امیه بن سعد طائی
(تغییرمسیر از امیه بن سعد طایى)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
امیة بن سعد بن زید طائی، در صبح عاشورا در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه عمر بن سعد به خیمهگاه امام حسین (ع) به شهادت رسید.
نسب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
امیه بن سعد بن زید طائی مکنی به ابوصمصام که در اصل یمنی بود. او تابعی و از مبارزان شیعی بود که در کوفه میزیست. او از اصحاب امام علی (ع) به شمار میآمد و در رکاب آن حضرت در جنگها به خصوص جنگ صفین حضور داشت.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
امیه زمانی که از ورود امام حسین (ع) به کربلا اطلاع یافت، از کوفه بیرون آمد و با سپاهیانی که به کربلا میآمدند، همراه شد و هشتم محرم به امام حسین (ع) ملحق شد. امیة بن سعد در صبح عاشورا دلاورانه جنگید و در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه ابن سعد به خیمهگاه امام حسین(ع) به شهادت رسید. [۱]
در زیارتنامهها نام وی ذکر نشدهاست.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ر.ک : اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۱؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج۴، ص۱۱۳؛ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. ص۱۹۸؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۵۳؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق. ج۱، ص۱۵۳؛الحدائق الوردیه، محلی شهید، حمیدالدین احمد بن محمد علی، دمشق: دار اسامه.، ص۱۲۲؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۲، ص۱۸۵؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۱۰۱.