عبدالرحمن بن ابی خشکاره بجلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
[[رده: افراد]] | [[رده: افراد]] | ||
[[رده: قاتلان کربلا]] | [[رده: قاتلان کربلا]] | ||
<references /> | <references />{{navbox | ||
|name = عاملان واقعه کربلا | |||
|title = عاملان واقعه کربلا | |||
|group1 = عاملان اصلی | |||
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]] | |||
|group2 = لشکر عمر بن سعد | |||
|list2 = {{navbox | child | |||
|group1 = فرماندهان | |||
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن حجاج زبیدی]] {{*}} [[شبث بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]] | |||
|group2 = قاتلان | |||
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]] | |||
|group3 = تازندگان بر بدن امام | |||
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]] | |||
|group4 = حاملان سر امام | |||
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]] | |||
}} | |||
|group5 = سایر | |||
|list5 = [[حفص بن عمر]] | |||
}} | |||
[[رده:غارتگران کربلا]] | [[رده:غارتگران کربلا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۳
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالرحمن بن ابی خشکاره بجلی |
| نقش در واقعه کربلا | |
| نقش‌های برجسته | علاوه بر اینکه در قتل مسلم بن عوسجه سهیم بود، جزء کسانی نیز بود که خیمه‌ها و لباس‌های امام حسین (ع) و خاندان و اصحاب آن حضرت را غارت کردند، او لباس خونین امام را به غارت برد |
عبدالرحمن بن ابی خشکاره بجلی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور فعال داشت.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالرحمن بن ابی خشکاره علاوه بر اینکه در قتل مسلم بن عوسجه سهیم بود،[۱] جزء کسانی نیز بود که خیمه‌ها و لباس‌های امام حسین (ع) و خاندان و اصحاب آن حضرت را غارت کرده‌اند. گفته‌اند او لباس خونین امام را به غارت برد.
در قیام مختار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مختار توسط سعر بن ابی سعر حنفی یکی از یاران نزدیک خود، از مخفی‌گاه عبدالرحمن بن ابی خشکاره، زیاد بن مالک ضبعی، عمران بن خالد قشیری و عبدالله بن قیس خولانی اطلاع پیدا کرد. مختار، عبدالله بن کامل را با گروهی برای دستگیری آنان فرستاد.
ابو سعید صیقل که خود نیز یکی از نیروهای تحت امر عبدالله بن کامل بود، گوید: ما برای این ماموریت حرکت کردیم تا به طایفه بنی ضبیعه رسیدیم و زیاد بن مالک را دستگیر کردیم و سپس ابن کامل مرا با گروهی به ماموریت دیگری فرستاد و ما به خانه‌ای در منطقه حمراء آمدیم و عبدالرحمن بن ابی خشکاره و عبدالله بن قیس خولانی را دستگیر کردیم و همه دستگیرشدگان را به نزد مختار آوردیم.
مرگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مختار با دیدن آنان فریاد زد: «که ای قاتلان سرور جوانان بهشت! دیدید خداوند چگونه شما را به دست انتقام سپرد؟ دیدید که آن پیراهن سرخ رنگ چه نحوستی برای شما پیش آورد؟» سپس مختار دستور داد تا آنان را به بازار کوفه برده و در ملاعام گردن بزنند.[۲] در زیارت ناحیه مقدسه با نام عبدالله بن خشکاره لعنت شده است.