على اخوان ارمکى: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| وقتى خدا تابید در آیینههاى تو | پر شد ز آهنگ رهایى | {{ب| وقتى خدا تابید در آیینههاى تو | پر شد ز آهنگ رهایى [[نینوا]]ى تو }} | ||
{{ب| در این کویرستان شکوه دیگر دارد | آبىترین لحنى که مىخواند صداى تو }} | {{ب| در این کویرستان شکوه دیگر دارد | آبىترین لحنى که مىخواند صداى تو }} | ||
{{ب| آن آیههایى را که روى نیزه مىخواندى | جبریل را آورد سمت | {{ب| آن آیههایى را که روى نیزه مىخواندى | جبریل را آورد سمت [[کربلا]]ى تو }} | ||
{{ب| افسوس! ما از کربلا چیزى نفهمیدیم | جز گریه و جز اشک حسرت در عزاى تو }} | {{ب| افسوس! ما از کربلا چیزى نفهمیدیم | جز [[گریه]] و جز اشک حسرت در عزاى تو }} | ||
{{ب| اصلا نفهمیدیم معناى شهادت را | آغاز و پایانى ندارد ماجراى تو }} | {{ب| اصلا نفهمیدیم معناى [[شهادت]] را | آغاز و پایانى ندارد ماجراى تو }} | ||
{{ب| تنها پیام کربلا نخل و علامت نیست | باید که شعر دیگرى گفت از براى تو }} | {{ب| تنها پیام کربلا نخل و علامت نیست | باید که شعر دیگرى گفت از براى تو }} | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج۱، ص۵۴۳.]] | *[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج۱، ص۵۴۳.]] | ||
{{شاعران}} | |||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران ایرانی]] | [[رده:شاعران ایرانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۰
علی اخوان ارمکی (۱۳۵۹ ه. ش) شاعر ایرانی است.
على اخوان ارمکى | |
---|---|
زمینهٔ کاری | شعر و ادبیات |
زادروز | ۱۳۵۹ ه. ش کاشان |
ملیت | ایرانی |
مدرک تحصیلی | زبان و ادبیات فارسی |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
علی اخوان ارمکی در سال ۱۳۵۹ در کاشان متولد شد. او دانشآموخته رشتۀ زبان و ادبیات فارسى و از اعضاى انجمن شاعران جوان کاشان است. اگرچه اخوان در قلمرو شعر آیینى آثار معدودى دارد ولى نگاهی تازه به موضوعات مذهبى دارد.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وقتى خدا تابید در آیینههاى تو | پر شد ز آهنگ رهایى نینواى تو | |
در این کویرستان شکوه دیگر دارد | آبىترین لحنى که مىخواند صداى تو | |
آن آیههایى را که روى نیزه مىخواندى | جبریل را آورد سمت کربلاى تو | |
افسوس! ما از کربلا چیزى نفهمیدیم | جز گریه و جز اشک حسرت در عزاى تو | |
اصلا نفهمیدیم معناى شهادت را | آغاز و پایانى ندارد ماجراى تو | |
تنها پیام کربلا نخل و علامت نیست | باید که شعر دیگرى گفت از براى تو |