ارمغان مدینه»، «گلواژههای عشق»، «کشتیبان»، «گلزار خونین» و چند مجموعهی شعر دیگر به چاپ رسیده است.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
گزیده اشعار حسن فرح بخش نیشابوری به سعی حسین قرایی با عنوان «دلت را خانه ماکن» توسط نشر شهیدکاظمی منتشر شده است. [۱]
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مُهر سکوت او به صف کربلا شکست | سدّ ستم ز جوشش خون خدا شکست | |
خون خدا که در ره حق از سرش گذشت | از مرز عقل، عشق جهان گسترش گذشت | |
صلح حسن ز شور حسینی قیام شد | پروندهی یزید چو از محضرش گذشت | |
بهر بقای دین خدا آن عمود دین | اول ز خون سرخ علی اکبرش گذشت | |
از آب، دیده بست پی حفظ آبرو | لب تشنه از برادر آب آورش گذشت | |
لب تشنه گشت قاسم و عبد اللهش شهید | جان جهان خرید چو از اصغرش گذشت | |
کاخ یزید سفله ز بن زیر و رو نمود | تا از سه ساله دختر نیک اخترش گذشت | |
از کربلا به کوفه و از کوفه تا به شام | بر نوک نیزه رأس شرف پرورش گذشت | |
تن زیر بار ذلت دون همتان نداد | جنگید با یزید که خون از سرش گذشت | |
زینب که خواند درس وفا از اشارتش | تکمیل شد شهادت او با اسارتش |
آزادهای که خواند حسینش، علی به نام | باشد امام و باب امام و پسر امام | |
هم یادگار نهضت خونین کربلاست | هم افتخار مکتب عشق است در قیام | |
از فرط سجده شهره به سجاد و، در سخن | باشد امیر قافلهی منطق و کلام | |
یک عمر گریه کرد و نشد خشک اشک او | کل کلام او به جهان شد (صحیفه) نام | |
گفتند بر شما به کجا سختتر گذشت | آهی کشید و گفت: امان از جفای شام | |
تنها گل شکفتهی گلزار کربلا | پرپر به زهر کینه شد و برگرفت کام | |
از بهر سرفرازی اسلام راستین | بر شیعیان او بود این آخرین پیام | |
آزاده آن کس است که تا آخرین نفس | از دشمن ولایت و حق گیرد انتقام |