سرجون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
| دیگر فعالیت‌ها  =
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =  
| منصب  =  
}}'''سرجون بن منصور''' از مسیحیان [[شام]] بود که [[معاویه]] او را بعنوان مشاور خویش در امر حکومت، استخدام کرده بود.  
}}'''سرجون بن منصور''' از مسیحیان [[شام]] بود که [[معاویه]] و سپس یزید او را بعنوان مشاور خویش در امر حکومت، استخدام کرده بود.  


==نقش در نبرد کربلا==
==نقش در نبرد کربلا==
سرجون در دوره [[یزید]] هم مشاور دربار یزید بود و با یزید، همدم و مانوس بود. با رأى و نظر او بود که یزید، پس از بیعت شیعیان [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]]، براى سرکوبى نهضت کوفیان، [[عبید الله بن زیاد|ابن زیاد]] را به ولایت [[کوفه]] گماشت. <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص ۱۶۹.</ref>
سرجون در دوره [[یزید]] مشاور دربار او بود. یزید با رأى و نظر سرجون بود که، پس از بیعت شیعیان [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]]، براى سرکوبى نهضت کوفیان، [[عبید الله بن زیاد|ابن زیاد]] را به ولایت [[کوفه]] گماشت. <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص ۱۶۹.</ref>


== برکناری ==
سرجون رومى، سمت سر دفتر ادارى و کاتب دربار خلفا، در دورۀ [[مروان بن حکم]] و عبدالملک مروان را هم داشت و چون برخى کوتاهی‌ها و سهل‌انگاری‌ها در کار او دیدند، با لطایف الحیلى مثل تغییر دیوان محاسبات از رومى به عربى، او را از کار برکنار کردند. <ref>العقد الفرید،ج۴،ص ۲۵۲.</ref>
سرجون رومى، سمت سر دفتر ادارى و کاتب دربار خلفا، در دورۀ [[مروان بن حکم]] و عبدالملک مروان را هم داشت و چون برخى کوتاهی‌ها و سهل‌انگاری‌ها در کار او دیدند، با لطایف الحیلى مثل تغییر دیوان محاسبات از رومى به عربى، او را از کار برکنار کردند. <ref>العقد الفرید،ج۴،ص ۲۵۲.</ref>



نسخهٔ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۲

مشخصات فردی
نام کامل سرجون بن منصور
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته مشاور معاویه و یزید

سرجون بن منصور از مسیحیان شام بود که معاویه و سپس یزید او را بعنوان مشاور خویش در امر حکومت، استخدام کرده بود.

نقش در نبرد کربلا

سرجون در دوره یزید مشاور دربار او بود. یزید با رأى و نظر سرجون بود که، پس از بیعت شیعیان کوفه با مسلم بن عقیل، براى سرکوبى نهضت کوفیان، ابن زیاد را به ولایت کوفه گماشت. [۱]

برکناری

سرجون رومى، سمت سر دفتر ادارى و کاتب دربار خلفا، در دورۀ مروان بن حکم و عبدالملک مروان را هم داشت و چون برخى کوتاهی‌ها و سهل‌انگاری‌ها در کار او دیدند، با لطایف الحیلى مثل تغییر دیوان محاسبات از رومى به عربى، او را از کار برکنار کردند. [۲]

منبع

پی‌نوشت

  1. مقتل الحسین،مقرّم،ص ۱۶۹.
  2. العقد الفرید،ج۴،ص ۲۵۲.