اخوى تهرانى: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «زندگینامه نامش حاجى میرزا سید على از فامیل سادات اخوى است.وى داراى طبع وقّاد...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
زندگینامه
'''اخوی تهرانی''' از شاعران و مرثیه‌سرایان مذهبی ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = اخوی تهرانی
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =حاجى میرزا سید على
| زمینه فعالیت          =شعر آئینی
| ملیت                  =ایرانی
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            = عراقى
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
==زندگینامه==


نامش حاجى میرزا سید على از فامیل سادات اخوى است.وى داراى طبع وقّاد و روانى بوده و معاصر و معاشر با مؤلف طرائق الحقایق است.
حاجى میرزا سید على از اقوام سادات اخوى و معاصر و معاشر با مؤلف طرائق‌الحقایق است. آثار منظوم او توسط مدیحه‌سرایان مورد استفاده قرار مى‌گرفته و آثار ماتمى وى نیز با اقبال مواجه بوده‌است.


در شرح احوال حاجى میرزا سید على اخوى تهرانى آمده است:
==آثار==


«...و امروزه جناب...آقاى حاجى میرزا سید على سلّمه اللّه تعالى...میلاد ائمۀ علیهم السلام را در تکیۀ مخصوص سادات همیشه جشن شایان گرفته و در نیمۀ شعبان در باغ معلوم و موسوم به حجتیه یک روز و یک شب براى میلاد صاحب نور هنگامه‌اى است.با راقم،نهایت لطف دارد و بعضى از قصاید و غزلیات آن جناب ذکر مى‌شود...» <ref>طرائق الحقایق،محمد معصوم شیرازى«معصومعلى شاه»با تصحیح محمد جعفر محجوب،کتابخانۀ سنایى،تهران بى‌تا،ج 3،ص 473 و 474.</ref>
آثار معدودى از وى که در [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1709889&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرائق‌الحقائق] آمده در سبک عراقى سروده شده‌است.


سبک شعرى
==اشعار==
 
آثار معدودى از وى که در طرائق الحقائق آمده در سبک عراقى سروده شده و از ساختار محکم لفظى و غناى محتوایى آنها پیداست که سراینده با وقوف کامل به آثار متقدمین و اطلاع از دقیقه‌هاى کلامى،طبع‌آزمایى مى‌کرده است.
 
دامنۀ تأثیر آثار عاشورایى
 
وى از چهره‌هاى نامدار مذهبى در زمانۀ خود بوده و در تکیۀ مخصوص به خاندان خود میلاد ائمۀ اطهار را جشن مى‌گرفته است؛بنابراین مسلما آثار منظوم او توسط مدیحه‌سرایان مورد استفاده قرار مى‌گرفته و طبعا آثار ماتمى وى نیز با اقبال مواجه بوده است،ولى متأسفانه به خاطر عدم دسترسى به آثار منظوم عاشورایى او،نمى‌توان بیش از این در این زمینه سخن گفت.
 
برگزیدۀ آثار عاشورایى اخوى تهرانى
 
در طرائق الحقایق ابیاتى از یک بند از ترکیب‌بند عاشورایى او آمده است که عینا آن را نقل مى‌کنیم:


===ترکیب‌بند عاشورایی===
{{شعر}}
{{ب| طاها به ناله آمد و یاسین به خود تپید | ز اورنگ ناز تا که امام مبین فتاد }}
{{ب| طاها به ناله آمد و یاسین به خود تپید | ز اورنگ ناز تا که امام مبین فتاد }}


{{ب| با زین واژگون،گذر <ref>در متن آمده:گذرد.</ref> ذو الجناح چون | بر خیمه‌گاه زینب محنت قرین فتاد }}
{{ب| با زین واژگون، گذر <ref>در متن آمده: گذرد.</ref> ذوالجناح چون | بر خیمه‌گاه زینب محنت قرین فتاد }}


{{ب| آغشته دید کاکلش از خون شاه دین | زد نعره‌اى که لرزه به عرش برین فتاد }}
{{ب| آغشته دید کاکلش از خون شاه دین | زد نعره‌اى که لرزه به عرش برین فتاد }}


{{ب| خورشیدوار از افق خیمه،بى‌حجاب | آمد برون و از پى آن مه جبین فتاد }}
{{ب| خورشیدوار از افق خیمه، بى‌حجاب | آمد برون و از پى آن مه جبین فتاد }}


{{ب| همراه ماه گفتى پروین صفت به راه | جمعى ستارگان ز بنات و بنین فتاد }}
{{ب| همراه ماه گفتى پروین صفت به راه | جمعى ستارگان ز بنات و بنین فتاد }}


{{ب| آمد پى برادر و،چشمش در آن میان | بر خون تپیده پیکر آن نازنین فتاد }}
{{ب| آمد پى برادر و، چشمش در آن میان | بر خون تپیده پیکر آن نازنین فتاد }}
 
{{ب| گفتا که: اى مبارک توسن! برادرم | آمد چه بر سرش؟ به کجا بر زمین فتاد؟ }}


{{ب| گفتا که:اى مبارک توسن!برادرم | آمد چه بر سرش؟به کجا بر زمین فتاد؟ }}
{{ب| تا بر سرش چه آمد آن دم که چشم او | بر خنجر برهنه شمر لعین فتاد }}


{{ب| تا بر سرش چه آمد آن دم که چشم او | بر خنجر برهنۀ شمر لعین فتاد }}
{{ب| گفتا: دریغ! کز ستم آخر، حسین من | از جان گذشت و در نفس واپسین فتاد }}


{{ب| گفتا:دریغ!کز ستم آخر،حسین من | از جان گذشت و در نفس واپسین فتاد }}
{{ب| چون شد درین زمین؟ که ز خون برادرم | اندیشه کس ندارد، اى خاک بر سرم! <ref>همان، ج ۳، ص ۴۷۵.</ref> }}


{{ب| چون شد درین زمین؟که ز خون برادرم | اندیشه کس ندارد،اى خاک بر سرم! <ref>همان،ج 3،ص 475.</ref> }}
{{پایان شعر}}


==منبع==


*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج۱، ص ۳۵۲-۳۵۴.]]


محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا،زمزم هدایت، ج1، ص 352-354.
==پی نوشت==
[[رده:شاعران]]
<references />{{شاعران}}
[[رده:شاعران قرن سیزدهم]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران ایرانی]]
[[رده:شاعران عاشورایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۹

اخوی تهرانی از شاعران و مرثیه‌سرایان مذهبی ایرانی است.

اخوی تهرانی
نام اصلی حاجى میرزا سید على
زمینهٔ کاری شعر آئینی
ملیت ایرانی
سبک نوشتاری عراقى

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حاجى میرزا سید على از اقوام سادات اخوى و معاصر و معاشر با مؤلف طرائق‌الحقایق است. آثار منظوم او توسط مدیحه‌سرایان مورد استفاده قرار مى‌گرفته و آثار ماتمى وى نیز با اقبال مواجه بوده‌است.

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آثار معدودى از وى که در طرائق‌الحقائق آمده در سبک عراقى سروده شده‌است.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ترکیب‌بند عاشورایی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طاها به ناله آمد و یاسین به خود تپید ز اورنگ ناز تا که امام مبین فتاد
با زین واژگون، گذر [۱] ذوالجناح چون بر خیمه‌گاه زینب محنت قرین فتاد
آغشته دید کاکلش از خون شاه دین زد نعره‌اى که لرزه به عرش برین فتاد
خورشیدوار از افق خیمه، بى‌حجاب آمد برون و از پى آن مه جبین فتاد
همراه ماه گفتى پروین صفت به راه جمعى ستارگان ز بنات و بنین فتاد
آمد پى برادر و، چشمش در آن میان بر خون تپیده پیکر آن نازنین فتاد
گفتا که: اى مبارک توسن! برادرم آمد چه بر سرش؟ به کجا بر زمین فتاد؟
تا بر سرش چه آمد آن دم که چشم او بر خنجر برهنه شمر لعین فتاد
گفتا: دریغ! کز ستم آخر، حسین من از جان گذشت و در نفس واپسین فتاد
چون شد درین زمین؟ که ز خون برادرم اندیشه کس ندارد، اى خاک بر سرم! [۲]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. در متن آمده: گذرد.
  2. همان، ج ۳، ص ۴۷۵.