سید محمد امیر الحاج‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ابو جعفر سیّد محمّد بن حسین بن محمّد حسینی نجفی، عالم، ادیب و شاعر شیعی مذهب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ابو جعفر سیّد محمّد بن حسین بن محمّد حسینی نجفی، عالم، ادیب و شاعر شیعی مذهب که نسب وی با 22 واسطه به امام زین العابدین (ع) می‌رسد. <ref> ریحانة الادب؛ ج 7، ص 393.</ref>
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =  سید محمد امیر الحاج‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = 1180 ه. ق.
| محل مرگ                = نجف اشرف
| علت مرگ                =
| محل زندگی              = نجف اشرف
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  = شیعی
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    = شاعر آل رسول اللّه
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = عالم، ادیب و شاعر  
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                = شرح الشافیه ابو فراس
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            = «الآیات الباهرات فی المعجزات النّبی (ص) و الائمة الهداة (ع)»، «ارجوزة فی تاریخ المعصومین الاربعة عشر» و «تاریخ نور الباری»
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}


از زادگاه و تاریخ تولد و زندگانی او اطّلاع دقیقی در دست نیست جز اینکه نوشته‌اند وی ساکن نجف اشرف بوده و در همان شهر درگذشته است. <ref>طبقات؛ ص 204.</ref> چند اثر به امیر حاج نسبت داده‌اند که تاکنون فقط یکی از آنها به چاپ رسیده است و آن کتاب «شرح الشافیه ابو فراس» است که برای «ابو سعید عبد اللّه فخری‌زاده» قاضی عراق تألیف کرده است. تألیف کتاب در سال 1183 پایان یافته و به چاپهای متعدّد رسیده است. آنچه از آثار وی می‌شناسیم عبارت است از «الآیات الباهرات فی المعجزات النّبی (ص) و الائمة الهداة (ع)»- «ارجوزة فی تاریخ المعصومین الاربعة عشر»- «تاریخ نور الباری» که دیوان شعری است در تاریخ اهل بیت و در سال 1177 سروده است و در مقدمه‌ی آن خود را «شاعر آل رسول اللّه» خوانده است <ref>تاریخ نور الباری، مقدمه.</ref> و «نفثات المصدور».
او به سال 1180 ه ق در نجف اشرف درگذشت. <ref> ادب الطف؛ ج 5، ص 291.</ref>


'''سید محمد امیر الحاج'''، عالم، ادیب و شاعر شیعی مذهب که نسب وی با 22 واسطه به [[زین العابدین «ع»|امام زین العابدین (ع) م]]<nowiki/>ی‌رسد. <ref> ریحانة الادب؛ ج 7، ص 393.</ref>


== زندگینامه ==
از زادگاه و تاریخ تولد و زندگانی ابو جعفر سیّد محمّد بن حسین بن محمّد حسینی نجفی اطّلاع دقیقی در دست نیست جز اینکه نوشته‌اند وی ساکن نجف اشرف بوده و در همان شهر در سال 1180 ه. ق. درگذشته است. <ref>طبقات؛ ص 204.</ref>
== آثار ==
چند اثر به امیر حاج نسبت داده‌اند که تاکنون فقط یکی از آنها به چاپ رسیده است و آن کتاب «شرح الشافیه ابو فراس» است که برای «ابو سعید عبد اللّه فخری‌زاده» قاضی عراق تألیف کرده است. تألیف کتاب در سال 1183 پایان یافته و به چاپهای متعدّد رسیده است. آنچه از آثار وی می‌شناسیم عبارت است از «الآیات الباهرات فی المعجزات النّبی (ص) و الائمة الهداة (ع)»- «ارجوزة فی تاریخ المعصومین الاربعة عشر»- «تاریخ نور الباری» که دیوان شعری است در تاریخ [[اهل بیت]] و در سال 1177 سروده است و در مقدمه‌ی آن خود را «شاعر آل رسول اللّه» خوانده است <ref>تاریخ نور الباری، مقدمه.</ref> و «نفثات المصدور».
== نمونه اشعار ==
'''قصیده‌ای در رثای ابو الفضل العباس (ع):''' <ref>همان؛ ص 290.</ref>
'''قصیده‌ای در رثای ابو الفضل العباس (ع):''' <ref>همان؛ ص 290.</ref>


خط ۱۵: خط ۶۷:




1- ای عباس، تو جان باارزش خود را در راه یاری حسین (ع) بخشیدی و این کاری بی‌نظیر است.
1- ای [[عباس ابن علی(ع)|عباس]]، تو جان باارزش خود را در راه یاری [[حسین|حسین (ع)]] بخشیدی و این کاری بی‌نظیر است.


2- از نوشیدن آب خودداری کردی، چون او تشنه بود، رفتار نیک هرکس نشانه‌ی اصل پاک اوست.
2- از نوشیدن [[آب]] خودداری کردی، چون او تشنه بود، رفتار نیک هرکس نشانه‌ی اصل پاک اوست.


3- در هنگام فخر، افتخار تو این بس، که برادر سبطین هستی و در روز بخشیدن آب، بخشندگی و فضل تو آشکار شد.
3- در هنگام فخر، افتخار تو این بس، که برادر سبطین هستی و در روز بخشیدن آب، بخشندگی و فضل تو آشکار شد.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 463.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 463.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۳۶: خط ۸۱:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۱

سید محمد امیر الحاج‌
مرگ 1180 ه. ق.
نجف اشرف
محل زندگی نجف اشرف
لقب شاعر آل رسول اللّه
پیشه عالم، ادیب و شاعر
کتاب‌ها شرح الشافیه ابو فراس
دیوان سروده‌ها «الآیات الباهرات فی المعجزات النّبی (ص) و الائمة الهداة (ع)»، «ارجوزة فی تاریخ المعصومین الاربعة عشر» و «تاریخ نور الباری»


سید محمد امیر الحاج، عالم، ادیب و شاعر شیعی مذهب که نسب وی با 22 واسطه به امام زین العابدین (ع) می‌رسد. [۱]

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از زادگاه و تاریخ تولد و زندگانی ابو جعفر سیّد محمّد بن حسین بن محمّد حسینی نجفی اطّلاع دقیقی در دست نیست جز اینکه نوشته‌اند وی ساکن نجف اشرف بوده و در همان شهر در سال 1180 ه. ق. درگذشته است. [۲]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چند اثر به امیر حاج نسبت داده‌اند که تاکنون فقط یکی از آنها به چاپ رسیده است و آن کتاب «شرح الشافیه ابو فراس» است که برای «ابو سعید عبد اللّه فخری‌زاده» قاضی عراق تألیف کرده است. تألیف کتاب در سال 1183 پایان یافته و به چاپهای متعدّد رسیده است. آنچه از آثار وی می‌شناسیم عبارت است از «الآیات الباهرات فی المعجزات النّبی (ص) و الائمة الهداة (ع)»- «ارجوزة فی تاریخ المعصومین الاربعة عشر»- «تاریخ نور الباری» که دیوان شعری است در تاریخ اهل بیت و در سال 1177 سروده است و در مقدمه‌ی آن خود را «شاعر آل رسول اللّه» خوانده است [۳] و «نفثات المصدور».

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قصیده‌ای در رثای ابو الفضل العباس (ع): [۴]


1- بذلت أیا عباس نفسا نفیسةلنصر حسین عزّ بالجدّ عن مثل

2- أبیت التذاذ الماء قبل التذاذه‌و حسن فعال المرء فرع عن الأصل

3- فأنت اخو السبطین فی یوم مفخرو فی یوم بذل الماء أنت أبو الفضل


1- ای عباس، تو جان باارزش خود را در راه یاری حسین (ع) بخشیدی و این کاری بی‌نظیر است.

2- از نوشیدن آب خودداری کردی، چون او تشنه بود، رفتار نیک هرکس نشانه‌ی اصل پاک اوست.

3- در هنگام فخر، افتخار تو این بس، که برادر سبطین هستی و در روز بخشیدن آب، بخشندگی و فضل تو آشکار شد.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ریحانة الادب؛ ج 7، ص 393.
  2. طبقات؛ ص 204.
  3. تاریخ نور الباری، مقدمه.
  4. همان؛ ص 290.