شیخ حسون عبداللّه: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''شیخ حسون عبدالله''' از شعرای عرب زبان است. | |||
== زندگینامه == | |||
شیخ حسّون (حسین) بن عبد اللّه بن حاج مهدی حلّی، به سال 1250 ه. ق. در شهر حلّه متولد شد. او از خطبا و شعرای مشهور عصر خود بود. وی به سال 1305 هجری در حلّه وفات یافته و او را در نجف اشرف دفن کردند. <ref>ادب الطف؛ ج 8، ص 45 و 46.</ref> | |||
شیخ حسون خطیبی زبردست بود و مواعظ او تأثیر فراوانی بر شنوندگان می‌گذاشت. | |||
== اشعار == | |||
وی اشعار بسیاری سروده و بیشتر سروده‌های او در مدح و مرثیه‌ی اهل بیت (ع) است. اشعار او به داشتن سلاست و انسجام ممتاز است از جمله اشعار او تقریظ منظومی است که بر سفرنامه‌ی منظوم شیخ محمد حسن کبه (م 1336 ق) به نام «الرحلة المکیة» نوشته و نیز قصیده‌ای که در ستایش از «العقد المعضل» سید حیدر حلّی (م 1304 ق) سروده است. وی عالمی پرهیزکار و خیراندیش بود. <ref> اعیان الشیعه؛ ج 5، ص 409.</ref> | |||
| خط ۶۶: | خط ۶۹: | ||
1- ای عبّاس لشکریان کفر برای گرفتن خونبها در «یوم الدّار» به سوی من آمده‌اند. | 1- ای [[عباس ابن علی(ع)|عبّاس]] لشکریان کفر برای گرفتن خونبها در «یوم الدّار» به سوی من آمده‌اند. | ||
2- تو در پیش من هدف نیزه قرار گرفتی تا اینکه پاکدامن از دنیا گذشتی. | 2- تو در پیش من هدف نیزه قرار گرفتی تا اینکه پاکدامن از دنیا گذشتی. | ||
3- پشت مرا شکستی و بعد از تو چاره‌ام از دست رفت. با این پیشامد، کسانی‌که کینه‌ی مرا دارند خوشحال شدند. | 3- پشت مرا شکستی و بعد از تو چاره‌ام از دست رفت. با این پیشامد، کسانی‌که کینه‌ی مرا دارند خوشحال شدند. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 533. | * دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 533. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۳: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۹
| شیخ حسون عبداللّه | |
|---|---|
| زادروز | 1250 ه. ق. حلّه |
| مرگ | 1305 هجری حلّه |
| جایگاه خاکسپاری | نجف اشرف |
| پیشه | شاعر |
| دیوان سروده‌ها | الرحلة المکیة |
شیخ حسون عبدالله از شعرای عرب زبان است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیخ حسّون (حسین) بن عبد اللّه بن حاج مهدی حلّی، به سال 1250 ه. ق. در شهر حلّه متولد شد. او از خطبا و شعرای مشهور عصر خود بود. وی به سال 1305 هجری در حلّه وفات یافته و او را در نجف اشرف دفن کردند. [۱]
شیخ حسون خطیبی زبردست بود و مواعظ او تأثیر فراوانی بر شنوندگان می‌گذاشت.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وی اشعار بسیاری سروده و بیشتر سروده‌های او در مدح و مرثیه‌ی اهل بیت (ع) است. اشعار او به داشتن سلاست و انسجام ممتاز است از جمله اشعار او تقریظ منظومی است که بر سفرنامه‌ی منظوم شیخ محمد حسن کبه (م 1336 ق) به نام «الرحلة المکیة» نوشته و نیز قصیده‌ای که در ستایش از «العقد المعضل» سید حیدر حلّی (م 1304 ق) سروده است. وی عالمی پرهیزکار و خیراندیش بود. [۲]
ظللت أبثّ الوجد حتی کأننی‌لشجوی علّمت الحمام بکائیا [۳]
1- حزن و اندوهم را پیوسته منتشر کردم، تا آنجا که گریه کردن را به کبوترها یاد دادم.
1- عبّاس هذی جیوش الکفر قد زحفت‌نحوی بثارات یوم الدّار تطلبنی
2- نصبت نفسک دونی للقنا غرضاحتی مضیت نقیّ الثوب من درن
3- کسرت ظهری و قلّت حیلتی و بماقاسیت سرّت ذوو الأحقاد و الظغن [۴]
1- ای عبّاس لشکریان کفر برای گرفتن خونبها در «یوم الدّار» به سوی من آمده‌اند.
2- تو در پیش من هدف نیزه قرار گرفتی تا اینکه پاکدامن از دنیا گذشتی.
3- پشت مرا شکستی و بعد از تو چاره‌ام از دست رفت. با این پیشامد، کسانی‌که کینه‌ی مرا دارند خوشحال شدند.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 533.