مدهوش تهرانی

از ویکی حسین
(تغییرمسیر از میرزا اسماعیل تهرانی)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

میرزا اسماعیل تهرانی، متخلّص به «مدهوش» است.

مدهوش تهرانی
نام اصلی میرزا اسماعیل تهرانی
مرگ 1288 ه.ق
تخلص «مدهوش»

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

او از راه کسب و کار معیشت می‌کرد. ابتدا به حرفۀ علاقبندی پرداخت و در آن کار استادی بی‌مانند بود و در آخر شغل بلور فروشی اختیار کرد و بضاعتی به دست آورد.

رفته رفته ایمانی قوی وعشقی معنوی او را به راه عرفان هدایت کرد و او را به جامۀ اهل فقر درآورد. مدهوش دارای استعدادی سرشار و حافظه‌ای قوی بود. او بیشتر قواعد را از یغما گرفته و روش سلسلۀ نعمت‌اللهی داشته است. وی در سال 1288 هـ.ق وفات یافته است.


دیوان اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دیوان اشعار او شامل غزلیات، قصاید، مثنوی، مراثی، رباعیات، دوبیتی‌ها، مقطّعات، تک‌بیتی‌ها و ترجیحات است. قصایدی در مدح و ثنای حضرت باری‌تعالی، پیامبر اکرم (ص)، حضرت علی (ع)، حضرت سیدالشهدا (ع) و حضرت صاحب الزمان (ع) سروده است.

آثار عاشورایی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در بخش مراثی قطعه‌ای در رثا و مقام حضرت سیدالشهدا (ع) و قطعه‌ای در فداکاری و وفاداری حضرت زینب (س) در پیش کش‌کردن عون و جعفر به پیشگاه والای حضرت امام حسین (ع)، سروده است.

نگاه کلی مدهوش در اشعارش عرفانی، پخته و سرشار از کمالات و علم و فضل است و می‌توان گفت او یک شاعر عارف مسلک است.

استفاده از تشبیه‌ها واستعاره‌های به جا و پخته، اشعار وی را دل نشین کرده است. می‌توان گفت، نگاه وی به کربلا،‌ نگاهی عرفانی است و ابیاتی که درین زمینه سروده بر مبنای عشق و عرفان است.

کتاب شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دیوان مدهوش تهرانی، به کوشش احمد کرمی؛ خط از علی عریانی. تهران: ما، 1368.