حاج محمد کریم خان کرمانی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۸: خط ۴۸:


==آثار==
==آثار==
حاج محمد در رثای شهدای کربلا، «دیوان مراثی» دارد. ترجمه‌ی ابیات از عربی به شعر فارسی، اثر طبع سیّد محمدرضا نواب رضوی، «راضی» است.
حاج محمد در رثای [[شهدای کربلا]]، «دیوان مراثی» دارد. ترجمه‌ی ابیات از عربی به شعر فارسی، اثر طبع سیّد محمدرضا نواب رضوی، «راضی» است.


==اشعار==
==اشعار==
خط ۷۱: خط ۷۱:
| class="b" |<span class="beyt"> و مالی من بعد الحسین (ع) مسرة</span>
| class="b" |<span class="beyt"> و مالی من بعد الحسین (ع) مسرة</span>
| style="width:2em;" |
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">بعد از حسین (ع) نیست مرا شادی و سرور </span>
| class="b" |<span class="beyt">بعد از [[حسین]] (ع) نیست مرا شادی و سرور </span>
|-
|-
| class="b" |<span class="beyt"> و لیس لطیب العیش فی نصیب‌</span>
| class="b" |<span class="beyt"> و لیس لطیب العیش فی نصیب‌</span>
خط ۹۹: خط ۹۹:
| class="b" |<span class="beyt"> اساری مجوسٍ فی الأسار نهیب‌</span>
| class="b" |<span class="beyt"> اساری مجوسٍ فی الأسار نهیب‌</span>
| style="width:2em;" |
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">نسوان اهل بیت وز نهیب عدو فکار <ref> دیوان مراثی؛ ص ۱۵۸.</ref> </span>
| class="b" |<span class="beyt">نسوان [[اهل بیت]] وز نهیب عدو فکار <ref> دیوان مراثی؛ ص ۱۵۸.</ref> </span>
|}
|}
<br />
<br />

نسخهٔ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۹

حاج محمدکریم‌ خان کرمانی از شاعران ایرانی است.

حاج محمد کریم خان کرمانی
حاج محمد کریم خان کرمانی.jpg
نام اصلی حاج محمد کریم خان کرمانی

آثار

حاج محمد در رثای شهدای کربلا، «دیوان مراثی» دارد. ترجمه‌ی ابیات از عربی به شعر فارسی، اثر طبع سیّد محمدرضا نواب رضوی، «راضی» است.

اشعار


انوح کثیبا و العیون نضیب‌ گریم به حزن و خشک شدم چشم اشکبار
و للقلب من نار الکروب لهیب‌ وز آتش مصائب، دل را بود شرار
خلیلی قوما خلیانی و کُریتی‌ خیزید ای دو یار و گذارید با غمم
فلی دون حزنی رنَّه و نحیب‌ کز بهر من ز غصّه فغانی است آشکار
و مالی من بعد الحسین (ع) مسرة بعد از حسین (ع) نیست مرا شادی و سرور
و لیس لطیب العیش فی نصیب‌ دل از صفای زندگیم نیست کامکار
و کیف ارتیاحی و الحسین (ع) مُجدّل‌ شادان چگونه باشم و در خاک و خون حسین (ع)
و اهلوه منهم مقتل و سلیب‌ یارانش کشته، عترتش از نهیب خصم زار
رجال، بوادی الطّف صرعی کأنَّهم‌ مردانی اوفتاده به صحرای طف به خاک
شموس سماء مالُهَّن مغیب‌ مانند، مهر را و نجویند استتار
نساء علی کور الصعاب کأنّها بر پشت اشتران چو اسیرانی از مجوس
اساری مجوسٍ فی الأسار نهیب‌ نسوان اهل بیت وز نهیب عدو فکار [۱]


منابع

پی نوشت

  1. دیوان مراثی؛ ص ۱۵۸.