مهدی جهاندار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مهدی جهاندار،''' فرزند منوچهر به سال 1358 شمسی در اصفهان متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.
'''مهدی جهاندار''' (١٣٥٨ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.
 
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =  مهدی جهاندار   
| نام                    =  مهدی جهاندار   
خط ۸: خط ۷:
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  = ایرانی
| ملیت                  =  
| تاریخ تولد            =        1358 ه.ش
| تاریخ تولد            =        ١٣٥٨ ه.ش
| محل تولد                =      اصفهان   
| محل تولد                =      اصفهان   
| والدین                = منوچهر جهاندار   
| والدین                = منوچهر جهاندار   
خط ۳۷: خط ۳۶:
| شریک زندگی            =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =    کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد نجف‌آباد
|تحصیلات                  =     
|دانشگاه                =   
|دانشگاه                =   
|حوزه                  =
|حوزه                  =
خط ۴۹: خط ۴۸:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==
مهدی جهاندار فرزند منوچهر به سال ١٣٥٨ شمسی در اصفهان متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]]، اشعاری را سروده است. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در اصفهان گذراند و کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد نجف‌آباد اخذ نمود.


ایشان در چندین جشنواره و کنگره همچون جشنواره علوی ساری، شعر عاشورایی شیراز، خاکی‌‏تر از مزار مسجد بلال تهران شرکت و برگزیده شده است.


 
همسر ایشان خانم [[زهرا سپه کار]] نیز شاعر است. ‏‌‏‏‏‏<ref>گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏</ref>
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
==زندگینامه مهدی جهاندار==
مهدی جهاندار تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در اصفهان گذراند و کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد نجف‌آباد اخذ نمود.
ایشان در چندین جشنواره و کنگره همچون جشنواره علوی ساری، شعر عاشورایی شیراز، خاکی‌‏تر از مزار مسجد بلال تهران شرکت و برگزیده شده است.
همسر ایشان خانم زهرا سپه کار نیز شاعر است. ‏‌‏‏‏‏<ref>گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏</ref>
==اشعار==
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۸۰: خط ۶۱:
{{ب| خواهر غمدیده رو به سوی برادر          |          گفت که یارانمان کمند، قلیلا }}
{{ب| خواهر غمدیده رو به سوی برادر          |          گفت که یارانمان کمند، قلیلا }}
{{ب| ناله قرآن ز روی نیزه برآمد                |    گفت که خواهر معَ الرسول سَبیلا }}
{{ب| ناله قرآن ز روی نیزه برآمد                |    گفت که خواهر معَ الرسول سَبیلا }}
{{ب| خواهر من بعد من غریب نمانی          |          عشق تو سجّاد، فاتّخِذهُ وَکیلا }}
{{ب| خواهر من بعد من غریب نمانی          |          عشق تو [[زین العابدین «ع»|سجاد]]، فاتّخِذهُ وَکیلا }}
{{ب| گفت هوا گرم و راه شام زیاد است        |      گفت لکَ فی النهارِ سبحَ طویلا }}
{{ب| گفت هوا گرم و راه شام زیاد است        |      گفت لکَ فی النهارِ سبحَ طویلا }}
{{ب| گفت که شب را کجا بدون تو باشم        |        گفت قُم الیل را وَ أقوَمُ قیلا }}
{{ب| گفت که شب را کجا بدون تو باشم        |        گفت قُم الیل را وَ أقوَمُ قیلا }}
خط ۹۱: خط ۷۲:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> [[روضه خوانی|روضه‌خوان]] گفت که [[لیلى|لیلا]] پسری داشت که رویش</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">        به درخشندگی ماه که [[عباس]] عمویش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> روضه‌خوان گفت که لیلا پسری داشت که مجنون</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">    پسری داشت که می‌رفت و نگاه تو  به سویش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> پسری خوش قد و قامت پسری صبح قیامت      </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">      روضه‌خوان گفت که در باد پریشان شده مویش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آسمان بار امانت نتوانست کشیدن                  </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">        که بریدند... خدایا که شکستند سبویش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> روضه‌خوان تاب نیاورد عمو آب نیاورد              </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> روضه‌خوان آمد و زانو زد و بوسید گلویش </span>
|}
<br />
==منابع==
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1154-1155.]


{{شعر}}
{{ب| روضه‌خوان گفت که لیلا پسری داشت که رویش|        به درخشندگی ماه که عباس عمویش }}
{{ب| روضه‌خوان گفت که لیلا پسری داشت که مجنون|    پسری داشت که می‌رفت و نگاه تو  به سویش }}
{{ب| پسری خوش قد و قامت پسری صبح قیامت      |      روضه‌خوان گفت که در باد پریشان شده مویش }}
{{ب| آسمان بار امانت نتوانست کشیدن                  |        که بریدند... خدایا که شکستند سبویش }}
{{ب| روضه‌خوان تاب نیاورد عمو آب نیاورد              | روضه‌خوان آمد و زانو زد و بوسید گلویش }}
{{پایان شعر}}
==منابع==
طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1154-1155.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:ادبیات]]
خط ۱۰۶: خط ۱۰۳:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۴۳

مهدی جهاندار (١٣٥٨ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.

مهدی جهاندار
مهدی جهاندار.jpg
زادروز ١٣٥٨ ه.ش
اصفهان
پدر و مادر منوچهر جهاندار

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مهدی جهاندار فرزند منوچهر به سال ١٣٥٨ شمسی در اصفهان متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در اصفهان گذراند و کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد نجف‌آباد اخذ نمود.

ایشان در چندین جشنواره و کنگره همچون جشنواره علوی ساری، شعر عاشورایی شیراز، خاکی‌‏تر از مزار مسجد بلال تهران شرکت و برگزیده شده است.

همسر ایشان خانم زهرا سپه کار نیز شاعر است. ‏‌‏‏‏‏[۱]

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قافله را تا زدند بانگ رحیلا ولوله‌‏ای شد که یا حسین دخیلا
قافله می‌رفت بی‌حسین و لیکن دشمن او تا به حشر خوار و ذلیلا
بر سرِ نی‌ها «سری به نیزه بلند است» سر چه سری وَه چه با شکوه و جلیلا
خواهر غمدیده رو به سوی برادر گفت که یارانمان کمند، قلیلا
ناله قرآن ز روی نیزه برآمد گفت که خواهر معَ الرسول سَبیلا
خواهر من بعد من غریب نمانی عشق تو سجاد، فاتّخِذهُ وَکیلا
گفت هوا گرم و راه شام زیاد است گفت لکَ فی النهارِ سبحَ طویلا
گفت که شب را کجا بدون تو باشم گفت قُم الیل را وَ أقوَمُ قیلا
گفت که بی تو چگونه خطبه بخوانم گفت سنُلقی علیک قولَ ثقیلا
گفت که از گوشه خرابه چه گویی گفت بهشت است جَنّه وَ نخیلا
گفت که با درد تازیانه چه سازیم گفت صبوری کنید صبرَ جَمیلا
گفت که صبراً عَلی قضائِک یا عشق فاتّخذ الله زینباً بخلیلا [۲] ‏‌‏‏‏‏
گفت که هیهات مِنّا الذله جماعت ثمّ جَعلنا الحسین علیه دلیلا [۳] ‏‌‏‏‏‏
گفت حسینش که من شهید تو هستم گفت خدا شاءَ أن یراک قتیلا
روضه‌خوان گفت که لیلا پسری داشت که رویش به درخشندگی ماه که عباس عمویش
روضه‌خوان گفت که لیلا پسری داشت که مجنون پسری داشت که می‌رفت و نگاه تو به سویش
پسری خوش قد و قامت پسری صبح قیامت روضه‌خوان گفت که در باد پریشان شده مویش
آسمان بار امانت نتوانست کشیدن که بریدند... خدایا که شکستند سبویش
روضه‌خوان تاب نیاورد عمو آب نیاورد روضه‌خوان آمد و زانو زد و بوسید گلویش


منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏
  2. «واتّخذ اللهُ ابراهیمَ خلیلاً»، قرآن مجید، سوره نساء آیه 125.‏
  3. «ثمّ جعلنا الشّمسَ علیه دلیلاً» سوره فرقان آیه 45.‏