ادهم بن امیه عبدی بصری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته =از یاران امام حسین (ع) | | نقش های برجسته =از یاران امام حسین (ع) | ||
}}'''اَدهم بن اُمیه عبدی بصری،''' از یاران [[امام حسین(ع)]] است که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. | }}'''اَدهم بن اُمیه عبدی بصری،''' از یاران [[حسین|امام حسین(ع)]] است که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. | ||
== زندگینامه == | ==زندگینامه== | ||
ادهم فرزند امیه بن ابی عبیده از بزرگان شیعه در بصره و از دعوت کنندگان به امامت [[امام حسین (ع)|امام حسین (ع)]] است. پدرش از اصحاب پیامبر (ص) بود که در بصره ساکن شد و فرزندش در آنجا به دنیا آمد. نسبت او به عبدی نشان دهنده طایفه اوست که منسوب به عبدالقیس و از اعراب عدنان است. سید محسن امین نام او را در فهرست یاران امام حسین (ع) آورده است. <ref>اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۰.</ref> | ادهم فرزند امیه بن ابی عبیده از بزرگان شیعه در بصره و از دعوت کنندگان به امامت [[امام حسین (ع)|امام حسین (ع)]] است. پدرش از اصحاب پیامبر (ص) بود که در بصره ساکن شد و فرزندش در آنجا به دنیا آمد. نسبت او به عبدی نشان دهنده طایفه اوست که منسوب به عبدالقیس و از اعراب عدنان است. سید محسن امین نام او را در فهرست یاران امام حسین (ع) آورده است. <ref>اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۰.</ref> | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
ادهم در خانه [[ماریه دختر منقذ عبدی]] که از شیعیان فعال بصره بود و آن خانه، محل تجمع دوستداران [[اهل بیت (ع)|اهل بیت(ع)]] بود، <ref>الاخبار الطوال، ص۲۸۰؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۳۵۸؛ الفتوح، ج۵، ص۳۷.</ref> حاضر میشد. پس از دستگیری [[سلیمان بن رزین]] به همراه چند تن از جمله [[یزید بن ثبیط عبدی|یزید بن ثبیط]] و پسرانش علیرغم بسته بودن راهها، از بصره خارج شد و در منزل ابطح هنگام خروج امام حسین (ع) به سمت کوفه به آن حضرت ملحق شد و تا کربلا همراه آن حضرت بود. در صبح روز [[عاشورا]] و در حمله اول که یکی از مهمترین حوادث آن روز است، به [[شهادت]] رسید. | ادهم در خانه [[ماریه دختر منقذ عبدی]] که از شیعیان فعال بصره بود و آن خانه، محل تجمع دوستداران [[اهل بیت (ع)|اهل بیت(ع)]] بود، <ref>الاخبار الطوال، ص۲۸۰؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۳۵۸؛ الفتوح، ج۵، ص۳۷.</ref> حاضر میشد. پس از دستگیری [[سلیمان بن رزین]] به همراه چند تن از جمله [[یزید بن ثبیط عبدی|یزید بن ثبیط]] و پسرانش علیرغم بسته بودن راهها، از بصره خارج شد و در منزل [[ابطح]] هنگام خروج امام حسین (ع) به سمت [[کوفه]] به آن حضرت ملحق شد و تا کربلا همراه آن حضرت بود. در صبح روز [[عاشورا]] و در حمله اول که یکی از مهمترین حوادث آن روز است، به [[شهادت]] رسید. | ||
او به هنگام شهادت حدود ۴۵ سال سن داشت. <ref>ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۲۴۱؛ الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ابن عبد البر، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت، ۱۴۱۲ ﻫ ق / ۱۹۹۲ م.، ج۱، ص۱۰۷؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص6؛اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۰؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج۴، ص۱۱۳،۱۱۰؛۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۱۹۲؛ مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، ۱۹۷۹ م. ، ص۲۷۰؛تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۱، ص۱۰۶؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۱، ص۷۰۵؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۵۲؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰ ﻫ ق. ، ص۹۹-۱۰۰.</ref> در زیارت نامهها نام وی ذکر نشدهاست. | او به هنگام شهادت حدود ۴۵ سال سن داشت. <ref>ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۲۴۱؛ الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ابن عبد البر، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت، ۱۴۱۲ ﻫ ق / ۱۹۹۲ م.، ج۱، ص۱۰۷؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص6؛اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۰؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج۴، ص۱۱۳،۱۱۰؛۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۱۹۲؛ مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، ۱۹۷۹ م. ، ص۲۷۰؛تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۱، ص۱۰۶؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۱، ص۷۰۵؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۵۲؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰ ﻫ ق. ، ص۹۹-۱۰۰.</ref> در زیارت نامهها نام وی ذکر نشدهاست. | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۷۳. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۷۳.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: افراد]] | [[رده: افراد]] | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
<references /> | <references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۴
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
---|---|
نام کامل | اَدهم بن اُمیه عبدی بصری |
نقش های برجسته | از یاران امام حسین (ع) |
اَدهم بن اُمیه عبدی بصری، از یاران امام حسین(ع) است که در کربلا به شهادت رسید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ادهم فرزند امیه بن ابی عبیده از بزرگان شیعه در بصره و از دعوت کنندگان به امامت امام حسین (ع) است. پدرش از اصحاب پیامبر (ص) بود که در بصره ساکن شد و فرزندش در آنجا به دنیا آمد. نسبت او به عبدی نشان دهنده طایفه اوست که منسوب به عبدالقیس و از اعراب عدنان است. سید محسن امین نام او را در فهرست یاران امام حسین (ع) آورده است. [۱]
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ادهم در خانه ماریه دختر منقذ عبدی که از شیعیان فعال بصره بود و آن خانه، محل تجمع دوستداران اهل بیت(ع) بود، [۲] حاضر میشد. پس از دستگیری سلیمان بن رزین به همراه چند تن از جمله یزید بن ثبیط و پسرانش علیرغم بسته بودن راهها، از بصره خارج شد و در منزل ابطح هنگام خروج امام حسین (ع) به سمت کوفه به آن حضرت ملحق شد و تا کربلا همراه آن حضرت بود. در صبح روز عاشورا و در حمله اول که یکی از مهمترین حوادث آن روز است، به شهادت رسید.
او به هنگام شهادت حدود ۴۵ سال سن داشت. [۳] در زیارت نامهها نام وی ذکر نشدهاست.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۰.
- ↑ الاخبار الطوال، ص۲۸۰؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۳۵۸؛ الفتوح، ج۵، ص۳۷.
- ↑ ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۲۴۱؛ الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ابن عبد البر، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت، ۱۴۱۲ ﻫ ق / ۱۹۹۲ م.، ج۱، ص۱۰۷؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص6؛اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۰؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج۴، ص۱۱۳،۱۱۰؛۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۱۹۲؛ مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، ۱۹۷۹ م. ، ص۲۷۰؛تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۱، ص۱۰۶؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۱، ص۷۰۵؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۵۲؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰ ﻫ ق. ، ص۹۹-۱۰۰.