محمد بن هاشم خالدی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ابو بکر محمّد بن هاشم بن وعلة، خالدی کبیر، از اهالی خالدیه، بود. وی برادر سعی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = محمد بن هاشم خالدی‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                = خالدیه
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = 386
| محل مرگ                = حلب
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  = شیعه
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
'''محمد بن هاشم خالدی''' از شعرای شیعی است که در وصف اهل بین اشعاری سروده است.
== زندگینامه ==
ابو بکر محمّد بن هاشم بن وعلة، خالدی کبیر، از اهالی خالدیه، بود. وی برادر سعید بن هاشم خالدی است. محمّد بن هاشم دارای دیوان اشعاری است. او شیعه بود و در مدح و رثای اهل بیت اشعاری سروده است.
ابو بکر محمّد بن هاشم بن وعلة، خالدی کبیر، از اهالی خالدیه، بود. وی برادر سعید بن هاشم خالدی است. محمّد بن هاشم دارای دیوان اشعاری است. او شیعه بود و در مدح و رثای اهل بیت اشعاری سروده است.


وی به سال 386 در شهر حلب درگذشت. <ref>ادب الطف؛ ج 2، ص 153.</ref>
وی به سال 386 در شهر حلب درگذشت. <ref>[[ادب الطف]]؛ ج 2، ص 153.</ref>
 


== نمونه اشعار ==
1- أظلم فی کربلاء یومهم‌ثم تجلی و هم ذبائحه
1- أظلم فی کربلاء یومهم‌ثم تجلی و هم ذبائحه


خط ۹: خط ۵۹:




1- در روز قتل آنان کربلا خیلی تاریک شد. (در هنگام جنگ گرد و غبار زیادی برخاسته و هوا را تیره کرده بود) و هنگامی روشن شد که سر همه‌ی آنان از بدن جدا شده بود.
1- در روز قتل آنان [[کربلا]] خیلی تاریک شد. (در هنگام جنگ گرد و غبار زیادی برخاسته و هوا را تیره کرده بود) و هنگامی روشن شد که سر همه‌ی آنان از بدن جدا شده بود.


2- (ای مردم)، پیشانی جوانی را به خاک کشیدید که بعد از رسول خدا (ص)، جبرئیل به آن دست می‌کشید.
2- (ای مردم)، پیشانی جوانی را به خاک کشیدید که بعد از رسول خدا (ص)، جبرئیل به آن دست می‌کشید.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمد زاده ،ج‌1،ص:175.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:175.]




==پی نوشت==


==پی نوشت==
[[رده:هنر]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۲

محمد بن هاشم خالدی‌
زادروز خالدیه
مرگ 386
حلب
پیشه شاعر

محمد بن هاشم خالدی از شعرای شیعی است که در وصف اهل بین اشعاری سروده است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ابو بکر محمّد بن هاشم بن وعلة، خالدی کبیر، از اهالی خالدیه، بود. وی برادر سعید بن هاشم خالدی است. محمّد بن هاشم دارای دیوان اشعاری است. او شیعه بود و در مدح و رثای اهل بیت اشعاری سروده است.

وی به سال 386 در شهر حلب درگذشت. [۱]

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- أظلم فی کربلاء یومهم‌ثم تجلی و هم ذبائحه

2- عفرتم بالثری جبین فتی‌جبریل بعد الرسول ماسحه [۲]


1- در روز قتل آنان کربلا خیلی تاریک شد. (در هنگام جنگ گرد و غبار زیادی برخاسته و هوا را تیره کرده بود) و هنگامی روشن شد که سر همه‌ی آنان از بدن جدا شده بود.

2- (ای مردم)، پیشانی جوانی را به خاک کشیدید که بعد از رسول خدا (ص)، جبرئیل به آن دست می‌کشید.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]


پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ادب الطف؛ ج 2، ص 153.
  2. همان؛ ص 152.