شیخ جعفر خطی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                = [[بحرین|بحرین‌]]؛ روستای خَطّ
| محل تولد                = بحرین؛ روستای خَطّ
| والدین                =
| والدین                =
| تاریخ مرگ              = 1028ق
| تاریخ مرگ              = 1028ق
| محل مرگ                = [[شیراز]]
| محل مرگ                = شیراز
| علت مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              = شیراز
| محل زندگی              = شیراز
خط ۱۶: خط ۱۶:
| مدفن                  =
| مدفن                  =
|در زمان حکومت          =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            = دیدار با [[شیخ بهایی]]
|اتفاقات مهم            = دیدار با شیخ بهایی
| نام دیگر              =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|لقب                    =
خط ۴۵: خط ۴۵:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی، وی علامّه‌ای فاضل و نویسنده و شاعر اوایل قرن یازدهم هجری بود. در اوایل مدّاح امرای بحرین و بزرگان آن دیار بود.
'''شیخ جعفر خطی'''، علامه‌، نویسنده و شاعر اوایل قرن یازدهم هجری بود.  


او در سفری که به ایران داشته با شیخ بهایی در اصفهان ملاقات کرد. و به سال 1028 ه. ق در فارس درگذشته است. <ref> اعیان الشیعه؛ ج 4، ص 157.</ref>
== زندگینامه ==
شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی از مدّاح امرای بحرین و بزرگان آن دیار بود.


او در سفری که به ایران داشته با [[شیخ بهایی‌|شیخ بهایی]] در اصفهان ملاقات کرد. و به سال 1028 ه. ق در فارس درگذشته است. <ref> اعیان الشیعه؛ ج 4، ص 157.</ref>


== نمونه اشعار ==
1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد
1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد


خط ۶۳: خط ۶۶:




1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که آب جاری و راکد در آنجا وجود داشت.
1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که [[آب]] جاری و راکد در آنجا وجود داشت.


2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند.
2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند.
خط ۷۴: خط ۷۷:


6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است.
6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است.




==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 434.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 434.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۸۶: خط ۸۸:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۵

جعفربن‌ محمدالخَطّی‌
زادروز بحرین؛ روستای خَطّ
مرگ 1028ق
شیراز
محل زندگی شیراز
رویدادهای مهم دیدار با شیخ بهایی

شیخ جعفر خطی، علامه‌، نویسنده و شاعر اوایل قرن یازدهم هجری بود.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی از مدّاح امرای بحرین و بزرگان آن دیار بود.

او در سفری که به ایران داشته با شیخ بهایی در اصفهان ملاقات کرد. و به سال 1028 ه. ق در فارس درگذشته است. [۱]

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد

2- کأنی به فی ثلّة من رجاله‌کما حفّ بالّلیث الأسود اللوابد

3- إذا اعتقلوا سمر الرّماح و جرّدواسیوفا أعارتها البطون الاساود

4- فلیس لها إلّا الصّدور مراکزاو لیس لها إلا الرؤس مغامد

5- یلاقون شدّات الکماة بأنفس‌إذا غضبت هانت علیها الشّدائد

6- إلی أن ثورا فی ألارض صرعی کأنهم‌نخیل أمالتهن أید عواضد [۲]


1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که آب جاری و راکد در آنجا وجود داشت.

2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند.

3- وقتی نیزه به دست گرفتند و شمشیر برکشیدند، قلب‌های سیاه (دشمنان) را به آنها بخشید.

4- برای نیزه‌ها غیر از سینه‌های آنها قرارگاهی وجود نداشت و شمشیرها غیر از گردن‌های آنها غلافی نداشتند.

5- با جان‌های خود که در هنگام خشم همه چیز را آسان می‌شمرد، به قهرمانان سهمگین حمله می‌بردند.

6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است.


منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. اعیان الشیعه؛ ج 4، ص 157.
  2. ادب الطف؛ ج 5، ص 72 و 73.