عمرو بن جناده انصارى
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
---|---|
نام کامل | عمرو بن جناده انصاری |
نقش های برجسته | از یاران امام حسین (ع) و نوجان شهید کربلا |
عمرو بن جناده انصاری از یاران امام حسین(ع) و از شهداى نوجوان کربلا است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عمرو (عمر) بن جنادة بن کعب بن حارث انصاری خزرجی، فرزند جُنادة بن حارث سلمانی صحابی پیامبر (ص) و از یاران امام علی (ع) و بحریه دختر مسعود خزرجی است.
نقش در نبرد کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پدرش عمرو بن جناده در رکاب سیدالشهدا(ع) شهید شد. این جوان چون خواست به میدان رود، امام فرمود: «پدر این جوان کشته شد؛ شاید مادرش راضى نباشد که به میدان رود.»
پاسخ داد:«مادرم دستور داده که به میدان بروم و لباس جنگ بر من پوشانده است.»[۱] او که ۹ ساله یا ۱۱ ساله[۲] بود، به میدان رفت و چنین رجز خواند و جنگید:
اَمیری حُسَینٌ وَ نِعْمَ اْلاَمیر
عَلِیٌّ وَ فاطِمَةُ والِداهُ
لَهُ طَلْعَةٌ مِثْلُ شَمسِ الضُّحی'
سُرُورُ فُوأدِ الْبَشیرِ الْنَّذیر
وَ هَلْ تَعْلَمُونَ لَهُ مِنْ نَظیرٍ
لَهُ غُرَّةٌ مِثلُ بَدرٍ مُنیرٍ
پیشوای من حسین است و او بهترین پیشوا است. حسین شادی دل پیامبر اکرم (ص) که بشیر و نذیر است. حسین فرزند علی و فاطمه است. آیا پیشوایی چون او میشناسید؟ چهره او چون خورشید تابان درخشنده و پیشانی او چون ماه شب چهارده تابنده است.
عمرو پس از نبردی سخت به شهادت رسید. نام قاتل و جداکننده سرش را مالک بن نسیر کندی ذکر کردهاند.
در برخى منابع، نام او عمر بن جناده ذکر شدهاست.
سر او را به طرف سپاه امام حسین(ع) افکندند. مادرش (بحریه بنت مسعود خزرجى) آن سر را برداشت و گفت: «چه نیکو جهاد کردى، پسرم! اى شادى قلبم، اى نور چشمم!» سپس سر را پرتاب کرد و با آن کسى را کشت، سپس چوبه خیمه را برداشت و حمله کرد که به وسیله آن بجنگد. امام حسین(ع) مانع شد و او را به خیمه زنان برگرداند.[۳]
ذکر نام در زیارتنامه ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نام عمرو بن جناده در زیارت ناحیه مقدسه هم آمدهاست.[۴]
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پینوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ انصار الحسین،ص ۸۶.
- ↑ برای تفصیل بیشتر ر.ک : الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵ م.، ج۵، ص۱۱۰؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۲۵-۲۶؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۴، ص۲۲۴؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابیطالب، ج4، ص۱۰۴؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۱۵۹؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۵۳.
- ↑ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۲۵-۲۶؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۴، ص۲۲۴.
- ↑ تنقیح المقال، مامقانى، ج ۲، ص ۳۲۷.