سید محمد حسن صفوی پور: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «سید محمد حسن صفوی پور فرزند عبد الحسین متخلص به «قیصر» در سال 1314 ه. ش در محله...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
سید محمد حسن صفوی پور فرزند عبد الحسین متخلص به «قیصر» در سال 1314 ه. ش در محلهی در «بکوشک» اصفهان متولد شد. وی شاعر اهل بیت (ع) میباشد. | '''سید محمد حسن صفوی پور''' (1314 ه.ش) یکی از شاعران معاصر است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام =سید محمد حسن صفوی پور | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد =1314 ه. ش | |||
| محل تولد =«بکوشک» | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سالهای نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتابها = | |||
|مقالهها = | |||
|نمایشنامهها = | |||
|فیلمنامهها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص =«قیصر» | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وبگاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
==زندگینامه== | |||
سید محمد حسن صفوی پور فرزند عبد الحسین متخلص به «قیصر» در سال 1314 ه. ش در محلهی در «بکوشک» اصفهان متولد شد. وی شاعر [[اهل بیت (ع)]] میباشد. | |||
تحصیلات خود را تا دیپلم در آنجا گذراند و در سال 1331 شمسی به تهران مسافرت کرد و در شهرداری مشغول کار گردید تا اینکه در سال 1360 بازنشسته گردید و به اصفهان مراجعت نمود. | تحصیلات خود را تا دیپلم در آنجا گذراند و در سال 1331 شمسی به تهران مسافرت کرد و در شهرداری مشغول کار گردید تا اینکه در سال 1360 بازنشسته گردید و به اصفهان مراجعت نمود. | ||
وی در انجمنهای ادبی شرکت میکرد و از محضر اساتیدی چون یاور همدانی، محمد علی مردانی و سرور استفاده برد و با فنون شعر آشنا شد. در سال 1347 شمسی مجموعهی کوچکی به نام «همراه با کاروان» به چاپ رسانده است. | وی در انجمنهای ادبی شرکت میکرد و از محضر اساتیدی چون یاور همدانی، محمد علی مردانی و سرور استفاده برد و با فنون شعر آشنا شد. در سال 1347 شمسی مجموعهی کوچکی به نام «همراه با کاروان» به چاپ رسانده است. | ||
==اشعار== | |||
===ماه هاشمی=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
خط ۳۲: | خط ۸۲: | ||
{{ب| واپسین دم، چشم خود بگشود ماه هاشمی|سر، به دامان حسین، آن مهر عالمتاب دید <ref>بر بال سرخ قنوت؛ ص 162.</ref> }} | {{ب| واپسین دم، چشم خود بگشود ماه هاشمی|سر، به دامان حسین، آن مهر عالمتاب دید <ref>بر بال سرخ قنوت؛ ص 162.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1306. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1306.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
خط ۴۵: | خط ۹۲: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references />{{شاعران}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۲
سید محمد حسن صفوی پور (1314 ه.ش) یکی از شاعران معاصر است.
سید محمد حسن صفوی پور | |
---|---|
زادروز | 1314 ه. ش «بکوشک» |
تخلص | «قیصر» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سید محمد حسن صفوی پور فرزند عبد الحسین متخلص به «قیصر» در سال 1314 ه. ش در محلهی در «بکوشک» اصفهان متولد شد. وی شاعر اهل بیت (ع) میباشد.
تحصیلات خود را تا دیپلم در آنجا گذراند و در سال 1331 شمسی به تهران مسافرت کرد و در شهرداری مشغول کار گردید تا اینکه در سال 1360 بازنشسته گردید و به اصفهان مراجعت نمود.
وی در انجمنهای ادبی شرکت میکرد و از محضر اساتیدی چون یاور همدانی، محمد علی مردانی و سرور استفاده برد و با فنون شعر آشنا شد. در سال 1347 شمسی مجموعهی کوچکی به نام «همراه با کاروان» به چاپ رسانده است.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ماه هاشمی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ساقی لب تشنگان چون مجمع احباب دید | یک به یک را جمله از سوز عطش، بیتاب دید | |
ماه تابان بنی هاشم، ابو الفضل رشید | روی زینب را پریده رنگ چون مهتاب دید | |
بود دست اصغر از غم، گردن آویز رباب | دامنش از اشک حسرت پر دُرّ ناب دید | |
چون که راه دجله را دشمن به رویش بسته بود | خویشتن را لاجرم ملزم به فتح باب دید | |
با لبی عطشان به دریای خروشان پا نهاد | موج موج آب را در گردش چرخاب دید | |
دست چون از بهر نوشیدن درون آب برد | نقش زیبای رخ اصغر درون آب دید | |
قطره اشکی فرو غلطید از چشمش در آب | آب شد شرمنده، تا آن گوهر ناب دید | |
مشک آبی برگرفت و، گشت از دریا برون | خویش را در منتهای تشنگی، سیراب دید! | |
در ستیزی نابرابر، قلب لشکر را شکافت | خصم شد حیران چو از عبّاس این اعجاب دید | |
کرد بیحاصل توانش را عمودی آهنین | ای دریغ! این نامرادی را مگر در خواب دید | |
واپسین دم، چشم خود بگشود ماه هاشمی | سر، به دامان حسین، آن مهر عالمتاب دید [۱] |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ بر بال سرخ قنوت؛ ص 162.