اصغر عرب: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اصغر عرب''' | '''اصغر عرب''' (1300 ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۳: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
حاج اصغر عرب متخلّص به «خرد» درسال 1300 ه.ش در شیراز چشم به جهان گشود. او عضو فعّال حزب برادران بود و با روزنامه‌های ارگان آن حزب به نامهای «شفق» و «آئین برادری» و «همه» همکاری داشت و خود روزنامه‌ای به نام «مرد بازار» منتشر می‌کرد. او شعر می‌گوید و بیشتر اشعارش مضامین مذهبی دارد و تاکنون چندین دفتر از اشعار خود را به نامهای «[[زلزله]]»، «[[گلزار عشق]]»، ترجمه منظوم فارسی دعاهای «کمیل»، «زیارت عاشورا»، «ندبه»، «وارث» و «جامعه کبیره»، انتشار داده و مجموعه «پیوندهای زرین» او شامل تضمین‌های غزلیات سعدی و حافظ است.<ref>سیمای شاعران فارس در هزار سال؛ ج 2، ص 918.</ref> | |||
حاج اصغر عرب درسال 1300 ه.ش در شیراز چشم به جهان گشود. او عضو فعّال حزب برادران بود و با روزنامه‌های ارگان آن حزب به نامهای «شفق» و «آئین برادری» و «همه» همکاری داشت و خود روزنامه‌ای به نام «مرد بازار» منتشر می‌کرد. | |||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
===نور خدا=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۰۳: | ||
{{ب| ای «خرد» ذکر مصیبت ز دل حافظ گوی|که من او را ز محبان خدا می‌بینم }} | {{ب| ای «خرد» ذکر مصیبت ز دل حافظ گوی|که من او را ز محبان خدا می‌بینم }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===ماه [[بنی هاشم]]=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۲۵: | ||
{{ب| «خرد» در وصف بو فاضل ز «سعدی» شکر آورد|مسلّم نیست طوطی را در ایّامت شکر خایی <ref> مصراع دوم ابیات این غزل از سعدی تضمین شده است.</ref> }} | {{ب| «خرد» در وصف بو فاضل ز «سعدی» شکر آورد|مسلّم نیست طوطی را در ایّامت شکر خایی <ref> مصراع دوم ابیات این غزل از سعدی تضمین شده است.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1209. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1209.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۱۴۹: | خط ۱۳۵: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۲۴
اصغر عرب (1300 ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است
| اصغر عرب | |
|---|---|
| زادروز | 1300 ه.ش |
| محل زندگی | شیراز |
| پیشه | شاعر |
| کتاب‌ها | «زلزله»، «گلزار عشق»، مجموعه‌ی «پیوندهای زرین»،ترجمه‌ی منظوم فارسی دعاهای «کمیل»، «زیارت عاشورا»، «ندبه»، «وارث» و «جامعه کبیره»، |
| تخلص | خرد |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حاج اصغر عرب متخلّص به «خرد» درسال 1300 ه.ش در شیراز چشم به جهان گشود. او عضو فعّال حزب برادران بود و با روزنامه‌های ارگان آن حزب به نامهای «شفق» و «آئین برادری» و «همه» همکاری داشت و خود روزنامه‌ای به نام «مرد بازار» منتشر می‌کرد. او شعر می‌گوید و بیشتر اشعارش مضامین مذهبی دارد و تاکنون چندین دفتر از اشعار خود را به نامهای «زلزله»، «گلزار عشق»، ترجمه منظوم فارسی دعاهای «کمیل»، «زیارت عاشورا»، «ندبه»، «وارث» و «جامعه کبیره»، انتشار داده و مجموعه «پیوندهای زرین» او شامل تضمین‌های غزلیات سعدی و حافظ است.[۱]
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نور خدا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| لاله‌گون دشت غم از خون خدا می‌بینم | این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم | |
| عجبی نیست که شد کربُ بلا کعبه‌ی عشق | در خرابات مغان نور خدا می‌بینم | |
| ملک الحاج تو در خانه و من کربُ بلا | خانه می‌بینی و من خانه خدا می‌بینم | |
| کوی جانبازی و عشق است که خاک در آن | قبله‌ی حاجب و محراب دعا می‌بینم | |
| ای حسین آنچه ز کار تو شده عالم گیر | با که گویم که در این پرده چه‌ها می‌بینم | |
| اثرات جهش و جنبش تو در دنیا | فکر دور است همانا که خطا می‌بینم | |
| دین و آزادی و مردی اگر امروز بجاست | این همه از نظر لطف شما می‌بینم | |
| بوی مشک است ز خون دادن مردان خدا | آنچه من هر سحر از باد صبا می‌بینم | |
| منتظر باش رسد منتقم دادستان | که من این مسأله بی‌چون و چرا می‌بینم | |
| ای «خرد» ذکر مصیبت ز دل حافظ گوی | که من او را ز محبان خدا می‌بینم |
ماه بنی هاشم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| تو ای ماه بنی هاشم به هرجا جلوه بنمایی | دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی | |
| سروش رحمتی انور هدایی، فضل رحمانی | تو از هر در که باز آیی بدین خوبی و زیبایی | |
| به صحرای شهادت دریم خون، روز جان بازی | تو زیبا رو چنان خوبی که زیبایی بیارایی | |
| علی با چهره‌ی ایزد نمایی می‌شود پیدا | در آن معرض که چون یوسف جمال از پرده بنمایی | |
| به مردیّ و دلیریّ و جوانمردیّ و جان بازی | مرا در رویت از حیرت فروبسته‌ست گویایی | |
| تو خورشید شهیدانی و شمع بزم آزادی | که همچون آفتاب از جام و حور از حلّه پیدایی | |
| از این در، رانیم یا خوانیم هرگز نخواهم شد | که گر تلخ است، شیرین است از آن لب هرچه فرمایی | |
| به طوفان الم غرقم، بیا مشکل گشایی کن | چو پایابم برفت از دست دانستم که دریایی | |
| «خرد» در وصف بو فاضل ز «سعدی» شکر آورد | مسلّم نیست طوطی را در ایّامت شکر خایی [۲] |