سرجون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''سرجون بن منصور''' از مسیحیان [[شام]] بود که [[معاویه]] او را بعنوان مشاور خویش در امر حکومت، استخدام کرده بود.در دورۀ [[یزید]] هم چنین نقشى را در دربار یزید داشت و با یزید، همدم و مأنوس بود.با رأى و نظر او بود که یزید، پس از بیعت شیعیان [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]]، براى سرکوبى نهضت کوفیان، ابن زیاد را به ولایت کوفه گماشت. <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص ۱۶۹.</ref>
'''سرجون بن منصور''' از مسیحیان [[شام]] بود که [[معاویه]] او را بعنوان مشاور خویش در امر حکومت، استخدام کرده بود.


سرجون رومى، سمت دفتر ادارى و کاتب بودن را در دربار خلفا، در دورۀ [[مروان بن حکم]] و عبدالملک مروان هم داشت و چون برخى کوتاهیها و سهل‌انگاریها در کار او دیدند، با لطایف الحیلى مثل تغییر دیوان محاسبات از رومى به عربى، او را از کار برکنار کردند. <ref>العقد الفرید،ج۴،ص ۲۵۲.</ref>
== نقش در نبرد کربلا ==
سرجون در دوره [[یزید]] هم مشاور دربار یزید بود و با یزید، همدم و مانوس بود. با رأى و نظر او بود که یزید، پس از بیعت شیعیان [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]]، براى سرکوبى نهضت کوفیان، [[عبید الله بن زیاد|ابن زیاد]] را به ولایت [[کوفه]] گماشت. <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص ۱۶۹.</ref>
 
سرجون رومى، سمت سر دفتر ادارى و کاتب دربار خلفا، در دورۀ [[مروان بن حکم]] و عبدالملک مروان را هم داشت و چون برخى کوتاهی‌ها و سهل‌انگاری‌ها در کار او دیدند، با لطایف الحیلى مثل تغییر دیوان محاسبات از رومى به عربى، او را از کار برکنار کردند. <ref>العقد الفرید،ج۴،ص ۲۵۲.</ref>


==منبع==
==منبع==

نسخهٔ ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۵۸

سرجون بن منصور از مسیحیان شام بود که معاویه او را بعنوان مشاور خویش در امر حکومت، استخدام کرده بود.

نقش در نبرد کربلا

سرجون در دوره یزید هم مشاور دربار یزید بود و با یزید، همدم و مانوس بود. با رأى و نظر او بود که یزید، پس از بیعت شیعیان کوفه با مسلم بن عقیل، براى سرکوبى نهضت کوفیان، ابن زیاد را به ولایت کوفه گماشت. [۱]

سرجون رومى، سمت سر دفتر ادارى و کاتب دربار خلفا، در دورۀ مروان بن حکم و عبدالملک مروان را هم داشت و چون برخى کوتاهی‌ها و سهل‌انگاری‌ها در کار او دیدند، با لطایف الحیلى مثل تغییر دیوان محاسبات از رومى به عربى، او را از کار برکنار کردند. [۲]

منبع

پی‌نوشت

  1. مقتل الحسین،مقرّم،ص ۱۶۹.
  2. العقد الفرید،ج۴،ص ۲۵۲.