هاشم شیرازى: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
هاشم شیرازی از شعرای سده سزدهم است.
'''هاشم شیرازی''' از شعرای قرن سیزدهم ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =هاشم شیرازی
| نام                    =هاشم شیرازی
| تصویر                  =
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =محمد هاشم شیرازی
| نام اصلی              =محمدهاشم شیرازی
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =شعر و ادبیات
| ملیت                  =
| ملیت                  =ایرانی
| تاریخ تولد            =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| محل تولد                =
خط ۳۰: خط ۲۸:
|فیلم‌نامه‌ها              =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =«هاشم»
|تخلص                    =هاشم
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                    =
| همسر                    =
خط ۴۷: خط ۴۵:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==
نامش محمد هاشم، تخلص شعرى‌اش «هاشم» و از شعراى سدۀ سیزدهم هجرى است. از تاریخ تولد و درگذشت او اطلاعى نداریم.
شیخ مفید (داور) در شرح حال او نگاشته است:
«هاشم شیرازى: الحاج شیخ محمد هاشم، برادر کهتر امام جمعه و جماعت: شیخ ابو تراب که معروف هر دیار بوده، و خود شیخ مذکور نیز امامت جماعت مى‌نمود و در وقتى که برادر مهتر او به تهران رفت، چندى به جاى برادر نماز جمعه مى‌کرد، و از اهل علم مى‌بود و اشعار در مراثى و غیرها دارد، و چون متصلب در امر به معروف و نهى از منکر بود، بعضى از اجلاف اشعارى چند از زبان او ساخته و در جهان منتشر کردند....»<ref>''تذکرۀ مرآة الفصاحه''، ص 704.</ref>
==سبک شعرى==
==سبک شعرى==


هاشم شیرازى به دو زبان فارسى و عربى شعر مى‌سروده و در زمره شاعران ذو اللسانین است.
محمدهاشم شیرازى به دو زبان فارسى و عربى و در سبک عراقى شعر مى‌سروده‌است. در تذکره مرآةالفصاحه نمونه‌هایى از شعر عربى و فارسى او آمده است.<ref>همان، ص ۷۰۴ و ۷۰۵.</ref> 


در تذکرۀ مرآة الفصاحه نمونه‌هایى از شعر عربى و فارسى او آمده است، <ref>''همان''، ص 704 و 705.</ref> و از شیوۀ بیانى اشعار فارسى او پیدا است که در سبک عراقى طبع‌آزمایى مى‌کرده.
==اشعار==
 
دامنۀ تأثیر آثار عاشورایى
 
ابیات منتخبى که از مراثى منظوم او در تذکرۀ مرآة الفصاحه آمده، گویا برگزیده‌اى از ترکیب‌بند عاشورایى او باشد. این ابیات برگزیده، در عین روانى از ساختار لفظى قابل قبولى برخوردارند. متأسفانه به خاطر عدم دستیابى به اشعار عاشورایى او نمى‌توان پیرامون میزان تأثیرگذارى آن‌ها سخنى گفت، ولى چون وى از روحانیان بنام زمان خود بوده و از ائمۀ معروف جماعات شیراز به شمار مى‌آمده، طبعا آثار منظوم ماتمى او در میان علاقه‌مندان به وى و مردم متدین شیراز معروف بوده و بازتاب درخورى در زادگاه او داشته است.
 
==برگزیدۀ آثار عاشورایى==


===ترکیب‌بند عاشورایی===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| اى پرتو جلال و جمال و بهاى حق | وى مظهر کمال و صفا و ضیاى حق }}
{{ب| اى پرتو جلال و جمال و بهاى حق | وى مظهر کمال و صفا و ضیاى حق }}
خط ۸۶: خط ۷۱:
{{ب| آه از دمى که عترت و اولاد مصطفى | کردند رو به مقتل سلطان کم سپاه }}
{{ب| آه از دمى که عترت و اولاد مصطفى | کردند رو به مقتل سلطان کم سپاه }}


{{ب| دیدند پیکر شهدا گشته چاک چاک | بى‌دست و پا و بى‌سر و بى‌افسر و کلاه<ref>''همان''، ص 704 و 705.</ref> }}
{{ب| دیدند پیکر شهدا گشته چاک چاک | بى‌دست و پا و بى‌سر و بى‌افسر و کلاه<ref>همان، ص 704 و ۷۰۵.</ref> }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


==منابع==
==منابع==
محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 349-350.
 
*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج ۱، ص ۳۴۹-۳۵۰.]]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:افراد]]
[[رده:در سده‌های نخستین]]
[[رده:مؤلفین]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
<references />{{شاعران}}
[[رده:شاعران قرن سیزدهم]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران ایرانی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۲

هاشم شیرازی از شعرای قرن سیزدهم ایرانی است.

هاشم شیرازی
نام اصلی محمدهاشم شیرازی
زمینهٔ کاری شعر و ادبیات
ملیت ایرانی
پیشه شاعر
سبک نوشتاری سبک عراقى
تخلص هاشم

سبک شعرى[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محمدهاشم شیرازى به دو زبان فارسى و عربى و در سبک عراقى شعر مى‌سروده‌است. در تذکره مرآةالفصاحه نمونه‌هایى از شعر عربى و فارسى او آمده است.[۱]

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ترکیب‌بند عاشورایی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اى پرتو جلال و جمال و بهاى حق وى مظهر کمال و صفا و ضیاى حق
اى تربت مقدس تو فتح کارها وى مرقد منیر تو، کوى صفاى حق
زینب چو دید جسم برادر به خون تپان گفتا: فدات جان من، اى جان مصطفى!
چون شد که باد حادثه افکند بر زمین این نخل سربلند ز بستان مصطفى؟
آن دم که جسم پاک على اکبرش تپید در خاک و خون، به دامن صحراى کربلا
شد ناامید و گفت به حسرت به نعش او بر این سراى یا ولدى! بعدک العفا
فریاد العطش به سما مى‌رود هنوز از دشت کربلا، به هزاران فغان و آه
سرهاى سروران، به سر نیزۀ جفا وز سیلى خسان، گل رخسار ما سیاه
آه از دمى که عترت و اولاد مصطفى کردند رو به مقتل سلطان کم سپاه
دیدند پیکر شهدا گشته چاک چاک بى‌دست و پا و بى‌سر و بى‌افسر و کلاه[۲]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. همان، ص ۷۰۴ و ۷۰۵.
  2. همان، ص 704 و ۷۰۵.