ذوقی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''میرزا ابو القاسم ذوقی''' (1273 ه. ق.- 1336 ه. ق.) از شعرای ایرانی معاصر است.
'''میرزا ابوالقاسم ذوقی''' (۱۲۷۳ ه. ق- ۱۳۳۶ ه. ق) از شعرای ایرانی است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = میرزا ابو القاسم ذوقی
| نام                    = میرزا ابو القاسم ذوقی
خط ۷: خط ۷:
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =1273ه
| تاریخ تولد            =۱۲۷۳ ه. ق
| محل تولد                =اصفهان
| محل تولد                =اصفهان
| والدین                =   
| والدین                =   
| تاریخ مرگ              =1336ه
| تاریخ مرگ              =۱۳۳۶ ه. ق
| محل مرگ                =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| علت مرگ                =
خط ۲۵: خط ۲۵:
| سال‌های نویسندگی        =  
| سال‌های نویسندگی        =  
|سبک نوشتاری            =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|کتاب‌ها                =کلیات ذوقی
|مقاله‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|نمایشنامه‌ها            =
خط ۷۲: خط ۷۲:
}}
}}
==زندگینامه==
==زندگینامه==
میرزا ابو القاسم ذوقی، در سال 1273 ه. ق. در اصفهان تولد یافت. وی برادر مهتر مرحوم غمگین اصفهانی و برادرزاده‌ی محمد ابراهیم ساغر، شاعر شهیر قرن سیزدهم هجری است که در خاندان ادب و کمال پرورش یافت. ذوقی علاوه بر شاعری از حسن خط بهره‌مند بود.
میرزا ابوالقاسم ذوقی، در سال ۱۲۷۳ ه. ق در اصفهان تولد یافت. وی برادر کوچکتر مرحوم غمگین اصفهانی و برادرزاده‌ی محمدابراهیم ساغر، شاعر شهیر قرن سیزدهم هجری است که در خاندان ادب و کمال پرورش یافت. ذوقی علاوه بر شاعری از حسن خط بهره‌مند بود.


او در برخی از مجامع ادبی اصفهان و شیراز شرکت می‌جست. ذوقی از طریق تجارت و چندی نیز از راه منشیگری زندگی کرد و تا پایان عمر مجرد زیست و اواخر زندگی به انزوا و گوشه‌گیری پرداخت و در دوازدهم محرم الحرام 1336 قمری به مرض استسقاء درگذشت. در ایران اشعارش مشتمل بر پنج هزار بیت است که پس از فوتش به همت و سرمایه‌ی برادرش «غمگین» به چاپ رسید. <ref>سخنوران نامی معاصر؛ ج ص 1407.</ref>
او در برخی از مجامع ادبی اصفهان و شیراز شرکت می‌جست. ذوقی از طریق تجارت و چندی نیز از راه منشیگری زندگی گذراند و تا پایان عمر مجرد زیست و اواخر زندگی به انزوا و گوشه‌گیری پرداخت و در دوازدهم محرم‌الحرام ۱۳۳۶ ه. ق به مرض استسقاء درگذشت. در ایران اشعارش مشتمل بر پنج هزار بیت است که پس از فوتش به همت و سرمایه‌ی برادرش «غمگین» با نام «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1524518&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author کلیات ذوقی]» به چاپ رسید.<ref>سخنوران نامی معاصر؛ ج ۲، ص ۱۴۰۷.</ref>


==اشعار==
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| این حسین کیست که حق دلبر جانانه‌ی اوست‌|بحر عصمت صدف، این گوهر یکدانه‌ی اوست }}
{{ب| این [[حسین]] کیست که حق دلبر جانانه‌ی اوست‌|بحر عصمت صدف، این گوهر یکدانه‌ی اوست }}


{{ب| این همان شمع شبستان ولایت، که ز عشق‌|شمع ایوان فلک، سوخته پروانه‌ی اوست }}
{{ب| این همان شمع شبستان ولایت، که ز عشق‌|شمع ایوان فلک، سوخته پروانه‌ی اوست }}
خط ۹۸: خط ۹۸:
{{ب| چون خدا نیست مکانیش، و لیکن گویند|عرصه‌ی کرب و بلا خانه‌ی ویرانه‌ی اوست }}
{{ب| چون خدا نیست مکانیش، و لیکن گویند|عرصه‌ی کرب و بلا خانه‌ی ویرانه‌ی اوست }}


{{ب| این جوابی‌ست بر آن مرثیه‌کش گفت «وصال»|«این حسین کیست که عالم همه دیوانه‌ی اوست» }}
{{ب| این جوابی‌ست بر آن [[مرثیه‌]]کش گفت «وصال»|«این حسین کیست که عالم همه دیوانه‌ی اوست» }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ص: 1040.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۱۰۴۰.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۱۱۳: خط ۱۰۹:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران متأخر]]
[[رده:شاعران متأخر]]
<references />
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۳

میرزا ابوالقاسم ذوقی (۱۲۷۳ ه. ق- ۱۳۳۶ ه. ق) از شعرای ایرانی است.

میرزا ابو القاسم ذوقی
زادروز ۱۲۷۳ ه. ق
اصفهان
مرگ ۱۳۳۶ ه. ق
کتاب‌ها کلیات ذوقی

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

میرزا ابوالقاسم ذوقی، در سال ۱۲۷۳ ه. ق در اصفهان تولد یافت. وی برادر کوچکتر مرحوم غمگین اصفهانی و برادرزاده‌ی محمدابراهیم ساغر، شاعر شهیر قرن سیزدهم هجری است که در خاندان ادب و کمال پرورش یافت. ذوقی علاوه بر شاعری از حسن خط بهره‌مند بود.

او در برخی از مجامع ادبی اصفهان و شیراز شرکت می‌جست. ذوقی از طریق تجارت و چندی نیز از راه منشیگری زندگی گذراند و تا پایان عمر مجرد زیست و اواخر زندگی به انزوا و گوشه‌گیری پرداخت و در دوازدهم محرم‌الحرام ۱۳۳۶ ه. ق به مرض استسقاء درگذشت. در ایران اشعارش مشتمل بر پنج هزار بیت است که پس از فوتش به همت و سرمایه‌ی برادرش «غمگین» با نام «کلیات ذوقی» به چاپ رسید.[۱]

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این حسین کیست که حق دلبر جانانه‌ی اوست‌ بحر عصمت صدف، این گوهر یکدانه‌ی اوست
این همان شمع شبستان ولایت، که ز عشق‌ شمع ایوان فلک، سوخته پروانه‌ی اوست
گاه چون آیه‌ی رحمت، شرف دوش نبی است‌ گاه چون مُهر نبوت به سر شانه‌ی اوست
این همان شاه که با خیل ملک، روح الامین‌ به گدایی همه شب بر در کاشانه‌ی اوست
آن که در بزم صفا نرد وفا باخت، چنانک‌ عقل کل، مات رخ بازی شاهانه‌ی اوست
این همان رند قدح نوش که تا چرخ نهم‌ از ازل تا به ابد ناله‌ی مستانه‌ی اوست
می‌گساری‌ست، که هردرد غم و زهر الم‌ داشت ساقی ازل جمله به پیمانه اوست
این همان باده‌پرست است و همان باده‌فروش‌ کآب شمشیر، می و ماریه میخانه‌ی اوست
آنکه افسانه‌ی خوبان شده در عرصه‌ی حسن‌ گوش آفاق پر از قصّه و افسانه‌ی اوست
چون خدا نیست مکانیش، و لیکن گویند عرصه‌ی کرب و بلا خانه‌ی ویرانه‌ی اوست
این جوابی‌ست بر آن مرثیه‌کش گفت «وصال» «این حسین کیست که عالم همه دیوانه‌ی اوست»

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. سخنوران نامی معاصر؛ ج ۲، ص ۱۴۰۷.