صادق رحمانی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «صادق رحمانی در سال 1344 ه. ش در شهر «گراش» فارس، در یک خانواده‌ی روحانی چشم به ج...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
صادق رحمانی در سال 1344 ه. ش در شهر «گراش» فارس، در یک خانواده‌ی روحانی چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنجا گذراند سپس به منظور ادامه‌ی تحصیل به قم رفت و در حوزه‌ی علمیه به تحصیل علوم دینیه پرداخت و در خلال تحصیل علوم قدیمه در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی نیز لیسانس خود را از دانشگاه تهران اخذ کرد و اکنون قسمت هنر و ادبیات روزنامه‌ی جمهوری اسلامی را اداره می‌کند. <ref> سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ص 1502.</ref>
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = صادق رحمانی‌
| تصویر                  = صادق رحمانی.jpg
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =١٣٤٣ ه.ش
| محل تولد                =فارس
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                    =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =«با همین واژه‌های معمولی»، «انار و بادگیر»، «این شعرها که شامل یک بی‌نهایت است» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠»
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر =
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
| imdb_id                =
| soure_id              =
| جوایز اسکار            =
| جوایز آفی              =
| جایزه اریل            =
| جوایز بافتا            =
| جوایز سزار            =
| جوایز امی              =
| filmfareawards        =
| جوایز جمینای            =
| جوایز گوی طلایی        =
| جوایز تمشک طلایی        =
| جوایز گویا            =
| جوایز گرمی            =
| جوایز ایفتا            =
| جوایز لورنس الیور      =
| naacpimageawards      =
| جوایز فیلم ملی        =
| جوایز ساگه            =
| جوایز تونی            =
| جوایز سیمرغ بلورین    =
| جوایز جشن سینمای ایران =
| جوایز حافظ            =
| جوایز                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
'''صادق رحمانی''' (١٣٤٣ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.
==زندگینامه==
صادق رحمانی در سال ١٣٤٣ ه. ش در شهر «گراش» فارس، در یک خانواده‌ی روحانی چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنجا گذراند سپس به منظور ادامه‌ تحصیل به قم رفت و در حوزه‌ علمیه به تحصیل علوم دینیه پرداخت و در خلال تحصیل علوم قدیمه در رشته‌ زبان و ادبیات فارسی نیز لیسانس خود را از دانشگاه تهران اخذ کرد و مسئولیت واحد هنر و ادبیات روزنامه‌ی جمهوری اسلامی را برعهده گرفت. <ref> سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۳، ص ۱۵۰۲.</ref>


شعرهای وی به صورت پراکنده در نشریات مختلف کشور، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است.
شعرهای وی به صورت پراکنده در نشریات مختلف کشور، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است.


آثار منتشر شده‌ی وی عبارتند از: «با همین واژه‌های معمولی»؛ «انار و بادگیر»، «یک شروه سکوت» و «گزیده ادبیات معاصر شماره 120»
==آثار==
 
آثار منتشر شده‌ی وی عبارتند از: «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=5363508&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author با همین واژه‌های معمولی]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=762130&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author انار و بادگیر]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=95362&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author این شعرها که شامل یک بی‌نهایت است]» و «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=602482&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠]»


==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| کاش می‌گشتم فدای دست تو|تا نمی‌دیدم عزای دست تو }}
{{ب| کاش می‌گشتم فدای دست تو|تا نمی‌دیدم عزای دست تو }}
خط ۲۱: خط ۹۵:




رباعی:
===رباعی===
{{شعر}}
{{شعر}}




{{ب| هوای های‌های گریه دارم‌|به دل چون نی نوای گریه دارم }}
{{ب| هوای های‌های [[گریه]] دارم‌|به دل چون نی نوای گریه دارم }}


{{ب| کنار چاه غم، دور از تو هر شب‌|پریشانم هوای گریه دارم  }}
{{ب| کنار چاه غم، دور از تو هر شب‌|پریشانم هوای گریه دارم  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| دلم هر جا که باشد، غم همانجاست‌|تمام ماتم عالم، همانجاست }}
{{ب| دلم هر جا که باشد، غم همانجاست‌|تمام ماتم عالم، همانجاست }}


{{ب| دل شوریده را فردا، الهی‌|ببر آنجا که زینب هم همانجاست  }}
{{ب| دل شوریده را فردا، الهی‌|ببر آنجا که زینب هم همانجاست  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| آن سوی افق کبوتری پرپر زد|در پرده عشق نغمه‌ای دیگر زد }}
{{ب| آن سوی افق کبوتری پرپر زد|در پرده عشق نغمه‌ای دیگر زد }}


{{ب| در غربت کوفه پیش چشم زینب‌|از مشرق نیزه آفتابی سرزد  }}
{{ب| در غربت کوفه پیش چشم زینب‌|از مشرق نیزه آفتابی سرزد  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| چون حرف از غربت دیرینه می‌زد|نگاهم شعله در آیینه می‌زد  }}
{{ب| چون حرف از غربت دیرینه می‌زد|نگاهم شعله در آیینه می‌زد  }}


خط ۵۱: خط ۱۱۶:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
{| style="margin: 0 auto; "
{{شعر}}
| class="b" |<span class="beyt"> غروبی شانه‌های ابر لرزید</span>
{{ب| غروبی شانه‌های ابر لرزید|دل شیر ژیان و ببر لرزید }}
| style="width:2em;" |
 
| class="b" |<span class="beyt">دل شیر ژیان و ببر لرزید </span>
{{ب| در آن هنگامه پیش عزم «زینب»|دلا دیدی که پشت صبر لرزید }}
|-
{{پایان شعر}}
| class="b" |<span class="beyt"> در آن هنگامه پیش عزم «[[زینب (س)|زینب]]»</span>
 
| style="width:2em;" |
 
| class="b" |<span class="beyt">دلا دیدی که پشت صبر لرزید </span>
|}
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| ستاره گرید و الماس با من‌|شب است و بوی زخم یاس با من }}
{{ب| ستاره گرید و الماس با من‌|شب است و بوی زخم یاس با من }}


{{ب| تمام حزن «زینب» را بخوان باز|گلوی زخمی احساس با من  }}
{{ب| تمام حزن «زینب» را بخوان باز|گلوی زخمی احساس با من  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}<br />
 
 
 
 
 
 
 
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ص: 1601-1602.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۱۶۰۱-۱۶۰۲.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۸۰: خط ۱۳۹:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۰

صادق رحمانی (١٣٤٣ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.

صادق رحمانی‌
صادق رحمانی.jpg
زادروز ١٣٤٣ ه.ش
فارس
کتاب‌ها «با همین واژه‌های معمولی»، «انار و بادگیر»، «این شعرها که شامل یک بی‌نهایت است» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠»

زندگینامهویرایش

صادق رحمانی در سال ١٣٤٣ ه. ش در شهر «گراش» فارس، در یک خانواده‌ی روحانی چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنجا گذراند سپس به منظور ادامه‌ تحصیل به قم رفت و در حوزه‌ علمیه به تحصیل علوم دینیه پرداخت و در خلال تحصیل علوم قدیمه در رشته‌ زبان و ادبیات فارسی نیز لیسانس خود را از دانشگاه تهران اخذ کرد و مسئولیت واحد هنر و ادبیات روزنامه‌ی جمهوری اسلامی را برعهده گرفت. [۱]

شعرهای وی به صورت پراکنده در نشریات مختلف کشور، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است.

آثارویرایش

آثار منتشر شده‌ی وی عبارتند از: «با همین واژه‌های معمولی»، «انار و بادگیر»، «این شعرها که شامل یک بی‌نهایت است» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠»

اشعارویرایش

کاش می‌گشتم فدای دست تو تا نمی‌دیدم عزای دست تو
خیمه‌های روز عاشورا هنوز تکیه دارد بر عصای دست تو
از درخت سبز باغ مصطفی‌ تا فتاده شاخه‌های دست تو
اشک می‌ریزد ز چشم اهل دل‌ در عزای غم‌فزای دست تو
یک چمن گلهای سرخ نینوا سبز می‌گردد به پای دست تو
در شگفتم از تو ای دست خدا چیست آیا خونبهای دست تو؟


رباعیویرایش

هوای های‌های گریه دارم‌ به دل چون نی نوای گریه دارم
کنار چاه غم، دور از تو هر شب‌ پریشانم هوای گریه دارم
دلم هر جا که باشد، غم همانجاست‌ تمام ماتم عالم، همانجاست
دل شوریده را فردا، الهی‌ ببر آنجا که زینب هم همانجاست
آن سوی افق کبوتری پرپر زد در پرده عشق نغمه‌ای دیگر زد
در غربت کوفه پیش چشم زینب‌ از مشرق نیزه آفتابی سرزد
چون حرف از غربت دیرینه می‌زد نگاهم شعله در آیینه می‌زد
غریبانه دل من نوحه می‌خواند دو دسته اشک نم‌نم سینه می‌زد
غروبی شانه‌های ابر لرزید دل شیر ژیان و ببر لرزید
در آن هنگامه پیش عزم «زینب» دلا دیدی که پشت صبر لرزید
ستاره گرید و الماس با من‌ شب است و بوی زخم یاس با من
تمام حزن «زینب» را بخوان باز گلوی زخمی احساس با من


منابعویرایش

پی نوشتویرایش

  1. سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۳، ص ۱۵۰۲.