حمید کرمی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| سال‌های نویسندگی = | | سال‌های نویسندگی = | ||
|سبک نوشتاری = | |سبک نوشتاری = | ||
|کتاب‌ها = | |کتاب‌ها =«بر شانه‌های کوهستان»، «سایه روشن‌های بی‌در» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ٢٣» | ||
|مقاله‌ها = | |مقاله‌ها = | ||
|نمایشنامه‌ها = | |نمایشنامه‌ها = | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
حمید کرمی فرزند | حمید کرمی فرزند علی‌اصغر به سال ١٣٤١ ه. ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند و مقدماتی از دروس حوزوی را نیز فرا گرفت. وی فعالیت‌های شعری خود را از سال ١٣٦٢ ه. ش به طور جدی و با حضور در مجمع شاعران حوزه‌ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی آغاز نمود. | ||
ایشان مدتی در استخدام قوه قضائیه بوده و با انجمن‌های ادبی و مطبوعات و هم چنین رادیو سابقه‌ی همکاری نزدیک | ایشان مدتی در استخدام قوه قضائیه بوده و با انجمن‌های ادبی و مطبوعات و هم چنین رادیو سابقه‌ی همکاری نزدیک داشته‌است و شعر و مقالات خود را گاهی با نام «سپهر حمیدی» در مطبوعات به چاپ می‌رساند. | ||
کرمی در تمام | کرمی در تمام قالبهای شعری طبع آزمایی کرده‌است ولی خود را در سرودن «مثنوی» موفق‌تر می‌داند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از حمید کرمی تاکنون مجموعه شعرهای | از حمید کرمی تاکنون مجموعه شعرهای «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=530679&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author بر شانه‌های کوهستان]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=521460&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سایه روشن‌های بی‌در]» و «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=581386&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author گزیده ادبیات معاصر شماره ٢٣]» به چاپ رسیده‌است. | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۰: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{| style="margin: 0 auto; " | |||
| class="b" |<span class="beyt"> نفیر بلا [[کربلا]] را گرفت</span> | |||
{| | |||
| class="b" |<span class="beyt"> نفیر بلا کربلا را گرفت</span> | |||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">زمین کر شد از ناله‌ی کوس‌ها </span> | | class="b" |<span class="beyt">زمین کر شد از ناله‌ی کوس‌ها </span> | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۰۷: | ||
| class="b" |<span class="beyt"> به گوش فلک اضطرابی فکند</span> | | class="b" |<span class="beyt"> به گوش فلک اضطرابی فکند</span> | ||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">خطر آفرین نای ناقوس‌ها </span> | | class="b" |<span class="beyt">خطر آفرین نای ناقوس‌ها </span> | ||
|} | |} | ||
<br /> | <br /> | ||
| خط ۱۲۶: | خط ۱۱۹: | ||
{{ب| و چشمان ناباوران سحر|فرو رفته در کام خوابی عمیق }} | {{ب| و چشمان ناباوران سحر|فرو رفته در کام خوابی عمیق }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{| style="margin: 0 auto; " | |||
| class="b" |<span class="beyt"> خدایی‌ترین بوی [[بیعت]] نشست</span> | |||
{ | |||
| class="b" |<span class="beyt"> خدایی‌ترین بوی بیعت نشست</span> | |||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">ز هفتاد و دو لاله در باغ دین </span> | | class="b" |<span class="beyt">ز هفتاد و دو لاله در باغ دین </span> | ||
| خط ۱۳۹: | خط ۱۲۶: | ||
| class="b" |<span class="beyt"> به خون و عطش جمله پرپر شدند</span> | | class="b" |<span class="beyt"> به خون و عطش جمله پرپر شدند</span> | ||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">به امداد فریاد «هل من معین» </span> | | class="b" |<span class="beyt">به امداد فریاد «هل من معین» </span> | ||
|} | |} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۴۷: | خط ۱۳۴: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{| style="margin: 0 auto; " | |||
{| | |||
| class="b" |<span class="beyt"> به ناگاه داغ زمین تازه شد</span> | | class="b" |<span class="beyt"> به ناگاه داغ زمین تازه شد</span> | ||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| خط ۱۶۰: | خط ۱۴۱: | ||
| class="b" |<span class="beyt"> و عرش خدا نیز در غم نشست</span> | | class="b" |<span class="beyt"> و عرش خدا نیز در غم نشست</span> | ||
| style="width:2em;" | | | style="width:2em;" | | ||
| class="b" |<span class="beyt">حسین از سر ذو | | class="b" |<span class="beyt">حسین از سر [[ذو الجناح]]<nowiki/>ش فتاد <ref>میراث عشق؛ ص ۳۴۴و ۳۴۵.</ref> </span> | ||
|} | |} | ||
<br /> | <br /> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۵۷۶-۱۵۷۷.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۱۷۲: | خط ۱۵۳: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۰
حمید کرمی (١٣٤١ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.
| حمید کرمی | |
|---|---|
| زادروز | ١٣٤١ ه.ش تهران |
| نام(های) دیگر |
سپهر |
| کتاب‌ها | «بر شانه‌های کوهستان»، «سایه روشن‌های بی‌در» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ٢٣» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حمید کرمی فرزند علی‌اصغر به سال ١٣٤١ ه. ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند و مقدماتی از دروس حوزوی را نیز فرا گرفت. وی فعالیت‌های شعری خود را از سال ١٣٦٢ ه. ش به طور جدی و با حضور در مجمع شاعران حوزه‌ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی آغاز نمود. ایشان مدتی در استخدام قوه قضائیه بوده و با انجمن‌های ادبی و مطبوعات و هم چنین رادیو سابقه‌ی همکاری نزدیک داشته‌است و شعر و مقالات خود را گاهی با نام «سپهر حمیدی» در مطبوعات به چاپ می‌رساند.
کرمی در تمام قالبهای شعری طبع آزمایی کرده‌است ولی خود را در سرودن «مثنوی» موفق‌تر می‌داند.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از حمید کرمی تاکنون مجموعه شعرهای «بر شانه‌های کوهستان»، «سایه روشن‌های بی‌در» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ٢٣» به چاپ رسیده‌است.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| فرو رفت خورشید و شب شد بلند | شبی که دلش ریشه در قیر داشت | |
| عطشناک دریای خون بود و بس | شبی که سرش شور شمشیر داشت |
| شب آمد چو یلدا پر از تیرگی | سیه اژدها هُرم افعی پرست | |
| به چشمش سکوتی گران می‌خزید | و بر شانه‌اش مار کبرای مست |
| پر از هُرم صحرای تفتیده بود | شب رویش ناله‌ها از عطش | |
| نشان خطر داشت در دام شب | تب سرخ آلاله‌ها از عطش |
| شبی چون رجزهای نام‌آوران | پر از موج شط جنون در بغل | |
| شبی مثل پهلوی شمشیر سرخ | پر از بوی فریاد خون در بغل |
| نفیر بلا کربلا را گرفت | زمین کر شد از ناله‌ی کوس‌ها | |
| به گوش فلک اضطرابی فکند | خطر آفرین نای ناقوس‌ها |
| نوای غم کودکان سر گرفت | زمین و زمان، جمله در تب نشست | |
| نسیم سحر مثل بهت شفق | پریشان به گیسوی زینب نشست | |
| خطر سایه افکند بر خیمه‌ها | و در کودکان اضطرابی عمیق | |
| و چشمان ناباوران سحر | فرو رفته در کام خوابی عمیق |
| خدایی‌ترین بوی بیعت نشست | ز هفتاد و دو لاله در باغ دین | |
| به خون و عطش جمله پرپر شدند | به امداد فریاد «هل من معین» |
| در آن دشت تبدار هنگامه خیز | فقط صحبت از خون و شمشیر بود | |
| در آن سو رجزهای نامردمی | در این سو رجز، بانگ تکبیر بود |
| به ناگاه داغ زمین تازه شد | به یکبار از اقتراحش فتاد | |
| و عرش خدا نیز در غم نشست | حسین از سر ذو الجناحش فتاد [۱] |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ میراث عشق؛ ص ۳۴۴و ۳۴۵.