مجتبی کاظم زاده عطوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «مجتبی کاظم زاده عطوفی فرزند میرزا یحیی متخلص به «عطوفی» در سال 1326 ه. ش در اصفه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مجتبی کاظم زاده عطوفی''' از شاعران معاصر فارسی زبان است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام = مجتبی کاظم زاده عطوفی | |||
| تصویر = مجتبی کاظم زاده عطوفی.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = شاعر | |||
| ملیت = ایرانی | |||
| تاریخ تولد =1326 ه. ش | |||
| محل تولد = اصفهان | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = 1381 ه. ش | |||
| محل مرگ = اصفهان | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = اصفهان | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = شیعه | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = انجمن ادبی- هنری فرزانگان اصفهان | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = غزل سراست و در مثنوی و رباعی هم توانمند است | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = عطوفی اصفهانی | |||
|تخلص = عطوفی | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
==زندگینامه== | |||
مجتبی کاظم زاده عطوفی فرزند میرزا یحیی متخلص به «عطوفی» در سال 1326 ه. ش در اصفهان به دنیا آمد. دوران تحصیلات خود را در اصفهان گذراند و در رشته‌ی مکانیک ادامه‌ی تحصیل داد و در ذوب‌آهن اصفهان مشغول به کار شد. | مجتبی کاظم زاده عطوفی فرزند میرزا یحیی متخلص به «عطوفی» در سال 1326 ه. ش در اصفهان به دنیا آمد. دوران تحصیلات خود را در اصفهان گذراند و در رشته‌ی مکانیک ادامه‌ی تحصیل داد و در ذوب‌آهن اصفهان مشغول به کار شد. | ||
عطوفی از دوره‌ی دبستان شروع به سرودن شعر نمود و در نوجوانی وارد انجمن‌های ادبی این شهر شد. وی در سال 1374 ه. ش به تأسیس انجمن ادبی- هنری فرزانگان اصفهان همّت گماشت. | |||
عطوفی شاعری غزل سراست و در مثنوی و رباعی هم توانمند است. بیشتر اشعارش اجتماعی- مذهبی و عرفانی است. پس از مرگش دخترش مرجان اشعار پدر را در کتابی با عنوان دیوان عطوفی اصفهانی گرد آورده و به چاپ رسانده است. عطوفی در سال 1381 ه. ش در اصفهان درگذشت. <ref>دیوان عطوفی اصفهانی؛ مقدمه با تلخیص.</ref> | |||
==اشعار== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| تا قیامت در نی هستی نوا دارد حسین|صد نیستان نینوا در نینوا دارد حسین }} | {{ب| تا قیامت در نی هستی نوا دارد [[حسین]]|صد نیستان نینوا در [[نینوا]] دارد حسین }} | ||
{{ب| در دل صاحبدلان دارد مکان سلطان عشق|بر سریر سینه‌ی عشاق جا دارد حسین }} | {{ب| در دل صاحبدلان دارد مکان سلطان عشق|بر سریر سینه‌ی عشاق جا دارد حسین }} | ||
| خط ۱۶: | خط ۶۱: | ||
{{ب| گرچه شأن انبیا از اولیاء افزون‌تر است|فرّ و شوکت در میان انبیا دارد حسین }} | {{ب| گرچه شأن انبیا از اولیاء افزون‌تر است|فرّ و شوکت در میان انبیا دارد حسین }} | ||
{{ب| کعبه‌اش میقات وصل کربلا کوی مناست|از صفا تا مروه سعی کربلا دارد حسین }} | {{ب| کعبه‌اش میقات وصل [[کربلا]] کوی مناست|از صفا تا مروه سعی کربلا دارد حسین }} | ||
{{ب| روز عاشورا وفای عهد غوغا می‌کند|چونکه پیمان شهادت با خدا دارد حسین }} | {{ب| روز [[عاشورا]] وفای عهد غوغا می‌کند|چونکه پیمان شهادت با خدا دارد حسین }} | ||
{{ب| ظهر عاشورا نماز عشق و خون و وصل خواند|تا نماز این رُکن ایمان را به پا دارد حسین }} | {{ب| ظهر عاشورا نماز عشق و خون و وصل خواند|تا نماز این رُکن ایمان را به پا دارد حسین }} | ||
| خط ۴۸: | خط ۹۳: | ||
{{ب| هنوز چشم زمان اشک شوق می‌ریزد|به پای همّت مردان آستانه‌ی عشق <ref>همان؛ ص 13.</ref> }} | {{ب| هنوز چشم زمان اشک شوق می‌ریزد|به پای همّت مردان آستانه‌ی عشق <ref>همان؛ ص 13.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1435-1436. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1435-1436.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۶۱: | خط ۱۰۲: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۸
مجتبی کاظم زاده عطوفی از شاعران معاصر فارسی زبان است.
| مجتبی کاظم زاده عطوفی | |
|---|---|
 | |
| زمینهٔ کاری | شاعر |
| زادروز | 1326 ه. ش اصفهان |
| مرگ | 1381 ه. ش اصفهان |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | اصفهان |
| بنیانگذار | انجمن ادبی- هنری فرزانگان اصفهان |
| سبک نوشتاری | غزل سراست و در مثنوی و رباعی هم توانمند است |
| دیوان سروده‌ها | عطوفی اصفهانی |
| تخلص | عطوفی |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مجتبی کاظم زاده عطوفی فرزند میرزا یحیی متخلص به «عطوفی» در سال 1326 ه. ش در اصفهان به دنیا آمد. دوران تحصیلات خود را در اصفهان گذراند و در رشته‌ی مکانیک ادامه‌ی تحصیل داد و در ذوب‌آهن اصفهان مشغول به کار شد. عطوفی از دوره‌ی دبستان شروع به سرودن شعر نمود و در نوجوانی وارد انجمن‌های ادبی این شهر شد. وی در سال 1374 ه. ش به تأسیس انجمن ادبی- هنری فرزانگان اصفهان همّت گماشت. عطوفی شاعری غزل سراست و در مثنوی و رباعی هم توانمند است. بیشتر اشعارش اجتماعی- مذهبی و عرفانی است. پس از مرگش دخترش مرجان اشعار پدر را در کتابی با عنوان دیوان عطوفی اصفهانی گرد آورده و به چاپ رسانده است. عطوفی در سال 1381 ه. ش در اصفهان درگذشت. [۱]
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| تا قیامت در نی هستی نوا دارد حسین | صد نیستان نینوا در نینوا دارد حسین | |
| در دل صاحبدلان دارد مکان سلطان عشق | بر سریر سینه‌ی عشاق جا دارد حسین | |
| از لب پیغمبران جاریست آیات خدا | بر لب ختم رُسل مدح و ثنا دارد حسین | |
| گرچه شأن انبیا از اولیاء افزون‌تر است | فرّ و شوکت در میان انبیا دارد حسین | |
| کعبه‌اش میقات وصل کربلا کوی مناست | از صفا تا مروه سعی کربلا دارد حسین | |
| روز عاشورا وفای عهد غوغا می‌کند | چونکه پیمان شهادت با خدا دارد حسین | |
| ظهر عاشورا نماز عشق و خون و وصل خواند | تا نماز این رُکن ایمان را به پا دارد حسین | |
| روزگار از بی‌وفایی شرمسارِ کربلا | گرچه هفتاد و دو یارِ با وفا دارد حسین | |
| تا ابد در رزمگاهِ دین مبین | بس شهید بی‌نشان درد آشنا دارد حسین | |
| بر شفاعت شیعیان دارند یک دنیا امید | چون به محشر صد قیامت خونبها دارد حسین [۲] | |
| حسین سلسله جنبان جاودانه‌ی عشق | طنین زمزمه‌ی آتشین ترانه‌ی عشق | |
| بزرگ قافله سالار عاشقان جهان | شکوه و جلوه‌ی دنیای عارفانه‌ی عشق | |
| حماسه‌سازترین مرد صحنه‌ی تاریخ | اصیل و ناب‌ترین آیت و نشانه‌ی عشق | |
| به وصل دوست چنان عاشقانه دل را باخت | که بست بار سفر از حرم به خانه‌ی عشق | |
| به کربلای معلّا به وصل یار رسید | کشید تا به فلک شعله را زبانه‌ی عشق | |
| ندید چشم فلک جز به ظهر عاشورا | کمال جلوه‌ی آیینه‌ی یگانه‌ی عشق | |
| رسید تا به مقامی که عرش هم لرزید | حسین عارف اسرار محرمانه‌ی عشق | |
| به گوش جان زمان جاودانه زینب خواند | پیام خون شهیدان جاودانه‌ی عشق | |
| طنین موعظه‌ی زینب و فصاحت اوست | روند دائمی رویش جوانه‌ی عشق | |
| هنوز چشم زمان اشک شوق می‌ریزد | به پای همّت مردان آستانه‌ی عشق [۳] |