حمید کرمی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
{| style="margin: 0 auto; " | {| style="margin: 0 auto; " | ||
| class="b" |<span class="beyt"> نفیر بلا کربلا را گرفت</span> | | class="b" |<span class="beyt"> نفیر بلا [[کربلا]] را گرفت</span> | ||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">زمین کر شد از ناله‌ی کوس‌ها </span> | | class="b" |<span class="beyt">زمین کر شد از ناله‌ی کوس‌ها </span> | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{| style="margin: 0 auto; " | {| style="margin: 0 auto; " | ||
| class="b" |<span class="beyt"> خدایی‌ترین بوی بیعت نشست</span> | | class="b" |<span class="beyt"> خدایی‌ترین بوی [[بیعت]] نشست</span> | ||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">ز هفتاد و دو لاله در باغ دین </span> | | class="b" |<span class="beyt">ز هفتاد و دو لاله در باغ دین </span> | ||
| خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
| class="b" |<span class="beyt"> و عرش خدا نیز در غم نشست</span> | | class="b" |<span class="beyt"> و عرش خدا نیز در غم نشست</span> | ||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">حسین از سر ذو | | class="b" |<span class="beyt">حسین از سر [[ذو الجناح]]<nowiki/>ش فتاد <ref>میراث عشق؛ ص ۳۴۴و ۳۴۵.</ref> </span> | ||
|} | |} | ||
<br /> | <br /> | ||
| خط ۱۵۳: | خط ۱۵۳: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۰
حمید کرمی (١٣٤١ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.
| حمید کرمی | |
|---|---|
| زادروز | ١٣٤١ ه.ش تهران |
| نام(های) دیگر |
سپهر |
| کتاب‌ها | «بر شانه‌های کوهستان»، «سایه روشن‌های بی‌در» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ٢٣» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حمید کرمی فرزند علی‌اصغر به سال ١٣٤١ ه. ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند و مقدماتی از دروس حوزوی را نیز فرا گرفت. وی فعالیت‌های شعری خود را از سال ١٣٦٢ ه. ش به طور جدی و با حضور در مجمع شاعران حوزه‌ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی آغاز نمود. ایشان مدتی در استخدام قوه قضائیه بوده و با انجمن‌های ادبی و مطبوعات و هم چنین رادیو سابقه‌ی همکاری نزدیک داشته‌است و شعر و مقالات خود را گاهی با نام «سپهر حمیدی» در مطبوعات به چاپ می‌رساند.
کرمی در تمام قالبهای شعری طبع آزمایی کرده‌است ولی خود را در سرودن «مثنوی» موفق‌تر می‌داند.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از حمید کرمی تاکنون مجموعه شعرهای «بر شانه‌های کوهستان»، «سایه روشن‌های بی‌در» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ٢٣» به چاپ رسیده‌است.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| فرو رفت خورشید و شب شد بلند | شبی که دلش ریشه در قیر داشت | |
| عطشناک دریای خون بود و بس | شبی که سرش شور شمشیر داشت |
| شب آمد چو یلدا پر از تیرگی | سیه اژدها هُرم افعی پرست | |
| به چشمش سکوتی گران می‌خزید | و بر شانه‌اش مار کبرای مست |
| پر از هُرم صحرای تفتیده بود | شب رویش ناله‌ها از عطش | |
| نشان خطر داشت در دام شب | تب سرخ آلاله‌ها از عطش |
| شبی چون رجزهای نام‌آوران | پر از موج شط جنون در بغل | |
| شبی مثل پهلوی شمشیر سرخ | پر از بوی فریاد خون در بغل |
| نفیر بلا کربلا را گرفت | زمین کر شد از ناله‌ی کوس‌ها | |
| به گوش فلک اضطرابی فکند | خطر آفرین نای ناقوس‌ها |
| نوای غم کودکان سر گرفت | زمین و زمان، جمله در تب نشست | |
| نسیم سحر مثل بهت شفق | پریشان به گیسوی زینب نشست | |
| خطر سایه افکند بر خیمه‌ها | و در کودکان اضطرابی عمیق | |
| و چشمان ناباوران سحر | فرو رفته در کام خوابی عمیق |
| خدایی‌ترین بوی بیعت نشست | ز هفتاد و دو لاله در باغ دین | |
| به خون و عطش جمله پرپر شدند | به امداد فریاد «هل من معین» |
| در آن دشت تبدار هنگامه خیز | فقط صحبت از خون و شمشیر بود | |
| در آن سو رجزهای نامردمی | در این سو رجز، بانگ تکبیر بود |
| به ناگاه داغ زمین تازه شد | به یکبار از اقتراحش فتاد | |
| و عرش خدا نیز در غم نشست | حسین از سر ذو الجناحش فتاد [۱] |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ میراث عشق؛ ص ۳۴۴و ۳۴۵.