راضیه رجایی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
راضیه رجایی دانشجوی رشته‌ی روانشناسی است و مدت ده سال است که شعر می‌سراید و سبک کلاسیک را انتخاب کرده است. | راضیه رجایی دانشجوی رشته‌ی روانشناسی است و مدت ده سال است که شعر می‌سراید و سبک کلاسیک را انتخاب کرده است. | ||
رجایی | رجایی مسئول شعر خواهران حوزه‌ی هنری خراسان بوده‌است. «گزیده ادبیات معاصر شماره‌ی ١١٧»، اثر اوست. | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
{{ب| غم را ببین چگونه در آغوش می‌کشد|داغ هزار حادثه بر دوش می‌کشد }} | {{ب| غم را ببین چگونه در آغوش می‌کشد|داغ هزار حادثه بر دوش می‌کشد }} | ||
{{ب| پشت زمین شکسته زمان گریه می‌کند|زینب حسین را چو در آغوش می‌کشد }} | {{ب| پشت زمین شکسته زمان گریه می‌کند|[[زینب]] [[حسین]] را چو در آغوش می‌کشد }} | ||
{{ب| هرچند کوفه تا به کنون هر چه می‌کشد|از زخم‌های کشته فراموش می‌کشد }} | {{ب| هرچند [[کوفه]] تا به کنون هر چه می‌کشد|از زخم‌های کشته فراموش می‌کشد }} | ||
{{ب| با ذو الفقار | {{ب| با ذو الفقار [[خطبه]]ی زینب قلم شود|دستی که روی واقعه سرپوش می‌کشد }} | ||
{{ب| ای آسمان بس است دگر طاقتم شکست|زینب هنوز داغ که بر دوش می‌کشد ... }} | {{ب| ای آسمان بس است دگر طاقتم شکست|زینب هنوز داغ که بر دوش می‌کشد ... }} | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۴
راضیه رجایی در سال (١٣٥٥ ه.ش) ازشاعران معاصر ایرانی است.
| راضیه رجایی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٥٥ ه.ش |
| کتاب‌ها | «گزیده ادبیات معاصر شماره‌ی ١١٧» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
راضیه رجایی دانشجوی رشته‌ی روانشناسی است و مدت ده سال است که شعر می‌سراید و سبک کلاسیک را انتخاب کرده است.
رجایی مسئول شعر خواهران حوزه‌ی هنری خراسان بوده‌است. «گزیده ادبیات معاصر شماره‌ی ١١٧»، اثر اوست.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
هو الحق[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| غم را ببین چگونه در آغوش می‌کشد | داغ هزار حادثه بر دوش می‌کشد | |
| پشت زمین شکسته زمان گریه می‌کند | زینب حسین را چو در آغوش می‌کشد | |
| هرچند کوفه تا به کنون هر چه می‌کشد | از زخم‌های کشته فراموش می‌کشد | |
| با ذو الفقار خطبه‌ی زینب قلم شود | دستی که روی واقعه سرپوش می‌کشد | |
| ای آسمان بس است دگر طاقتم شکست | زینب هنوز داغ که بر دوش می‌کشد ... |
| آشفته دلی که در پی خانه‌ی اوست | مجنون صفت است و سخت دیوانه‌ی اوست | |
| در بزم گل و شکوفه می‌آوردند | یک شعله که سهم بال پروانه‌ی اوست | |
| این جا که شکسته از غمش روح نماز | بگذرا بمیرد آن که بیگانه‌ی اوست | |
| از بین شما که دیده خورشید مرا | یک تشنه که مشک آب بر شانه‌ی اوست [۱] |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ رستاخیز لاله‌ها؛ ص 70.