اسماعیل امینی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اسماعیل امینی''' شاعر معاصر ایرانی است | '''اسماعیل امینی''' (١٣٤٢ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = اسماعیل امینی | | نام = اسماعیل امینی | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =١٣٤٢ ه.ش | ||
| محل تولد =تهران | | محل تولد =تهران | ||
| والدین = | | والدین = | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | |||
اسماعیل امینی فرزند محمد به سال ١٣٤٢ ه. ش در شهر تهران دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ارشد ادبیات فارسی از دانشگاه تهران ادامه داد. | |||
وی از نوجوانی شروع به سرودن شعر نمود و اشعارش در روزنامه‌ها و مجلات به چاپ رسیده است. | |||
امینی در شعر عمدتا کار کلاسیک را ترجیح می‌دهد و بیشتر تمایل به سرودن غزل و مثنوی دارد. | |||
==آثار== | |||
«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=5903279&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author تبسم دوست]» لطایف و مطایبات در کلام امام خمینی(ره) | |||
«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=6201423&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author ببر در کوزه]» مجموعه شعر طنز | |||
«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4262818&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author بوستان بی‌درخت]» مجموعه شعر طنز | |||
«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4273904&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author عمو زورگیر]» که مجموعه شعر طنز است، به بازار نشر عرضه شده است. | |||
«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=193241&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author بیش از توانایی واقعی خود شاعر نباشید!]» | |||
== | |||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
===عصر عاشورا | ===عصر [[عاشورا]]=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۰: | ||
{{ب| با اخترانِ خاک که می‌رفتند|همراه نیزه‌ها و سرِ خورشید }} | {{ب| با اخترانِ خاک که می‌رفتند|همراه نیزه‌ها و سرِ خورشید }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===غروبها=== | |||
===غروبها | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۲۶: | ||
{{ب| در چشم‌های دخترکان شوق دیگری‌ست|شوقِ دوباره دیدنِ بابا غروبها }} | {{ب| در چشم‌های دخترکان شوق دیگری‌ست|شوقِ دوباره دیدنِ بابا غروبها }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{| style="margin: 0 auto; " | |||
| class="b" |<span class="beyt"> بعد از هزار سال همان شوق شعله‌ور</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">در چشم‌های منتظر ما غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> بعد از هزار سال من و کودکان شام</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">تنها نشسته‌ایم همین جا غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> اینجا پدر خرابه‌ی شام است کوفه نیست</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">اینجا بیا به دیدنِ ما با غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> بابا بیا که بر دلمان زخمها زده</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">دیروز تازیانه و حالا غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> بابا بیا که بغض مرا وا نکرده است</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">نه زخم تازیانه نه حتی غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> دست تو را بهانه گرفته‌ست بغض من</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">بابا ز راه می‌رسد آنک غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> دست تو را بهانه گرفته که بشکفد</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">بغضم میانِ دست تو تنها غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> بابا بیا کنار من و این پیاله آب</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">که تشنه‌ایم هر دو تو را تا غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> از جاده‌ها بیایی و رفع عطش کنی</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">از جاده‌ها بیایی ... اما غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> بسیار رفته‌اند و نیامد پدر هنوز</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">بسیار رفته‌اند خدایا غروبها </span> | |||
|} | |||
{ | {| style="margin: 0 auto; " | ||
| class="b" |<span class="beyt"> کم‌کم پیاله موج زد و چشم روشنش</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">چون لحظه‌های غربت دریا غروبها </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> خاموش گشت و بر سر سنگی نهاد سر</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">دختر به یادِ زانوی بابا غروبها </span> | |||
|} | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| بعد از هزار سال هنوز اشک می‌چکد|از مشک پاره‌پاره‌ی سقّا غروبها }} | {{ب| بعد از هزار سال هنوز اشک می‌چکد|از مشک پاره‌پاره‌ی سقّا غروبها }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}<br /> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۵۸۸-۱۵۸۹.] | ||
[[رده:ادبیات]] | [[رده:ادبیات]] | ||
| خط ۱۸۲: | خط ۱۸۹: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
{{شاعران}}<br /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۲۲
اسماعیل امینی (١٣٤٢ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.
| اسماعیل امینی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٤٢ ه.ش تهران |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اسماعیل امینی فرزند محمد به سال ١٣٤٢ ه. ش در شهر تهران دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ارشد ادبیات فارسی از دانشگاه تهران ادامه داد.
وی از نوجوانی شروع به سرودن شعر نمود و اشعارش در روزنامه‌ها و مجلات به چاپ رسیده است.
امینی در شعر عمدتا کار کلاسیک را ترجیح می‌دهد و بیشتر تمایل به سرودن غزل و مثنوی دارد.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
«تبسم دوست» لطایف و مطایبات در کلام امام خمینی(ره)
«ببر در کوزه» مجموعه شعر طنز
«بوستان بی‌درخت» مجموعه شعر طنز
«عمو زورگیر» که مجموعه شعر طنز است، به بازار نشر عرضه شده است.
«بیش از توانایی واقعی خود شاعر نباشید!»
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عصر عاشورا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| آنگاه آسمان به زمین کوچید | غلتید روی خاک تن خورشید | |
| تصویرِ ماهِ تشنه در آب افتاد | از شرم و بُهت رود به خود پیچید | |
| و آنگه نصیب آب نشیب افتاد | آنجا که ماه تشنه به خون غلتید | |
| گهواره‌ای شکسته، سراسیمه | در آتش محاصره می‌لرزید | |
| آتش دریده چشم، چو گرگی هار | خون از زمینِ تف زده می‌لیسید | |
| آتش نشست و باد به پادافره | خاکی به چشم آب روان پاشید | |
| آتش نشست و باد هما وا شد | با مویه‌های قافله‌ی تبعید | |
| با اخترانِ خاک که می‌رفتند | همراه نیزه‌ها و سرِ خورشید |
غروبها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| از راه می‌رسند پدرها غروبها | دنیای خانه روشن و زیبا غروبها | |
| از راه می‌رسند، پدرها و خانه‌ها | آغوش می‌شوند سراپا غروبها | |
| از راه می‌رسند و به آغوش می‌کشند | با اشتیاق کودک خود را غروبها | |
| از راه می‌رسند و هیاهوی بچه‌هاست | زیباترین ترانه‌ی دنیا غروبها | |
| در چشم‌های منتظران گرگ و میش عصر | محو است در شکوهِ تماشا غروبها | |
| در چشم‌های دخترکان شوق دیگری‌ست | شوقِ دوباره دیدنِ بابا غروبها |
| بعد از هزار سال همان شوق شعله‌ور | در چشم‌های منتظر ما غروبها | |
| بعد از هزار سال من و کودکان شام | تنها نشسته‌ایم همین جا غروبها | |
| اینجا پدر خرابه‌ی شام است کوفه نیست | اینجا بیا به دیدنِ ما با غروبها | |
| بابا بیا که بر دلمان زخمها زده | دیروز تازیانه و حالا غروبها | |
| بابا بیا که بغض مرا وا نکرده است | نه زخم تازیانه نه حتی غروبها | |
| دست تو را بهانه گرفته‌ست بغض من | بابا ز راه می‌رسد آنک غروبها | |
| دست تو را بهانه گرفته که بشکفد | بغضم میانِ دست تو تنها غروبها | |
| بابا بیا کنار من و این پیاله آب | که تشنه‌ایم هر دو تو را تا غروبها | |
| از جاده‌ها بیایی و رفع عطش کنی | از جاده‌ها بیایی ... اما غروبها | |
| بسیار رفته‌اند و نیامد پدر هنوز | بسیار رفته‌اند خدایا غروبها |
| کم‌کم پیاله موج زد و چشم روشنش | چون لحظه‌های غربت دریا غروبها | |
| خاموش گشت و بر سر سنگی نهاد سر | دختر به یادِ زانوی بابا غروبها |
| بعد از هزار سال هنوز اشک می‌چکد | از مشک پاره‌پاره‌ی سقّا غروبها |