شیخ عبدالحسین أعسم‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «شیخ عبد الحسین اعسم بن شیخ محمّد علی بن حسین بن محمّد اعسم زبیدی نجفی، در حدو...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
شیخ عبد الحسین اعسم بن شیخ محمّد علی بن حسین بن محمّد اعسم زبیدی نجفی، در حدود سال 1177 ه. ق متولّد شد و در سال 1247 ه. ق در نجف وفات یافت و در همانجا دفن شد وی از فقها و مشاهیر علمای خاندان آل اعسم می‌باشد.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = شیخ عبدالحسین أعسم‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            = 1177 ه. ق  
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = 1247 ه. ق  
| محل مرگ                = نجف
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  = نجف
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = محقّق، مؤلف، ادیب، شاعر و فقیهی عالم
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                = «ذرایع الافهام فی شرح شرایع الاسلام» در سه جلد، شرحی بر کتاب های «شرح المواریث»، «شرح الرضا»، «شرح العدد» و «دیوان شعر» در چند جلد
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
'''شیخ عبدالحسین اعسم''' از فقها و مشاهیر علمای خاندان آل اعسم می‌باشد.


پس از تکمیل مقدمات علوم اسلامی نزد اساتید نجف اشرف، مدارج عالی اجتهاد را نزد سید مهدی بحر العلوم و شیخ جعفر صاحب «کاشف الغطا» و سید محسن «اعرجی» پیمود.
== زندگینامه ==
وی محقّق، مؤلف، ادیب، شاعر و فقیهی عالم بود که مراثی بسیار درباره‌ی ابا عبد اللّه الحسین (ع) سروده است. <ref> ادب الطف؛ ج 6، ص 289.</ref>
شیخ عبد الحسین اعسم بن شیخ محمّد علی بن حسین بن محمّد اعسم زبیدی نجفی، در حدود سال 1177 ه. ق متولّد شد و در سال 1247 ه. ق در نجف وفات یافت و در همانجا دفن شد


پس از تکمیل مقدمات علوم اسلامی نزد اساتید نجف اشرف، مدارج عالی اجتهاد را نزد سید مهدی بحر العلوم و شیخ جعفر صاحب «کاشف الغطا» و سید محسن «اعرجی» پیمود.


از تألیفات او می‌توان: «ذرایع الافهام فی شرح شرایع الاسلام» در سه جلد، «شرح المواریث»، «شرح الرضا» و «شرح العدد» که هر سه کتاب از پدرش می‌باشد و او بر آنها شروحی نوشته است، و «دیوان شعر» در چند جلد. قسمتی از اشعار وی در اعیان الشیعه درج شده است. <ref>اعیان الشیعه؛ ج 7، ص 452- 457.</ref>
وی محقّق، مؤلف، ادیب، شاعر و فقیهی عالم بود که مراثی بسیار درباره‌ی [[ابا عبدالله (ع)|اباعبداللّه الحسین(ع)]] سروده است. <ref> ادب الطف؛ ج 6، ص 289.</ref>
 
== آثار ==
از تألیفات شیه عبدالحسین می‌توان: «ذرایع الافهام فی شرح شرایع الاسلام» در سه جلد، «شرح المواریث»، «شرح الرضا» و «شرح العدد» که هر سه کتاب از پدرش می‌باشد و او بر آنها شروحی نوشته است، و «دیوان شعر» در چند جلد. قسمتی از اشعار وی در اعیان الشیعه درج شده است. <ref>اعیان الشیعه؛ ج 7، ص 452- 457.</ref>




خط ۲۳: خط ۷۴:




1- حسین (ع) به عراق وارد شد، در حالی‌که گمان می‌کرد آنها نفاق را کنار گذاشته‌اند. ولی عراق همانگونه بود که بود.
1- [[حسین|حسین (ع)]] به عراق وارد شد، در حالی‌که گمان می‌کرد آنها نفاق را کنار گذاشته‌اند. ولی عراق همانگونه بود که بود.


2- ای پسر پیامبر برگزیده و پسر وصّی او و ای برادر شخص پاکیزه (امام حسن (ع)) و پسر زهرای تزکیه شده!
2- ای پسر پیامبر برگزیده و پسر وصّی او و ای برادر شخص پاکیزه (امام حسن (ع)) و پسر زهرای تزکیه شده!


3- چشم من فقط بر غم شما گریه می‌کند نه برای ثواب.
3- چشم من فقط بر غم شما [[گریه]] می‌کند نه برای ثواب.


4- مصیبت‌های شما، مصائب گذشته را به فراموشی سپرد و مصائب آینده را بر ما آسان ساخت.
4- مصیبت‌های شما، مصائب گذشته را به فراموشی سپرد و مصائب آینده را بر ما آسان ساخت.
خط ۳۳: خط ۸۴:
5- حوادث ناگوار دنیا مدّتی کوتاه می‌پاید و سپس از بین می‌رود ولی مصیبت شما تا قیامت شما تا قیامت برجاست.
5- حوادث ناگوار دنیا مدّتی کوتاه می‌پاید و سپس از بین می‌رود ولی مصیبت شما تا قیامت شما تا قیامت برجاست.


6- خانه‌های بنی امیه را آباد می‌بینم و خانه‌های اهل بیت رسول اللّه (ص) خالی است.
6- خانه‌های [[بنی امیه]] را آباد می‌بینم و خانه‌های اهل بیت رسول اللّه (ص) خالی است.


7- بدون اینکه حضرت زهرا (س) شکایتی بکند، خدا از آنچه برای او پیش آمده خشمگین است، اگر شکایت کند چه می‌شود؟
7- بدون اینکه حضرت زهرا (س) شکایتی بکند، خدا از آنچه برای او پیش آمده خشمگین است، اگر شکایت کند چه می‌شود؟
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 499.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 499.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۵۰: خط ۹۶:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۰

شیخ عبدالحسین أعسم‌
زادروز 1177 ه. ق
مرگ 1247 ه. ق
نجف
جایگاه خاکسپاری نجف
پیشه محقّق، مؤلف، ادیب، شاعر و فقیهی عالم
کتاب‌ها «ذرایع الافهام فی شرح شرایع الاسلام» در سه جلد، شرحی بر کتاب های «شرح المواریث»، «شرح الرضا»، «شرح العدد» و «دیوان شعر» در چند جلد

شیخ عبدالحسین اعسم از فقها و مشاهیر علمای خاندان آل اعسم می‌باشد.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شیخ عبد الحسین اعسم بن شیخ محمّد علی بن حسین بن محمّد اعسم زبیدی نجفی، در حدود سال 1177 ه. ق متولّد شد و در سال 1247 ه. ق در نجف وفات یافت و در همانجا دفن شد

پس از تکمیل مقدمات علوم اسلامی نزد اساتید نجف اشرف، مدارج عالی اجتهاد را نزد سید مهدی بحر العلوم و شیخ جعفر صاحب «کاشف الغطا» و سید محسن «اعرجی» پیمود.

وی محقّق، مؤلف، ادیب، شاعر و فقیهی عالم بود که مراثی بسیار درباره‌ی اباعبداللّه الحسین(ع) سروده است. [۱]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از تألیفات شیه عبدالحسین می‌توان: «ذرایع الافهام فی شرح شرایع الاسلام» در سه جلد، «شرح المواریث»، «شرح الرضا» و «شرح العدد» که هر سه کتاب از پدرش می‌باشد و او بر آنها شروحی نوشته است، و «دیوان شعر» در چند جلد. قسمتی از اشعار وی در اعیان الشیعه درج شده است. [۲]


1- ورد الحسین إلی العراق و ظنّهم‌ترکوا النّفاق إذ العراق کما هیه

2- یا ابن النبیّ المصطفی و وصیّه‌و أخا الزکی ابن البتول الزّاکیه

3- تبکیک عینی لا لأجل مثوبةلکنّما عینی لأجللک باکیه

4- أنست رزیتکم رزایانا التی‌سلفت و هونت الرزایا الآتیه

5- و فجائع الایام تبقی مدةو تزول و هی إلی القیامة باقیه

6- و یری دیار أمیة معمورةو دیار أهل البیت منهم خالیه

7- و اللّه یغضب للبتول بدون أن‌تشکو فکیف إذا أتته شاکیه [۳]


1- حسین (ع) به عراق وارد شد، در حالی‌که گمان می‌کرد آنها نفاق را کنار گذاشته‌اند. ولی عراق همانگونه بود که بود.

2- ای پسر پیامبر برگزیده و پسر وصّی او و ای برادر شخص پاکیزه (امام حسن (ع)) و پسر زهرای تزکیه شده!

3- چشم من فقط بر غم شما گریه می‌کند نه برای ثواب.

4- مصیبت‌های شما، مصائب گذشته را به فراموشی سپرد و مصائب آینده را بر ما آسان ساخت.

5- حوادث ناگوار دنیا مدّتی کوتاه می‌پاید و سپس از بین می‌رود ولی مصیبت شما تا قیامت شما تا قیامت برجاست.

6- خانه‌های بنی امیه را آباد می‌بینم و خانه‌های اهل بیت رسول اللّه (ص) خالی است.

7- بدون اینکه حضرت زهرا (س) شکایتی بکند، خدا از آنچه برای او پیش آمده خشمگین است، اگر شکایت کند چه می‌شود؟

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ادب الطف؛ ج 6، ص 289.
  2. اعیان الشیعه؛ ج 7، ص 452- 457.
  3. همان؛ ص 292 و 293.