مقاله ضعیف
بدون پیوند
بدون رده
بدون جعبه اطلاعات
بدون عکس
بدون ناوبری
عدم رعایت شیوه‌نامه ارجاع
کپی‌کاری از منابع مردود
بدون استناد
جانبدارانه
شناسه ناقص
نارسا
عدم جامعیت
نیازمند خلاصه‌سازی

منجح بن سهم

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل مُنجِح بن سهم
نقش های برجسته منجح در روز عاشورا با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت و به شهادت رسید.

مُنجِح بن سهم، از اصحاب امام حسین(ع) و شهدای کربلا است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منحج پدرش سهم و مادرش حسنیه نام داشت. امام حسین (ع) حسنیه را از نوفل بن حارث بن عبدالمطلب خرید و به ازدواج سهم در آورد و منجح حاصل این ازدواج است. [۱] حسنیه در منزل امام سجاد (ع) خدمت می‌کرد. منجح به همراه مادرش از مدینه تا کربلا هم‌رکاب امام حسین (ع) بودند و حسنیه محافظت از فرزندان امام حسن (ع) را برعهده داشت. سماوی وی را از موالی امام حسن (ع) دانسته که در طول راه مکه تا کربلا حفاظت، مراقبت و خدمت به فرزندان امام حسن (ع) را بر عهده داشته است. [۲]

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منجح در روز عاشورا با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت، جنگید و سرانجام به دست حسّان بن بکر حنظلی به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود 35 سال سن داشت. مادرش نیز با اسیران خاندان پیامبر (ص) همراه بود. [۳]

در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی المُنجِح مَولَی الحُسَینِ بنِ عَلی»

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 350-351.

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق، ج9، ص120. به نقل از ربیع‌الابرار زمخشری.
  2. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص54.
  3. برای تفصیل بیشتر رک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص469؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص80؛ اقبال الاعمال، ج3، ص73؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: 1385- 1386 ه ق.، ج4، ص93.