مقسط بن زهیر بن حارث: تفاوت میان نسخهها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مقسط بن زهیر تغلبی، فرزند زهیر بن حرث تغلبی است. تغلبی از تیره تغلِب بن وائل و از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره است. آنان در کوفه زندگی میکردند. | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | |||
| تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
|توضیح تصویر = | |||
| نام کامل = مقسط بن زهیر تغلبی | |||
مقسط از اصحاب و از فرماندهان جنگهای | | لقب = | ||
| نسب = | |||
| خویشاوندان سرشناس =زهیر بن حرث تغلبی | |||
| تاریخ تولد = | |||
| شهر تولد = | |||
| کشور تولد = | |||
| محل زندگی =کوفه | |||
| تاریخ وفات/شهادت = | |||
| شهر وفات/شهادت = | |||
| نحوه وفات/شهادت = | |||
| مدفن = | |||
| از یاران = | |||
| فعالیتهای اجتماعی = | |||
| مشایخ = | |||
| شاگردان = | |||
| آثار = | |||
| نقش های برجسته = در روز عاشورا و در حمله اول شهادت رسید | |||
}}'''مقسط بن زهیر تغلبی،''' به همراه دو برادرش در روز [[عاشورا]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. | |||
==زندگینامه== | |||
مقسط فرزند زهیر بن حرث تغلبی است. تغلبی از تیره تغلِب بن وائل و از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره است. آنان در کوفه زندگی میکردند. مقسط از اصحاب و از فرماندهان جنگهای امام علی (ع) و از قهرمانان نبرد جمل، صفین و نهروان بود و پس از شهادت امام علی (ع) با امام حسن (ع) بیعت کرد و از یاوران آن حضرت بود. در برخی منابع نام پدرش را عبدالله نوشتهاند. <ref>رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص79.</ref> | |||
== همراهی امام حسین(ع) == | |||
مقسط به همراه دو برادرش [[کردوس بن زهیر تغلبی|کردوس]] و [[قاسط بن زهیر تغلبى|قاسط]]، در روزهای چهارم و یا پنجم ماه [[محرم]] در [[کربلا]] به [[امام حسین (ع)]] پیوستند. بعضی از مورخین معتقدند که آنان شب عاشورا به امام پیوستند. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
مقسط به همراه دو برادرش، خیمه خود را در کنار خیمه [[ضرغامه بن مالک تغلبی|ضرغامة بن مالک]] و [[کنانه بن عتیق تغلِبی|کنانة بن عتیق]] هم قبیله خود بر پا کردند. هر پنج تن در روز [[عاشورا]] و در حمله اول پس از نبردی سخت به شهادت رسیدند. مقسط در هنگام شهادت 52 سال سن داشت. | |||
در زیارت نامهها نام مقسط ذکر نشده است. | در زیارت نامهها نام مقسط ذکر نشده است. | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 300-301. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 300-301.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: افراد]] | |||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
[[en:Muqsit b. Zuhayr al-Taghlibi]] | |||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۴
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
---|---|
نام کامل | مقسط بن زهیر تغلبی |
خویشاوندان سرشناس | زهیر بن حرث تغلبی |
محل زندگی | کوفه |
نقش های برجسته | در روز عاشورا و در حمله اول شهادت رسید |
مقسط بن زهیر تغلبی، به همراه دو برادرش در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مقسط فرزند زهیر بن حرث تغلبی است. تغلبی از تیره تغلِب بن وائل و از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره است. آنان در کوفه زندگی میکردند. مقسط از اصحاب و از فرماندهان جنگهای امام علی (ع) و از قهرمانان نبرد جمل، صفین و نهروان بود و پس از شهادت امام علی (ع) با امام حسن (ع) بیعت کرد و از یاوران آن حضرت بود. در برخی منابع نام پدرش را عبدالله نوشتهاند. [۱]
همراهی امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مقسط به همراه دو برادرش کردوس و قاسط، در روزهای چهارم و یا پنجم ماه محرم در کربلا به امام حسین (ع) پیوستند. بعضی از مورخین معتقدند که آنان شب عاشورا به امام پیوستند.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مقسط به همراه دو برادرش، خیمه خود را در کنار خیمه ضرغامة بن مالک و کنانة بن عتیق هم قبیله خود بر پا کردند. هر پنج تن در روز عاشورا و در حمله اول پس از نبردی سخت به شهادت رسیدند. مقسط در هنگام شهادت 52 سال سن داشت.
در زیارت نامهها نام مقسط ذکر نشده است.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص79.