حسن بن راشد حلی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۳
حسن بن راشد حلی | |
---|---|
پیشه | محدث دانشمند، فاضل، ادیب، فقیه و شاعر ارجمند |
دیوان سرودهها | منظومهای در تاریخ ملوک و خلفاء، ارجوزهای در نظم الفیّه شهید و ارجوزهای در تاریخ قاهره |
حسن بن راشد حلی، محدث دانشمند، فاضل، ادیب، فقیه و شاعر ارجمند شیعه است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از رندگی حسن بن محمّد بن راشد، معروف به تاج الدّین، اطلاع درستی در دست نمیباشد اما آنچه مسلم است او به سال 830 ه. ق هنوز در قید حیات بوده است. [۱]
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابن راشد حلّی منظومهای در تاریخ ملوک و خلفاء، ارجوزهای در نظم الفیّه شهید، ارجوزهای در تاریخ قاهره، و ... دارد.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وی اشعار بسیاری در مدح ائمه اطهار سروده و اشعاری نیز در رثای سید الشهداء دارد.1- للّه وقعة عاشوراء إن لهافی جبهة الدهر جرحا غیر مندمل
2- ابدوا خفایا حقود کان یسترهامن قبل خوف غرار الصارم الصّقل
3- فقاتلوه ببدر إن ذا عجبإذ یطلبون رسول اللّه بالذّحل
4- من کلّ مکتهل فی عزم مقتبلو کلّ مقتبل فی حزم مکتهل
5- قرم إذا الموت أبدی عن نواجذهثنی له عطف مسرور به جذل
6- خوّاض ملحمة فیاض مکرمةفضاض معظمة خال من الخلل
7- إن طال أوصال فی یومی عطا وسطافالغیث فی خجل و اللّیث فی وجل
8- قوم إذا اللّیل أرخی ستره إنتصبوافی طاعة اللّه من داع و مبتهل
9- حتی إذا استعرت نار الوغی قذفوانفوسهم فی مهاوی تلکم الشّعل [۲]
1- خدای را، که واقعهی عاشورا چون زخمی التیامناپذیر، بر پیشانی روزگار باقی مانده است.
2- آنها کینههایی را که از ترس شمشیرها پنهان داشته بودند، آشکار کردند.
3- به خاطر خونخواهی جنگ بدر با آنان مبارزه کردند و این شگفت است که به انتقام گرفتن از رسول خدا برخاستند.
4- پیران آنها عزم و ارادهای چون جوانان داشتند و جوانان آنها دوراندیشی و حزم پیران را.
5- هریک از آنان قهرمانی بود که چون مرگ به او دندان نشان میداد، او با خوشحالی به مرگ لبخند میزد.
6- هرکدام از آنان یک حماسهساز بود و کرامات از او میجوشید و مشکلات بزرگ را حل میکرد و از هر نقصی مبرّا بود.
7- ابر، از عطا و بخشش آنها شرمنده و شیر ژیان از سطوت و حملهی آنان به هراس میافتاد.
8- آنها همیشه در طول شب به دعا و مناجات قیام میکردند.
9- و زمانیکه آتش جنگ شعلهور شد، خود را در دل آن شعلهها افکندند.