امیر عبد اللّه خفاجی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
ابو محمّد، '''عبد اللّه بن محمّد بن سنان خفاجی حلبی''' معروف به «ابن سنان» از ادیبان بزرگ شیعه بود. | |||
== زندگینامه == | |||
ابومحمد به سال 466 ه. ق. در اعزاز <ref>اعزاز: از نواحی حلب است.</ref> درگذشته است. جنازهی او را به حلب برده و در آنجا دفن کردند. <ref>ادب الطف؛ ج 2، ص 323.</ref> | |||
== نمونه اشعار == | |||
1- یا امّة کفرت و فی أفواههاالقرآن فیه ضلالها و رشادها | 1- یا امّة کفرت و فی أفواههاالقرآن فیه ضلالها و رشادها | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
2- آیا بر منبرها آشکارا دشنام به کسی میدهید که چوبهای منبرها با شمشیر او برای شما ساخته و نصب شده است؟ | 2- آیا بر منبرها آشکارا دشنام به کسی میدهید که چوبهای منبرها با شمشیر او برای شما ساخته و نصب شده است؟ | ||
3- این اخلاق و خصلتهای ناپسند در شما از آثار جنگ بدر است، با آنکه حسین (ع) را کشتند، آتش کینهشان هنوز خاموش نگردیده است. | 3- این اخلاق و خصلتهای ناپسند در شما از آثار جنگ بدر است، با آنکه [[حسین بن على (ع)|حسین (ع)]] را کشتند، آتش کینهشان هنوز خاموش نگردیده است. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:252. | * دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:252. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
خط ۷۹: | خط ۷۶: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references />{{شاعران}} |
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۳
امیر عبد اللّه خفاجی | |
---|---|
مرگ | 466 ه. ق. اعزاز از نواحی حلب |
جایگاه خاکسپاری | حلب |
لقب | ابن سنان |
پیشه | از ادیبان بزرگ |
ابو محمّد، عبد اللّه بن محمّد بن سنان خفاجی حلبی معروف به «ابن سنان» از ادیبان بزرگ شیعه بود.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابومحمد به سال 466 ه. ق. در اعزاز [۱] درگذشته است. جنازهی او را به حلب برده و در آنجا دفن کردند. [۲]
نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
1- یا امّة کفرت و فی أفواههاالقرآن فیه ضلالها و رشادها
2- أعلی المنابر تعلنون بسبّهو بسیفه نصبت لکم أعوادها
3- تلک الخلائق بینکم بدریةقتل الحسین و ما خبت أحقادها [۳]
1- ای امتی که از قرآن و هدایت و ضلالت آن سخن میگفتید و لیکن سرانجام کافر شدید.
2- آیا بر منبرها آشکارا دشنام به کسی میدهید که چوبهای منبرها با شمشیر او برای شما ساخته و نصب شده است؟
3- این اخلاق و خصلتهای ناپسند در شما از آثار جنگ بدر است، با آنکه حسین (ع) را کشتند، آتش کینهشان هنوز خاموش نگردیده است.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:252.