احد سرد رودی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''احد سرد رودی''' شاعر معاصر ایرانی است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = احد سرد رودی
| نام                    = احد سرد رودی
خط ۷: خط ۶:
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =1347ه
| تاریخ تولد            =١٣٤٧ ه. ش
| محل تولد                =تبریز
| محل تولد                =تبریز
| والدین                =   
| والدین                =   
خط ۷۱: خط ۷۰:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
'''احد سردرودی''' (١٣٤٧ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.
==زندگینامه==


احد سرد رودی فرزند علی اکبر متخلّص به «سالک» در سال ١٣٤٧ ه. ش در «سردرود» از توابع تبریز به دنیا آمد تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تبریز طی کرد و مقدمات دروس حوزوی را در تهران فراگرفت.


از دوره دبیرستان به طور جدی سرودن شعر را آغاز نمود و با نزدیکی و همکاری با انجمن‌های ادبی آن را جدی‌تر دنبال کرد.


سردرودی به سرودن غزل بیش از سایر گونه‌های شعر از خود علاقه نشان می‌دهد.


 
==فعالیتها==
 
احد سردرودی همکاری‌هایی نیز با مطبوعات و صدا و سیما و سایر رگانها در کارنامه‌ی فعالیت‌هاش دارد.
 
 
==درباره‌ی شاعر==
 
احد سرد رودی فرزند علی اکبر متخلّص به «سالک» در سال 1347 ه. ش در «سردرود» از توابع تبریز به دنیا آمد تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تبریز طی کرد و مقدمات دروس حوزوی را در تهران فراگرفت.
 
از دوره دبیرستان به طور جدی سرودن شعر را آغاز نمود و با نزدیکی و همکاری با انجمن‌های ادبی آن را جدی‌تر دنبال کرد.
 
همکاری‌هایی نیز با مطبوعات و صدا و سیما و ارگانها نیز در کارنامه‌ی فعالیت‌های وی به چشم می‌خورد.
 
سردرودی به سرودن غزل بیش از سایر گونه‌های شعر از خود علاقه نشان می‌دهد.


==اشعار==
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| از ساغر آفریدند روزی که تیغ ما را|میخانه نام کردیم صحرای کربلا را  }}
{{ب| از ساغر آفریدند روزی که تیغ ما را|میخانه نام کردیم صحرای [[کربلا]] را  }}


{{ب| در این حرم به غیر از طوفان نمی‌نهد پا|اینجا نمی‌گذارند، داخل شود صبا را  }}
{{ب| در این حرم به غیر از طوفان نمی‌نهد پا|اینجا نمی‌گذارند، داخل شود صبا را  }}
خط ۱۰۵: خط ۹۸:
{{ب| آه از دمی که خورشید افتاد از نفس، دید|خفاشها گرفتند در یک نگه سما را  }}
{{ب| آه از دمی که خورشید افتاد از نفس، دید|خفاشها گرفتند در یک نگه سما را  }}


{{ب| می‌روید از زمین سر، «سالک» به یک تجلّی‌|موسی کجاست بیند سینای نینوا را  }}
{{ب| می‌روید از زمین سر، «سالک» به یک تجلّی‌|موسی کجاست بیند سینای [[نینوا]] را  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


==منابع==
==منابع==


*دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ص: 1650.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۱۶۵۰.]
 
{{شاعران}}
==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۲

احد سرد رودی
زادروز ١٣٤٧ ه. ش
تبریز
لقب «سالک»

احد سردرودی (١٣٤٧ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

احد سرد رودی فرزند علی اکبر متخلّص به «سالک» در سال ١٣٤٧ ه. ش در «سردرود» از توابع تبریز به دنیا آمد تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تبریز طی کرد و مقدمات دروس حوزوی را در تهران فراگرفت.

از دوره دبیرستان به طور جدی سرودن شعر را آغاز نمود و با نزدیکی و همکاری با انجمن‌های ادبی آن را جدی‌تر دنبال کرد.

سردرودی به سرودن غزل بیش از سایر گونه‌های شعر از خود علاقه نشان می‌دهد.

فعالیتها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

احد سردرودی همکاری‌هایی نیز با مطبوعات و صدا و سیما و سایر رگانها در کارنامه‌ی فعالیت‌هاش دارد.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از ساغر آفریدند روزی که تیغ ما را میخانه نام کردیم صحرای کربلا را
در این حرم به غیر از طوفان نمی‌نهد پا اینجا نمی‌گذارند، داخل شود صبا را
جایی که می‌رباید دل را نگاه سرخش‌ اینجا، بگو که زاهد بر سر کشد عبا را
جایی که تا رسیدن صد کوفه پیش رو هست‌ باید گذشت از سر، باید گذاشت پا را
جایی که می‌کشانند آیینه را به زنجیر بندد به روی دریا، شمشیر، آبها را
دیدند چرخ می‌زد در زیر تیغ سرمست‌ نوشاند تا که ساقی خم خانه‌ی بلا را
آه از دمی که خورشید افتاد از نفس، دید خفاشها گرفتند در یک نگه سما را
می‌روید از زمین سر، «سالک» به یک تجلّی‌ موسی کجاست بیند سینای نینوا را

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]