عبدالجبار کاکایی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «عبد الجبار کاکایی در سال 1342 ه. ش در شهر ایلام دیده به جهان گشود. وی از شاعران غ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
عبد الجبار کاکایی در سال 1342 ه. ش در شهر ایلام دیده به جهان گشود. وی از شاعران غزلسرای معاصر است، و در نهادها و ارگانهای فرهنگی و مطبوعات به کار اشتغال دارد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در زادگاهش گذراند. سپس به تهران آمد و پس از گذراندن دوره‌ی تربیت معلم وارد دانشگاه تهران شد و در سال 1368 موفق به اخذ دانشنامه لیسانس در رشته‌ی ادبیات فارسی گردید. وی در حال حاضر مقیم تهران است، از آثار او می‌توان «آوازهای واپسین»، «مرثیه‌ی روح»، «سالهای تاکنون»، «حتی اگر آیینه باشی» و «گزیده ادبیات معاصر، شماره 7» را نام برد.
'''عبدالجبار کاکایی‌''' (١٣٤٢ ه. ش) از شاعران غزلسرای معاصر است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = عبدالجبار کاکایی‌
| تصویر                  = عبدالجبار کاکایی.jpg
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =١٣٤٢ ه.ش
| محل تولد                =ایلام
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =تهران
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                    =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =«آوازهای واپسین»، «مرثیه‌ی روح»، «سالهای تاکنون»، «حتی اگر آیینه باشی» و «گزیده ادبیات معاصر، شماره 7»
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر =
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
| imdb_id                =
| soure_id              =
| جوایز اسکار            =
| جوایز آفی              =
| جایزه اریل            =
| جوایز بافتا            =
| جوایز سزار            =
| جوایز امی              =
| filmfareawards        =
| جوایز جمینای            =
| جوایز گوی طلایی        =
| جوایز تمشک طلایی        =
| جوایز گویا            =
| جوایز گرمی            =
| جوایز ایفتا            =
| جوایز لورنس الیور      =
| naacpimageawards      =
| جوایز فیلم ملی        =
| جوایز ساگه            =
| جوایز تونی            =
| جوایز سیمرغ بلورین    =
| جوایز جشن سینمای ایران =
| جوایز حافظ            =
| جوایز                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
==زندگینامه==
عبد الجبار کاکایی در سال ١٣٤٢  ه. ش در شهر ایلام دیده به جهان گشود. وی در نهادها و ارگانهای فرهنگی و مطبوعات به کار اشتغال دارد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در زادگاهش گذراند. سپس به تهران آمد و پس از گذراندن دوره‌ی تربیت معلم وارد دانشگاه تهران شد و در سال ١٣٦٨ ه. ش موفق به اخذ دانشنامه لیسانس در رشته‌ی ادبیات فارسی گردید.


علاقه‌ی کاکایی بیشتر معطوف به قالب‌های غزل و مثنوی است. وی تاکنون در برخی از همایش‌های سراسری شعر به عنوان دبیر، مدیر اجرایی و عضو هیئت علمی مسئولیت داشته است.
علاقه‌ی کاکایی بیشتر معطوف به قالب‌های غزل و مثنوی است. او در برخی از همایش‌های سراسری شعر به عنوان دبیر، مدیر اجرایی و عضو هیئت علمی مسئولیت داشته‌است.


کاکایی کارمند رسمی وزارت آموزش و پرورش می‌باشد امّا فعالیت‌های خود را بیشتر در زمینه‌ی سرودن شعر، نقد و بررسی اجرای برنامه‌های ادبی در صدا و سیما و فعالیت در مطبوعات سامان داده است.
کاکایی کارمند رسمی وزارت آموزش و پرورش می‌باشد امّا فعالیت‌های خود را بیشتر در زمینه‌ی سرودن شعر، نقد و بررسی اجرای برنامه‌های ادبی در صدا و سیما و فعالیت در مطبوعات سامان داده‌است.


==آثار==
از آثار او می‌توان «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=492465&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author آوازهای واپسین]»، «مرثیه‌ی روح»، «سالهای تاکنون»، «حتی اگر آیینه باشی» و «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=570282&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author گزیده ادبیات معاصر، شماره 7]» را نام برد.


'''ای کاش مسیح نفست ...:'''
==اشعار==
===ای کاش مسیح نفست ...===
{{شعر}}
{{شعر}}


خط ۲۴: خط ۱۰۰:
{{ب| گفتند فقط از لب و دندان و ندادند|از ردّ نفس‌های شهید تو نشان‌ها }}
{{ب| گفتند فقط از لب و دندان و ندادند|از ردّ نفس‌های شهید تو نشان‌ها }}


{{ب| ای کاش مسیح نفست روح بریزد|در کالبد منجمد مرثیه‌خوان‌ها <ref> نغمه‌های رود عطش؛ ص 182.</ref> }}
{{ب| ای کاش مسیح نفست روح بریزد|در کالبد منجمد مرثیه‌خوان‌ها <ref> نغمه‌های رود عطش؛ ص ۱۸۲.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
===نشانی===
'''نشانی:'''
{{شعر}}
{{شعر}}


خط ۳۴: خط ۱۰۹:
{{ب| ای نیستان غربت صدایت‌|بال پروانه‌ها ردّ پایت }}
{{ب| ای نیستان غربت صدایت‌|بال پروانه‌ها ردّ پایت }}


{{ب| با همین چشمهای تهی دست‌|روز و شب گریه کردم برایت }}
{{ب| با همین چشمهای تهی دست‌|روز و شب [[گریه]] کردم برایت }}


{{ب| قاب کرده‌ست مثل شب و روز|ماه و خورشید را چشمهایت }}
{{ب| قاب کرده‌ست مثل شب و روز|ماه و خورشید را چشمهایت }}
خط ۴۲: خط ۱۱۷:
{{ب| بی‌گمان در دو بال فرشته‌ست‌|عطر در باد و باران رهایت }}  
{{ب| بی‌گمان در دو بال فرشته‌ست‌|عطر در باد و باران رهایت }}  


{{ب| آشنای خدا! چشم «مجنون»|خون شد از قصّه‌ی کربلایت <ref>گزیده ادبیات معاصر؛ شماره ص 18.</ref> }}
{{ب| آشنای خدا! چشم «مجنون»|خون شد از قصّه‌ی [[کربلا]]یت <ref>گزیده ادبیات معاصر؛ شماره ۷؛ ص ۱۸.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
===تکیه در بوی شهادت===
'''تکیه در بوی شهادت:'''
{{شعر}}
{{شعر}}


خط ۷۴: خط ۱۴۸:
{{ب| یک طرف بوی علم‌ها می‌وزد|یک طرف طوفان غم‌ها می‌وزد }}
{{ب| یک طرف بوی علم‌ها می‌وزد|یک طرف طوفان غم‌ها می‌وزد }}


{{ب| باز هم پژواک گام کیست این؟|بر علم‌ها موج نام کیست این؟ <ref>کاروانی از شعرهای عاشورایی؛ ص 114.</ref> }}
{{ب| باز هم پژواک گام کیست این؟|بر علم‌ها موج نام کیست این؟ <ref>کاروانی از شعرهای عاشورایی؛ ص ۱۱۴.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ص: 1592-1593.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۱۵۹۲-۱۵۹۳.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۹۲: خط ۱۵۹:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۸

عبدالجبار کاکایی‌ (١٣٤٢ ه. ش) از شاعران غزلسرای معاصر است.

عبدالجبار کاکایی‌
عبدالجبار کاکایی.jpg
زادروز ١٣٤٢ ه.ش
ایلام
محل زندگی تهران
کتاب‌ها «آوازهای واپسین»، «مرثیه‌ی روح»، «سالهای تاکنون»، «حتی اگر آیینه باشی» و «گزیده ادبیات معاصر، شماره 7»

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عبد الجبار کاکایی در سال ١٣٤٢ ه. ش در شهر ایلام دیده به جهان گشود. وی در نهادها و ارگانهای فرهنگی و مطبوعات به کار اشتغال دارد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در زادگاهش گذراند. سپس به تهران آمد و پس از گذراندن دوره‌ی تربیت معلم وارد دانشگاه تهران شد و در سال ١٣٦٨ ه. ش موفق به اخذ دانشنامه لیسانس در رشته‌ی ادبیات فارسی گردید.

علاقه‌ی کاکایی بیشتر معطوف به قالب‌های غزل و مثنوی است. او در برخی از همایش‌های سراسری شعر به عنوان دبیر، مدیر اجرایی و عضو هیئت علمی مسئولیت داشته‌است.

کاکایی کارمند رسمی وزارت آموزش و پرورش می‌باشد امّا فعالیت‌های خود را بیشتر در زمینه‌ی سرودن شعر، نقد و بررسی اجرای برنامه‌های ادبی در صدا و سیما و فعالیت در مطبوعات سامان داده‌است.

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از آثار او می‌توان «آوازهای واپسین»، «مرثیه‌ی روح»، «سالهای تاکنون»، «حتی اگر آیینه باشی» و «گزیده ادبیات معاصر، شماره 7» را نام برد.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ای کاش مسیح نفست ...[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تا می‌دمد از یاد تو در شهر نشان‌ها در معرض عطر کلماتند دهان‌ها
عطر تن تو با نفس خاک چه کرده‌ست‌ کامروز پر از بوی بهشتند جوان‌ها
دیروز چشیده‌ست زمین طعم تو، امروز ذرات تو را تجزیه کرده‌ست به جان‌ها
ای کاش زمین خون تو را ترجمه می‌کرد تا با گل خورشید می‌آمیخت دهان‌ها
از تیغ گرفتند تنت را و سپردند در آن سوی مقتل به کمان‌ها و گمان‌ها
ای زنده‌ی جاوید همان روز سرت را از نیزه ربودند و سپردند به آن‌ها
گفتند فقط از لب و دندان و ندادند از ردّ نفس‌های شهید تو نشان‌ها
ای کاش مسیح نفست روح بریزد در کالبد منجمد مرثیه‌خوان‌ها [۱]

نشانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ای نیستان غربت صدایت‌ بال پروانه‌ها ردّ پایت
با همین چشمهای تهی دست‌ روز و شب گریه کردم برایت
قاب کرده‌ست مثل شب و روز ماه و خورشید را چشمهایت
مانده بر ساقه‌ی نازک نی‌ تکّه‌ای از حریر صدایت
بی‌گمان در دو بال فرشته‌ست‌ عطر در باد و باران رهایت
آشنای خدا! چشم «مجنون» خون شد از قصّه‌ی کربلایت [۲]

تکیه در بوی شهادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

باز هم پژواک گام کیست این؟ بر علم‌ها موج نام کیست این؟
عقل‌ها مست جنون کیستند؟ عشق‌ها گریان خون کیستند؟
بر علم‌ها پاره‌های دل چراست؟ موج نام یا ابا فاضل چراست؟
کوچه‌ها از دسته‌ها یک دست شد باد از بوی علم‌ها مست شد
«اندک‌اندک جمع مستان می‌رسند اندک‌اندک بت‌پرستان می‌رسند»
کوچه‌ای از سینه‌هاتان وا کنید نک بتان با آبدستان می‌رسند
دف زنان، رقصان و واویلاکنان‌ نرم نرمک بند گیسو واکنان
جانشان خم‌های پر خون آمده‌ مویشان رگهای بیرون آمده
بی‌خبر از بندها، پیوندها دور اندازند، گیسو بندها
بی‌خبر از عقل‌های خانگی‌ عشق می‌ورزند با دیوانگی
تکیه در بوی شهادت، بوی خون‌ موج گیسو، موج رگ، موج جنون
یک طرف بوی علم‌ها می‌وزد یک طرف طوفان غم‌ها می‌وزد
باز هم پژواک گام کیست این؟ بر علم‌ها موج نام کیست این؟ [۳]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. نغمه‌های رود عطش؛ ص ۱۸۲.
  2. گزیده ادبیات معاصر؛ شماره ۷؛ ص ۱۸.
  3. کاروانی از شعرهای عاشورایی؛ ص ۱۱۴.