ابوالحسن فراهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
وی از شعرا و فضلای نامدار سدۀ یازدهم هجری، از سادات حسینی فراهان و معاصر با امام قلی‌خان والی فارس بوده است.  
وی از شعرا و فضلای نامدار سدۀ یازدهم هجری، از سادات حسینی فراهان و معاصر با امام قلی‌خان والی فارس بوده است.  
وی در انواع علوم عقلی و نقلی دستی تمام داشت و در فنون ادب نیز، شهرۀ زمان خود بود. وی در اثر سخن چینی و توطئۀ بدخواهان به دستور حاکم فارس به قتل رسید. دیوانی از وی به یادگار مانده است.  
وی در انواع علوم عقلی و نقلی دستی تمام داشت و در فنون ادب نیز، شهرۀ زمان خود بود. وی در اثر سخن چینی و توطئۀ بدخواهان به دستور حاکم فارس به قتل رسید. دیوانی از وی به یادگار مانده است.  
اشعار این دیوان در قالب‌های قصاید، مثنوی، رباعی، دوبیتی، قطعه‌های ادبی و مدایح سروده شده است. در جای جای دیوان، مدح و منقبت پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت مکرّم ایشان از جمله، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) مشاهده می‌شود.
اشعار این دیوان در قالب‌های قصاید، مثنوی، رباعی، دوبیتی، قطعه‌های ادبی و مدایح سروده شده است. در جای جای دیوان، مدح و منقبت پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت مکرّم ایشان از جمله، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) مشاهده می‌شود.
در سراسر دیوان وی، مدح و رثای حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) می‌درخشد. اشعار منقبتی ابوالحسن در باب آن حضرت، بسیار است.
 
در سراسر دیوان وی، [[مداحى|مدح]] و رثای [[حسین بن على (ع)|حضرت ابا عبدالله الحسین (ع)]] می‌درخشد. اشعار منقبتی ابوالحسن در باب آن حضرت، بسیار است.


==کتاب شناسی==
==کتاب شناسی==
دیوان میرزا ابوالحسن از شعرای بزرگ صفویه (شهید به سال 1043 هجری قمری)، به تصحیح و اهتمام مجتبی برزآبادی فراهانی، تهران: فردوس، 1367
دیوان میرزا ابوالحسن از شعرای بزرگ صفویه (شهید به سال ۱۴۰۳ هجری قمری)، به تصحیح و اهتمام مجتبی برزآبادی فراهانی، تهران: فردوس، ۱۳۶۷
 


{{شاعران}}
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۳

وی از شعرا و فضلای نامدار سدۀ یازدهم هجری، از سادات حسینی فراهان و معاصر با امام قلی‌خان والی فارس بوده است.

وی در انواع علوم عقلی و نقلی دستی تمام داشت و در فنون ادب نیز، شهرۀ زمان خود بود. وی در اثر سخن چینی و توطئۀ بدخواهان به دستور حاکم فارس به قتل رسید. دیوانی از وی به یادگار مانده است.

اشعار این دیوان در قالب‌های قصاید، مثنوی، رباعی، دوبیتی، قطعه‌های ادبی و مدایح سروده شده است. در جای جای دیوان، مدح و منقبت پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت مکرّم ایشان از جمله، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) مشاهده می‌شود.

در سراسر دیوان وی، مدح و رثای حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) می‌درخشد. اشعار منقبتی ابوالحسن در باب آن حضرت، بسیار است.

کتاب شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دیوان میرزا ابوالحسن از شعرای بزرگ صفویه (شهید به سال ۱۴۰۳ هجری قمری)، به تصحیح و اهتمام مجتبی برزآبادی فراهانی، تهران: فردوس، ۱۳۶۷