شفق خونین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «نویسنده یا شاعر: ذبیح الله صاحبکار ناشر: انتشارات علمی- فرهنگی الحیاه سال چاپ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
نویسنده | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
ذبیح الله صاحبکار | | عنوان =شفق خونین | ||
ناشر | | عنوان اصلی = | ||
انتشارات علمی- فرهنگی الحیاه | | برگرداننده = | ||
| تصویر = Shafaghkhoonin.jpeg | |||
1392 | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح_تصویر = | |||
| نویسنده =ذبیح الله صاحبکار | |||
| تصویرگر = | |||
| طراح جلد = | |||
شابک | | زبان = | ||
6-60-9171-600-978 | | مجموعه = | ||
| موضوع =شعر عاشورایی | |||
| سبک = | |||
| تاریخ نگارش = | |||
| ناشر =انتشارات علمی- فرهنگی الحیاه | |||
| ناشر فارسی = | |||
کتاب | | محل انتشارات = | ||
در | | تاریخ نشر =1392 | ||
| تاریخ نشر فارسی = | |||
| محل ناشر فارسی = | |||
| نوع رسانه = | |||
| صفحه =شفق خونین | |||
| قطع = | |||
| شابک =6-60-9171-600-978 | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}}'''شفق خونین''' گزیدهای از اشعار عاشورایی شعرای قدیم تا دورۀ معاصر است که به همت [[ذبیح الله صاحبکاری|ذبیحالله صاحبکار]] گردآوری شده است. | |||
== درباره کتاب == | |||
کتاب شفق خونین اشعار مذهبی 54 شاعر ایرانی است که توسط ذبیحالله صاحبکار گردآوری شدهاست. این کتاب در 272 صفحه توسط انتشارات علمی- فرهنگی الحیاه منتشر شدهاست. در مقدمه کتاب [[محمد رضا حکیمی|محمدرضا حکیمی]] نوشته است: | |||
«شاعران شیعه از دورترین روزگاران که میبینیم، در ترویج آزادی و نشر پدیدههای حریت طلبی بپا ایستاده و همراه منقبتها و مرثیههای آل علی مرامنامه اساسی تشیع را به جامعهها میآموختند» (ص 11). « آقای صاحبکار در این گلچین، آن سان که امید بود توفیق یافتهاست و منتخباتی را که دیگران در این رشته تهیه کردهاند از نظر گذرانده و چنین دیدهام که در آنها نظر ادبی و فنی، که باید اصول کار انتخاب قرار داده شود هیچ ملحوظ نبودهاست، لذا این انتخاب را بسی پسندیدم و آرزو کردم که این رساله چراغ راه دیگران گردد، و سبب شود که کسانی که اشعار مذهبی را به انواع گوناگون در دسترس قرار میدهنددر انتخاب و نقد آن دقت فراوان کنند.» (ص 18). « پس باید از این اثر ادبی قدردانی کرد، اثری ارزشمند و زبده که شاعری خوش قریحه میان دیوانها نشسته و با تیزبینی فنی و رعایت احتیاطهای ادبی یک یک ابیات آن را از میان انبوهی شعر بیرون کشیدهاست» (ص 19). | |||
== بخشهایی از کتاب == | |||
[[فؤاد کرمانی|فواد کرمانی]]: | |||
غرق دریای غمت تا دل ما گشت [[حسین بن على (ع)|حسین (ع)]] زیر این بحر معلق نفسـی بی غم زد | |||
ره به اکسیر وجود تو بجز دوست نبرد خاک بر دیده دشمن، طمع درهم زد... (ص 86). | |||
[[علی باقرزاده|علی باقرزاده]]: | |||
بس که دل داشت آرزوی [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] عشق، ما را کشید سوی حسین(ع) | |||
هر کجا بود لالهای خونین یادآوردم از گلوی حسین (ع)... (ص 190). | |||
== منبع == | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3333301&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران] | |||
[[رده:کتابها]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۲
شفق خونین
| |
---|---|
| |
نویسنده | ذبیح الله صاحبکار |
ناشر | انتشارات علمی- فرهنگی الحیاه |
تاریخ نشر | 1392 |
شابک | 6-60-9171-600-978 |
تعداد صفحات | شفق خونین |
موضوع | شعر عاشورایی |
شفق خونین گزیدهای از اشعار عاشورایی شعرای قدیم تا دورۀ معاصر است که به همت ذبیحالله صاحبکار گردآوری شده است.
درباره کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتاب شفق خونین اشعار مذهبی 54 شاعر ایرانی است که توسط ذبیحالله صاحبکار گردآوری شدهاست. این کتاب در 272 صفحه توسط انتشارات علمی- فرهنگی الحیاه منتشر شدهاست. در مقدمه کتاب محمدرضا حکیمی نوشته است:
«شاعران شیعه از دورترین روزگاران که میبینیم، در ترویج آزادی و نشر پدیدههای حریت طلبی بپا ایستاده و همراه منقبتها و مرثیههای آل علی مرامنامه اساسی تشیع را به جامعهها میآموختند» (ص 11). « آقای صاحبکار در این گلچین، آن سان که امید بود توفیق یافتهاست و منتخباتی را که دیگران در این رشته تهیه کردهاند از نظر گذرانده و چنین دیدهام که در آنها نظر ادبی و فنی، که باید اصول کار انتخاب قرار داده شود هیچ ملحوظ نبودهاست، لذا این انتخاب را بسی پسندیدم و آرزو کردم که این رساله چراغ راه دیگران گردد، و سبب شود که کسانی که اشعار مذهبی را به انواع گوناگون در دسترس قرار میدهنددر انتخاب و نقد آن دقت فراوان کنند.» (ص 18). « پس باید از این اثر ادبی قدردانی کرد، اثری ارزشمند و زبده که شاعری خوش قریحه میان دیوانها نشسته و با تیزبینی فنی و رعایت احتیاطهای ادبی یک یک ابیات آن را از میان انبوهی شعر بیرون کشیدهاست» (ص 19).
بخشهایی از کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
غرق دریای غمت تا دل ما گشت حسین (ع) زیر این بحر معلق نفسـی بی غم زد
ره به اکسیر وجود تو بجز دوست نبرد خاک بر دیده دشمن، طمع درهم زد... (ص 86).
بس که دل داشت آرزوی حسین(ع) عشق، ما را کشید سوی حسین(ع)
هر کجا بود لالهای خونین یادآوردم از گلوی حسین (ع)... (ص 190).