عمیر بن‌ عبدالله مذحجی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''عمیر بن‌ عبدالله مَذحجی،''' از اخیار و از اصحاب سلحشور و صالح و رزمنده امام حسین (ع) بود. مذحج تیره‌ای از کهلان و از اعراب قحطانی جنوب بود که اصالت یمنی داشت و از اهالی کوفه بود. <ref>انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش. (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص118-119. </ref>
او مردی شجاع و جنگ‌آزموده و دوستدار اهل‌ بیت بود.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| عنوان              =
| تصویر              =
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
|توضیح تصویر        =
خط ۲۴: خط ۲۱:
| شاگردان          =
| شاگردان          =
| آثار              =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =از اصحاب سلحشور و صالح و رزمنده امام حسین (ع)
| نقش های برجسته              =از اصحاب امام حسین (ع) و شهدای کربلا
}}
}}'''عمیر بن‌ عبدالله مَذحجی،''' از اصحاب [[امام حسین (ع)]] بود که در [[کربلا]] در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسید.
 


==تبار شناسی==
قبیله مذحج تیره‌ای از کهلان و از اعراب قحطانی جنوب بودند که اصالت یمنی داشتند و در [[کوفه]] میزیستند.<ref>انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۱۸-۱۱۹. </ref>
==نقش در واقعه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
عمیر صبح عاشورا و پس از سعد بن حنظله تمیمی بدون اسب‌ به‌ میدان‌ شتافت‌ و مبارز خواست و چنین رجز خواند:
عمیر صبح [[عاشورا]] و پس از [[سعد بن‌ حنظله‌ تمیمی|سعد بن حنظله تمیمی]] بدون اسب‌ به‌ میدان‌ شتافت‌ و مبارز خواست در حالی کخ چنین رجز می خواند:
===رجزخوانی===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{م| قَد عَلِمَت سَعدٌ وَ حَی مَذحَج }}
{{م| قَد عَلِمَت سَعدٌ وَ حَی مَذحَج }}
خط ۴۵: خط ۴۲:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


بی هیچ تردید قبیله سعد و مذحج بر این باورند که من شیر دشمن‌گیرِ میدان ناگریزم.
بی هیچ تردید قبیله سعد و مذحج بر این باورند که من شیر دشمن‌گیرِ میدان ناگریزم. شمشیر را آنسان هولناک بر کاسه سر سواران غرق در سلاح فرو می‌آورم تا خوراک کفتاران لنگ دشت را فراهم آورده باشم. چه کسی را می‌شناسی که راه و رسم مرا بشناسد؟


شمشیر را آنسان هولناک بر کاسه سر سواران غرق در سلاح فرو می‌آورم تا خوراک کفتاران لنگ دشت را فراهم آورده باشم. چه کسی را می‌شناسی که راه و رسم مرا بشناسد؟
===شهادت===
عمیر پس از جنگی سخت با دشمن و کشتن چندین تن از آنان، به دست [[مسلم ضبابی]] و [[عبدالله بجلی]] به‌ [[شهادت]]<nowiki/>‌ رسید. <ref>مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۱۴. </ref>


عمیر پس از جنگی سخت و دلاورانه با دشمن و کشتن چندین تن از آنان، به دست مسلم ضبابی و عبدالله بجلی به‌ شهادت‌ رسید. <ref>مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص14. </ref>  
در زیارتنامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۱۷؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۹۸ ﻫ ق. ، ج۲، ص۲۷۵.</ref>  
==منبع==
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۲۰-۳۲۱.]


در زیارتنامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص17؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق.  (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق. ، ج2، ص275؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، 1385 ﻫ ق.  فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، 1385 ﻫ ق. ، ص137؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش. الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص18؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص358؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش. (ع)، ص118-119؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق.  فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، ص179؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق. فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص28؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج4، ص318؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق.  و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج13، ص158؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص16.</ref>
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 320-321.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
خط ۵۹: خط ۵۷:
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۹

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل عمیر بن‌ عبدالله مَذحجی
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته از اصحاب امام حسین (ع) و شهدای کربلا

عمیر بن‌ عبدالله مَذحجی، از اصحاب امام حسین (ع) بود که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.

تبار شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قبیله مذحج تیره‌ای از کهلان و از اعراب قحطانی جنوب بودند که اصالت یمنی داشتند و در کوفه میزیستند.[۱]

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عمیر صبح عاشورا و پس از سعد بن حنظله تمیمی بدون اسب‌ به‌ میدان‌ شتافت‌ و مبارز خواست در حالی کخ چنین رجز می خواند:

قَد عَلِمَت سَعدٌ وَ حَی مَذحَج
اُعلُوا بِسیفی هامَة المُدَهج
فریسةُ الضَبعِ الازل الاعرج
اَنّی لَیثُ الغاب لَم اُهَجِهِج
وَ اَترُکُ القرن لَدَی التَعرج
فَمَن تَراهُ واقِفاً بِمَنهَج

بی هیچ تردید قبیله سعد و مذحج بر این باورند که من شیر دشمن‌گیرِ میدان ناگریزم. شمشیر را آنسان هولناک بر کاسه سر سواران غرق در سلاح فرو می‌آورم تا خوراک کفتاران لنگ دشت را فراهم آورده باشم. چه کسی را می‌شناسی که راه و رسم مرا بشناسد؟

شهادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عمیر پس از جنگی سخت با دشمن و کشتن چندین تن از آنان، به دست مسلم ضبابی و عبدالله بجلی به‌ شهادت‌ رسید. [۲]

در زیارتنامه‌ها نام وی ذکر نشده است. [۳]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۱۸-۱۱۹.
  2. مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۱۴.
  3. برای تفصیل بیشتر رک : مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۱۷؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۹۸ ﻫ ق. ، ج۲، ص۲۷۵.