منهال: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «منهال بن عمرو،یکى از هواداران اهل بیت بود که در شام مى‌زیست.در روزهایى که اس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
منهال بن | '''منهال بن عمرو'''،یکى از هواداران [[اهل بیت]] بود که در [[شام]] مى‌زیست. | ||
==انتقام گرفتن از حرمله== | |||
در روزهایى که اسراى [[اهل بیت (ع)|اهل بیت(ع)]] در خرابۀ [[شام]] بودند،روزى [[امام سجاد(ع)]] بیرون آمد و با او برخورد کرد و گفتگوهایى میان آن دو انجام گرفت و امام،از مظلومیّت اهل بیت و شداید دوران اسارت سخن گفت. <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص ۴۶۲،الفتوح،ابن اعثم،ج ۵،ص ۱۵۵.</ref> از او نیز نقل شده که هنگام آوردن سر مطهّر امام حسین به [[دمشق]]، مردى آیۀ اصحاب کهف را مى‌خواند.صدایى از سر مطهّر آمد که:کشتن من و گرداندن سرم،شگفت‌تر از داستان اصحاب کهف است. <ref>اثبات الهداة،ج ۵،ص ۱۹۳.</ref> منهال،از طایفۀ [[بنى اسد]] و کوفى بود و از امام سجاد(ع) روایت مى‌کرد.او را از اصحاب امام سجاد و امام باقر شمرده‌اند. <ref>تنقیح المقال،ج ۳،ص ۲۵۱.</ref> در سفر بازگشت از مکّه با امام [[زین العابدین «ع»|زین العابدین]] دیدار کرد.حضرت،وضع [[حرمله]](قاتل [[حضرت علی اصغر علیه السلام|على اصغر(ع)]])را از او پرسید،سپس آن ملعون را نفرین کرد. منهال وقتى به [[کوفه]] رسید،حرمله را دستگیر کرده بودند.به دستور [[مختار ثقفى|مختار]]،دست و پایش را قطع کردند،سپس در آتش افکندند.منهال،ماجراى دیدار خود با امام و نفرین آن حضرت را نسبت به حرمله بازگو کرد.مختار،خوش‌حال شد که دعاى امام به دست او تحقّق یافت. <ref>بحار الانوار،ج ۴۵،ص ۳۳۲،معارف و معاریف،ج ۵،ص ۲۱۴۳.</ref> | |||
==معنای اسم== | |||
منهال،به معناى بسیار بخشنده است. | |||
==منبع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۳۸-۴۳۹.] | |||
==پی‌نوشت== | |||
<references /> | |||
[[رده:افراد]] | |||
[[رده:اصحاب اهل بیت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۲
منهال بن عمرو،یکى از هواداران اهل بیت بود که در شام مى‌زیست.
انتقام گرفتن از حرمله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در روزهایى که اسراى اهل بیت(ع) در خرابۀ شام بودند،روزى امام سجاد(ع) بیرون آمد و با او برخورد کرد و گفتگوهایى میان آن دو انجام گرفت و امام،از مظلومیّت اهل بیت و شداید دوران اسارت سخن گفت. [۱] از او نیز نقل شده که هنگام آوردن سر مطهّر امام حسین به دمشق، مردى آیۀ اصحاب کهف را مى‌خواند.صدایى از سر مطهّر آمد که:کشتن من و گرداندن سرم،شگفت‌تر از داستان اصحاب کهف است. [۲] منهال،از طایفۀ بنى اسد و کوفى بود و از امام سجاد(ع) روایت مى‌کرد.او را از اصحاب امام سجاد و امام باقر شمرده‌اند. [۳] در سفر بازگشت از مکّه با امام زین العابدین دیدار کرد.حضرت،وضع حرمله(قاتل على اصغر(ع))را از او پرسید،سپس آن ملعون را نفرین کرد. منهال وقتى به کوفه رسید،حرمله را دستگیر کرده بودند.به دستور مختار،دست و پایش را قطع کردند،سپس در آتش افکندند.منهال،ماجراى دیدار خود با امام و نفرین آن حضرت را نسبت به حرمله بازگو کرد.مختار،خوش‌حال شد که دعاى امام به دست او تحقّق یافت. [۴]
معنای اسم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منهال،به معناى بسیار بخشنده است.