شیخ ابراهیم مخزومی عاملی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «شیخ ابراهیم بن صادق بن ابراهیم مخزوی عاملی طیّبی، از شعرای قرن دوازدهم هجری...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
شیخ ابراهیم بن صادق بن ابراهیم مخزوی عاملی طیّبی، از شعرای قرن دوازدهم هجری که به سال 1221 ه. ق در قریه‌ی طیّبه از نواحی جبل عامل متولّد شد و به سال 1284 هجری در همان‌جا درگذشت. شیخ ابراهیم برای کسب علم در سال 1252 هجری به نجف مسافرت کرد و در محضر شیخ حسن بن شیخ جعفر صاحب کاشف الغطاء و شیخ مرتضی انصاری کسب علم نمود. او مردی عالم و شاعر بود و اشعار فراوانی از وی نقل شده است. <ref> اعیان الشیعه؛ ج 2، ص 144.</ref>
{{جعبه زندگینامه
| اندازه جعبه      =
| عنوان            =
| نام              =ابراهیم بن صادق عاملی
| تصویر            =
| اندازه تصویر      =
| عنوان تصویر      =
| زادروز            = 1221 ق
| زادگاه            = جبل عامل
| تاریخ مرگ        =  1283ق
| مکان مرگ          = طیّبه
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
| محل زندگی        =
| ملیت              =
| نژاد              =
| تابعیت            =
| تحصیلات            =
| دانشگاه          =
| پیشه              =
| سال‌های فعالیت    =
| کارفرما          =
| نهاد              =
| نماینده          =
| شناخته‌شده برای   =
| نقش‌های برجسته    = شاعر شیعی قرن 13ق
| سبک              =
| استادان        =[[محمدحسن نجفی]]،[[شیخ انصاری]]
| شاگردان          =
| شهر خانگی        =
| تلویزیون          =
| لقب              =
| حزب              =
| جنبش              =
| مخالفان          =
| هیئت              =
| دین              = اسلام
| مذهب              = شیعه
| منصب              =
| مکتب              =
| آثار              =
| خویشاوندان سرشناس =
| گفتاورد          =
| جوایز            =
| امضا              =
| اندازه امضا      =
| وبگاه            =
| پانویس            =
}}
'''شیخ ابراهیم مخزومی عاملی''' از شعرای قرن دوازدهم هجری است.


== زندگینامه ==
شیخ ابراهیم بن صادق بن ابراهیم مخزوی عاملی طیّبی به سال 1221 ه. ق در قریه‌ی طیّبه از نواحی جبل عامل متولّد شد و به سال 1284 هجری در همان‌جا درگذشت. شیخ ابراهیم برای کسب علم در سال 1252 هجری به نجف مسافرت کرد و در محضر شیخ حسن بن شیخ جعفر صاحب کاشف الغطاء و شیخ مرتضی انصاری کسب علم نمود. او مردی عالم و شاعر بود و اشعار فراوانی از وی نقل شده است. <ref> اعیان الشیعه؛ ج 2، ص 144.</ref>


== نمونه اشعار ==
1- و أماثل شربوا بأقداح الولاصافی المودة من عیون یقین
1- و أماثل شربوا بأقداح الولاصافی المودة من عیون یقین


خط ۱۴: خط ۶۶:


3- آنان هیچ عیب و نقصی نداشتند و در جنگ از مرگ نمی‌هراسیدند.
3- آنان هیچ عیب و نقصی نداشتند و در جنگ از مرگ نمی‌هراسیدند.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 508.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 508.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۲۶: خط ۷۵:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۴

ابراهیم بن صادق عاملی
زادروز 1221 ق
جبل عامل
درگذشت 1283ق
طیّبه
نقش‌های برجسته شاعر شیعی قرن 13ق
دین اسلام
مذهب شیعه

شیخ ابراهیم مخزومی عاملی از شعرای قرن دوازدهم هجری است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شیخ ابراهیم بن صادق بن ابراهیم مخزوی عاملی طیّبی به سال 1221 ه. ق در قریه‌ی طیّبه از نواحی جبل عامل متولّد شد و به سال 1284 هجری در همان‌جا درگذشت. شیخ ابراهیم برای کسب علم در سال 1252 هجری به نجف مسافرت کرد و در محضر شیخ حسن بن شیخ جعفر صاحب کاشف الغطاء و شیخ مرتضی انصاری کسب علم نمود. او مردی عالم و شاعر بود و اشعار فراوانی از وی نقل شده است. [۱]

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- و أماثل شربوا بأقداح الولاصافی المودة من عیون یقین

2- سبقوا بجدّهم الوجود و آدم‌ما بین ماء فی الوجود و طین

3- لا عیب فیهم غیر أنّهم لدی الهیجاء لا یخشون ریب منون [۲]


1- آنان بزرگوارانی بودند که جامهای زلال دوستی را از چشمه‌ی یقین نوشیدند.

2- در آن‌هنگام‌که خمیر آدم سرشته نشده بود. جدّ آنها در آفرینش بر آدم (ع) پیشی گرفته بود.

3- آنان هیچ عیب و نقصی نداشتند و در جنگ از مرگ نمی‌هراسیدند.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. اعیان الشیعه؛ ج 2، ص 144.
  2. همان؛ ص 150. ادب الطف، ج 7، ص 174.