نعیم بن عجلان انصاری خزرجی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | نُعَیم بن عجلان بن نعمان بن عامر بن زریق انصاری زرقی خزرجی |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | در صبح روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. |
نُعَیم بن عجلان بن نعمان بن عامر بن زریق انصاری زرقی خزرجی، از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نعیم در اصل اهل مدینه بود و سپس ساکن کوفه شد. نعیم از طایفه خزرج بود و در منازل نزدیک کربلا به امام حسین (ع) پیوست. او از دوستداران خاندان پیامبر (ص) بود. در جنگ صفین همراه برادرانش نضر و نعمان در کنار امام علی (ع) می‌جنگید و در جنگ‌های جمل و نهروان نیز شرکت داشت.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نعیم در منازل نزدیک کربلا به امام حسین (ع) پیوست و تا کربلا او را همراهی کرد و سرانجام در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود ۷۰ سال سن داشت. [۱]
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی نَعیمِ بنِ عامِرٍ العَجلانِ الاَنصاری»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ر.ک :رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص ۸۰؛تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۲، ص ۲۷۴؛5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص ۱۵۸؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، ۱۴۱۴ ﻫ ق.، ج۳، ص۳۴۵،۷۷؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۷۰؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ص۴۲۵؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: ۱۳۱۸ ش. ، ص۳۶۲؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵ ش. ، ص۱۳۵؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۲۴.