مرضیه اسکندری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مرضیه اسکندری،''' فرزند عزت الله در اردیبهشت ماه 1362 شمسی در قزوین متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =     مرضیه اسکندری
| نام                    = مرضیه اسکندری
| تصویر                  =    مرضیه اسکندری.jpg
| تصویر                  =  
|اندازه تصویر            =
| توضیح تصویر            =  
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =  
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  = ایرانی
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =   اردیبهشت ماه 1362 ه.ش
| تاریخ تولد            =1362 ه.ش
| محل تولد                =       قزوین
| محل تولد                =قزوین
| والدین                =  عزت الله اسکندری
| والدین                =   
| تاریخ مرگ              =
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| محل مرگ                =
خط ۱۸: خط ۱۵:
| مختصات محل زندگی        =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
| مدفن                  =
|مذهب                    =
|در زمان حکومت          =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
|اتفاقات مهم            =
خط ۲۴: خط ۲۲:
|بنیانگذار              =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
| سال‌های نویسندگی        =  
|سبک نوشتاری            =
|سبک نوشتاری            =
|آثار                =            «رسم الخط شاهد» و «ظرافت‌های هنری داستان‌های قرآنی»
|کتاب‌ها                =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|مقاله‌ها                =
خط ۳۳: خط ۳۰:
|دیوان اشعار            =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|تخلص                    =
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
|فیلم ساخته بر اساس اثر =
| همسر                    =
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =     دیپلم انسانی
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =سطح دو حوزه علمیه قزوین
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| تأثیرپذیرفته از       =
| وب‌گاه                 =
| وب‌گاه                  =
| imdb_id                =
| soure_id              =
| جوایز اسکار            =
| جوایز آفی              =
| جایزه اریل            =
| جوایز بافتا            =
| جوایز سزار            =
| جوایز امی              =
| filmfareawards         =  
| جوایز جمینای            =
| جوایز گوی طلایی        =
| جوایز تمشک طلایی        =
| جوایز گویا            =
| جوایز گرمی            =
| جوایز ایفتا            =
| جوایز لورنس الیور      =
| naacpimageawards      =
| جوایز فیلم ملی        =
| جوایز ساگه            =
| جوایز تونی            =
| جوایز سیمرغ بلورین    =
| جوایز جشن سینمای ایران =
| جوایز حافظ            =
| جوایز                 =  
|گفتاورد                =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}


'''مرضیه اسکندری''' از شاعران معاصر ایرانی است.


==زندگینامه==
مرضیه اسکندری فرزند عزت الله در اردیبهشت ماه ١٣٦٢ شمسی در قزوین متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف [[امام حسین (ع)]]، اشعاری را سروده است. ایشان تحصیلات خود را تا دیپلم انسانی ادامه داد و سپس در حوزه علمیه قزوین به تحصیل مشغول شد و توانست مدرک سطح دو (معادل کارشناسی) را اخذ نماید و سپس به تدریس خوشنویسی در حوزه علمیه و مدارس مختلف کشور پرداخت. ایشان در هجدهمین و نوزدهمین نمایشگاه بین‌‏المللی قرآن کریم شرکت داشته و همچنین نمونه‌های اشعارش در روزنامه‌ها و مجلات کشور به چاپ رسیده است.


==زندگینامه==
تحصیلات خود را تا دیپلم انسانی ادامه داد و سپس در حوزه علمیه قزوین به تحصیل مشغول شد و توانست مدرک سطح دو (معادل کارشناسی) را اخذ نماید.
وی شاعر و خوشنویس است و هم‌اکنون مشغول تدریس خوشنویسی در حوزه علمیه و مدارس کشور است.
ایشان در هجدهمین و نوزدهمین نمایشگاه بین‌‏المللی قرآن کریم شرکت داشته و همچنین نمونه‌های اشعارش در روزنامه‌ها و مجلات کشور به چاپ رسیده است.
==آثار مرضیه اسکندری==
آثار مرضیه اسکندری عبارتند از: «رسم الخط شاهد» و «ظرافت‌های هنری داستان‌های قرآنی»، وی همچنین مشغول تألیف قرآن کریم به خط نستعلیق است.
اسکندری برگزیده کشوری جشنواره‌های طلاب و شعر سرود سرخ سپیدار است.
اسکندری برگزیده کشوری جشنواره‌های طلاب و شعر سرود سرخ سپیدار است.
==آثار==
مرضیه اسکندری خطاطی کتاب «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2573430&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author رسم الخط شاهد]» را بر عهده داشته است و خطاطی قرآن کریم به خط نستعلیق را نیز انجام داده است.
==اشعار==
==اشعار==
'''چهار پاره'''
{{شعر}}
{{ب| باز محرم شد و یاد حسین                |            باز قلم در کف من جان گرفت }}
{{ب| باز به یاد لب عطشان او                  |            چشم سترون شده باران گرفت }}
{{پایان شعر}}


===چهار پاره===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| باز [[محرم]] شد و یاد [[حسین]]                |            باز قلم در کف من جان گرفت }}
{{ب| باز به یاد لب [[عطشان]] او                  |            چشم سترون شده باران گرفت }}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
{{ب| باز علم، باز کتل، سینه زن                  |              آمد و اندوه زمین تازه شد }}
{{ب| باز علم، باز کتل، سینه زن                  |              آمد و اندوه زمین تازه شد }}
{{ب| از مدد خون شهیدان عشق                  |              باغ پر از میوه دین، تازه شد }}
{{ب| از مدد خون شهیدان عشق                  |              باغ پر از میوه دین، تازه شد }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| فصل غم و فصل محرم رسید                |                  آینه در آینه اندوه، ریخت }}
{{ب| فصل غم و فصل محرم رسید                |                  آینه در آینه اندوه، ریخت }}
{{ب| مویه‌کنان رفت زمین، آسمان                |            خانه خورشید سر کوه ریخت }}
{{ب| مویه‌کنان رفت زمین، آسمان                |            خانه خورشید سر کوه ریخت }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| ریخت به هم، نظم زمین و زمان            |            چادر شب پاره شد آتش گرفت }}
{{ب| ریخت به هم، نظم زمین و زمان            |            چادر شب پاره شد آتش گرفت }}
{{ب| شب چه شبی خون به دل روز کرد            |          روز هم آواره شد آتش گرفت }}
{{ب| شب چه شبی خون به دل روز کرد            |          روز هم آواره شد آتش گرفت }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| مرد و زن و پیر و جوان غصه‌دار              |        عارف و عامی دلشان، خون شده }}
{{ب| مرد و زن و پیر و جوان غصه‌دار              |        عارف و عامی دلشان، خون شده }}
{{ب| نعره‌زنان بید ز هجرانشان                      |        عقل رها کرده و مجنون شده }}
{{ب| نعره‌زنان بید ز هجرانشان                      |        عقل رها کرده و مجنون شده }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| ای دل دیوانه تو هم زار باش                    |  در غم زینب که دلش زار بود }}
{{ب| ای دل دیوانه تو هم زار باش                    |  در غم زینب که دلش زار بود }}
{{ب| با همه غمگینی و آزردگی                        |    شیر زنی گرمی بازار بود }}
{{ب| با همه غمگینی و آزردگی                        |    شیر زنی گرمی بازار بود }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| شیر زنی را که به یک خطبه‌اش    |              کاخ ستم لرزه به جانش نشست }}
{{ب| شیر زنی را که به یک خطبه‌اش    |              کاخ ستم لرزه به جانش نشست }}
{{ب| گرچه شکسته کمر زینبم            |              آه کشید و دل عالم شکست }}
{{ب| گرچه شکسته کمر زینبم            |              آه کشید و دل عالم شکست }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| آه از آن لحظه زبانم گرفت          |                  حال بیان کردن آن درد نیست }}
{{ب| آه از آن لحظه زبانم گرفت          |                  حال بیان کردن آن درد نیست }}
{{ب| کوفه بمیرد که در آن شهر کور        |              هیچ‌ کسی مثل علی مرد، نیست }}
{{ب| کوفه بمیرد که در آن شهر کور        |              هیچ‌ کسی مثل علی مرد، نیست }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| «مرضیه» خاموش که خود کربلا      |                  شعر بلندی است برای همه }}
{{ب| «مرضیه» خاموش که خود کربلا      |                  شعر بلندی است برای همه }}
{{ب| زمزمه خون حسین عزیز              |              نغمه پندی است برای همه }}
{{ب| زمزمه خون حسین عزیز              |              نغمه پندی است برای همه }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| یک تابلو کشید و خون ریخت پای آن  |              حالا قلم بگو بنویسد کجای آن؟ }}
{{ب| یک تابلو کشید و خون ریخت پای آن  |              حالا قلم بگو بنویسد کجای آن؟ }}
{{ب| یک تابلو به وسعت تاریخ ماندگار        |              یک تابلو که تازگی آن، جلای آن }}
{{ب| یک تابلو به وسعت تاریخ ماندگار        |              یک تابلو که تازگی آن، جلای آن }}
خط ۱۳۹: خط ۱۲۱:
{{ب| طفلی که مرگ را به تمسخر گرفته بود      |                می‌گفت با پدر همه ماجرای آن }}
{{ب| طفلی که مرگ را به تمسخر گرفته بود      |                می‌گفت با پدر همه ماجرای آن }}
{{ب| حالا امام و کرب و بلایی که سر نداشت      |              افتاده‌اند جن و پری پیش پای آن }}
{{ب| حالا امام و کرب و بلایی که سر نداشت      |              افتاده‌اند جن و پری پیش پای آن }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| ای گریه ببار روی دامن                      |                      هر چند شدی شبیه آهن }}
{{ب| ای گریه ببار روی دامن                      |                      هر چند شدی شبیه آهن }}
{{ب| یک پرده بگو که کربلا چیست؟            |                آن آینه خدا نما چیست؟ }}
{{ب| یک پرده بگو که کربلا چیست؟            |                آن آینه خدا نما چیست؟ }}
خط ۱۶۳: خط ۱۴۲:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==
طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1235-1238.
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1235-1238.]
{{شاعران}}
[[رده:ادبیات]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۱

مرضیه اسکندری
زادروز 1362 ه.ش
قزوین

مرضیه اسکندری از شاعران معاصر ایرانی است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مرضیه اسکندری فرزند عزت الله در اردیبهشت ماه ١٣٦٢ شمسی در قزوین متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. ایشان تحصیلات خود را تا دیپلم انسانی ادامه داد و سپس در حوزه علمیه قزوین به تحصیل مشغول شد و توانست مدرک سطح دو (معادل کارشناسی) را اخذ نماید و سپس به تدریس خوشنویسی در حوزه علمیه و مدارس مختلف کشور پرداخت. ایشان در هجدهمین و نوزدهمین نمایشگاه بین‌‏المللی قرآن کریم شرکت داشته و همچنین نمونه‌های اشعارش در روزنامه‌ها و مجلات کشور به چاپ رسیده است.

اسکندری برگزیده کشوری جشنواره‌های طلاب و شعر سرود سرخ سپیدار است.

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مرضیه اسکندری خطاطی کتاب «رسم الخط شاهد» را بر عهده داشته است و خطاطی قرآن کریم به خط نستعلیق را نیز انجام داده است.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چهار پاره[ویرایش | ویرایش مبدأ]

باز محرم شد و یاد حسین باز قلم در کف من جان گرفت
باز به یاد لب عطشان او چشم سترون شده باران گرفت
باز علم، باز کتل، سینه زن آمد و اندوه زمین تازه شد
از مدد خون شهیدان عشق باغ پر از میوه دین، تازه شد
فصل غم و فصل محرم رسید آینه در آینه اندوه، ریخت
مویه‌کنان رفت زمین، آسمان خانه خورشید سر کوه ریخت
ریخت به هم، نظم زمین و زمان چادر شب پاره شد آتش گرفت
شب چه شبی خون به دل روز کرد روز هم آواره شد آتش گرفت
مرد و زن و پیر و جوان غصه‌دار عارف و عامی دلشان، خون شده
نعره‌زنان بید ز هجرانشان عقل رها کرده و مجنون شده
ای دل دیوانه تو هم زار باش در غم زینب که دلش زار بود
با همه غمگینی و آزردگی شیر زنی گرمی بازار بود
شیر زنی را که به یک خطبه‌اش کاخ ستم لرزه به جانش نشست
گرچه شکسته کمر زینبم آه کشید و دل عالم شکست
آه از آن لحظه زبانم گرفت حال بیان کردن آن درد نیست
کوفه بمیرد که در آن شهر کور هیچ‌ کسی مثل علی مرد، نیست
«مرضیه» خاموش که خود کربلا شعر بلندی است برای همه
زمزمه خون حسین عزیز نغمه پندی است برای همه
یک تابلو کشید و خون ریخت پای آن حالا قلم بگو بنویسد کجای آن؟
یک تابلو به وسعت تاریخ ماندگار یک تابلو که تازگی آن، جلای آن
در آن کشیده طفل سه ساله، که زار بود با عمّه‌ای که کرد دعاها، برای آن
تصویر کرد نقش برادر که تشنه بود اما فرات نعره‌زنان در هوای آن
نی می‌زدند عالم و آدم غریب‌وار بر حالت حسین من و نینوای آن
یک گوشه بود زینب کبری، گرفته حال شاهد، فقط، به معرکه چشم خدای آن
سرّی که بود بین حسین و خدای خویش خون شکفته کرد دگر بر ملای آن
طفلی که مرگ را به تمسخر گرفته بود می‌گفت با پدر همه ماجرای آن
حالا امام و کرب و بلایی که سر نداشت افتاده‌اند جن و پری پیش پای آن
ای گریه ببار روی دامن هر چند شدی شبیه آهن
یک پرده بگو که کربلا چیست؟ آن آینه خدا نما چیست؟
اوصاف امام را بیان کن یادی ز حسین مهربان کن
ای اشک بریز مثل باران یک نغمه بزن ز بی‌قراران
آنان‌ که به شوق یار رفتند با زمزمه بهار رفتند
با زمزمه بهار خوشرنگ با چشم خمار، با دل تنگ
دلتنگ خدای خویش بودند بی‌حضرت حق پریش بودند
آن تشنه‌لبان غرق کوثر آن‌ها که کشیده تا فلک، سر
از جور زمان نکرده فریاد آن‌ها که نمی‌روند از یاد
ای زینب سربلند آگاه یک شمه به ما نشان بده راه
با ما بسرای از شهادت از رمز عظیم استقامت
ای ماه چگونه صبر کردی؟ با آن همه ناکسی و سردی
آن دل نه دلست، بلکه دریاست گفتی که هر آنچه هست، زیباست
ای همچو پدر دم تکلّم وی ظلم نموده بر تو مردم
با کوفه و کوفیان چه کردی؟ تو مادر صبر و غرق دردی
با درد شبیه مرد، بودی با فتنه و جور سرد، بودی
هستی چو کنار ما دمادم پس خطبه بخوان برای ما هم
ما عاشق زینبیم و دردش آن‌ کس که زند به خصم آتش

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]