محمد الماغوط: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = | | نام = محمد الماغوط | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| نام اصلی = | | نام اصلی = محمد احمد عیسی ماغوط | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = شاعر، نویسنده | ||
|سبک = مهاجر، منثور، | |سبک = مهاجر، منثور، | ||
|آثار = 1 .غم در مهتاب2.شادی حرفه من نیست | |آثار = 1 .غم در مهتاب2.شادی حرفه من نیست | ||
| ملیت = | | ملیت = سوریه | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = 1930 | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
سوریه، سلمیه، از توابع استان حماه | |||
| والدین = | | والدین = | ||
| تاریخ مرگ = | | تاریخ مرگ = فروردین ماه 1386 (2007 م) | ||
| محل مرگ = | | محل مرگ = سوریه | ||
| علت مرگ = | | علت مرگ = ایست قلبی | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
سالها دور از کشورش زندگی کردهاست | |||
| مختصات محل زندگی = | | مختصات محل زندگی = | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | | فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | ||
| همسر = | | همسر = «سنیه صالح» | ||
| فرزندان = | | فرزندان = دو دختر به نام های شام و سلافه دارد | ||
| تحصیلات = | | تحصیلات = | ||
| دانشگاه = | | دانشگاه = | ||
| شاگرد = | | شاگرد = | ||
| استاد = | | استاد = | ||
| علت شهرت = نوآوری در | | علت شهرت = نوآوری در قالب شعر | ||
| تأثیرگذاشته بر = شاعران | | تأثیرگذاشته بر = شاعران | ||
| تأثیرپذیرفته از = | | تأثیرپذیرفته از = | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
| امضا = | | امضا = | ||
}} | }} | ||
محمد | '''محمد الماغوط''' شاعر سوری و از پیشگامان حرکت «جماعة شعر» بوده است. | ||
== زندگینامه == | |||
محمد الماغوط به سرودن قصیدهی منثور تمایل داشت و آثاری از نمایشنامههای شعری و اشعار منثور از او به جای مانده است. | |||
== نمونه اشعار == | |||
فی عظامی عویل کربلاء و ما من قوّة فی العالم ترغمنی علی محبّة ما لا أحبّ و کراهیة ما لا أکره <ref> مجله شیراز؛ ص 140 به نقل از: محمد الماغوط؛ الآثار الکامله؛ ج 12، ص 5.</ref> | فی عظامی عویل کربلاء و ما من قوّة فی العالم ترغمنی علی محبّة ما لا أحبّ و کراهیة ما لا أکره <ref> مجله شیراز؛ ص 140 به نقل از: محمد الماغوط؛ الآثار الکامله؛ ج 12، ص 5.</ref> | ||
در استخوانهای من شیون [[کربلا]] بهپاست و هیچ نیرویی در عالم نمیتواند مرا به زور به محبّتی وادارد و یا محبّتی را از من بستاند و من به اجبار هیچ امری را نمیپذیرم! | |||
در استخوانهای من شیون کربلا بهپاست و هیچ نیرویی در عالم نمیتواند مرا به زور به محبّتی وادارد و یا محبّتی را از من بستاند و من به اجبار هیچ امری را نمیپذیرم! | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 696. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 696.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
خط ۶۵: | خط ۶۳: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references />{{شاعران}} |
نسخهٔ کنونی تا ۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۴
محمد الماغوط | |
---|---|
نام اصلی | محمد احمد عیسی ماغوط |
زمینهٔ کاری | شاعر، نویسنده |
زادروز | 1930 سوریه، سلمیه، از توابع استان حماه |
مرگ | فروردین ماه 1386 (2007 م) سوریه |
ملیت | سوریه |
محل زندگی | سالها دور از کشورش زندگی کردهاست |
علت مرگ | ایست قلبی |
آثار | 1 .غم در مهتاب2.شادی حرفه من نیست |
همسر(ها) | «سنیه صالح» |
فرزندان | دو دختر به نام های شام و سلافه دارد |
دلیل سرشناسی | نوآوری در قالب شعر |
اثرگذاشته بر | شاعران |
محمد الماغوط شاعر سوری و از پیشگامان حرکت «جماعة شعر» بوده است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
محمد الماغوط به سرودن قصیدهی منثور تمایل داشت و آثاری از نمایشنامههای شعری و اشعار منثور از او به جای مانده است.
نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
فی عظامی عویل کربلاء و ما من قوّة فی العالم ترغمنی علی محبّة ما لا أحبّ و کراهیة ما لا أکره [۱]
در استخوانهای من شیون کربلا بهپاست و هیچ نیرویی در عالم نمیتواند مرا به زور به محبّتی وادارد و یا محبّتی را از من بستاند و من به اجبار هیچ امری را نمیپذیرم!
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ مجله شیراز؛ ص 140 به نقل از: محمد الماغوط؛ الآثار الکامله؛ ج 12، ص 5.