حکیم‌ بن‌ طفیل‌ سنبسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «حکیم‌بن‌ طفیل‌ سنبسی، از سران اشراف کوفه و از سپاهیان عمربن‌ سعد در کربلا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
حکیم‌بن‌ طفیل‌ سنبسی، از سران اشراف کوفه و از سپاهیان عمربن‌ سعد در کربلا بود. ‌او علاوه بر اینکه در شهادت عباس(ع) دست داشت، عضو جوخه تیرباران امام هم بود و پس از شهادت امام حسین(ع) نیز بر بدن مطهر امام اسب تاراند. حکیم نیز از ابن‌زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.<ref>- همانجا.</ref>
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
|اطلاعات قاتل =
| تصویر        =
| توضیح تصویر  =
| نام کامل    =حکیم‌ بن‌ طفیل‌ سنبسی
| کنیه        =
| لقب          =
| زادروز/زادگاه =
| محل زندگی    =
| نسب/قبیله    =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ و مکان درگذشت=
| نحوه درگذشت=
| مدفن =
| اقدامات =
| انگیزه    =
| نقش‌های برجسته    =علاوه بر اینکه در شهادت عباس (ع) دست داشت، عضو جوخه تیرباران امام هم بود و پس از شهادت امام حسین (ع) نیز بر بدن مطهر امام اسب تازاند
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =
}}'''حکیم‌ بن‌ طفیل‌ سنبسی،''' از سپاهیان [[عمر بن سعد|عمر بن‌ سعد]] در [[کربلا]] بود. ‌او علاوه بر اینکه در [[شهادت]] [[عباس ابن علی(ع)|عباس (ع)]] دست داشت، عضو جوخه تیرباران [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] هم بود و پس از شهادت ایشان نیز بر بدن مطهر امام اسب تازاند.<ref>- اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری.</ref>
==نقش در واقعه کربلا==


=== قتل و غارت ===
بنا به نقل تاریخ، عباس‌ بن‌ علی‌ بن‌ ابی‌ طالب (ع)، پس از شهادت همه اصحاب و خاندان و زمانی که تشنگی‌ به‌ حرم‌ فشار ‌آورد، با اذن‌ امام به‌ جانب‌ [[فرات]]<nowiki/>‌ رهسپار شد و خود را به‌ آنجا‌ رساند.<ref>- ارشاد فی معرفه حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۲۶۰.</ref> مشک‌ را پر از آب‌ کرد و در بازگشت‌ به‌ خیمه‌ها با سپاه‌ دشمن‌ که‌ فرات‌ را در محاصره‌ داشتند، درگیر شد و در حمله‌ای‌ دست ‌راست‌ و سپس‌ دست‌ چپش‌ قطع‌ شد و با ضربه‌ای‌ که‌ بر فرقش‌ وارد شد، از اسب‌ به زمین افتاد و پس‌ از جراحت‌های‌ بسیار ، به‌ دست‌ [[زید بن‌ رقاد جنبی|زید بن‌ رقّاد جنبی]]<nowiki/>‌ و حکیم‌ بن‌ طفیل ‌سنبسی‌ به شهادت‌ رسید.<ref>- الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۶۸؛ مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۰؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت:۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲.</ref> حکیم‌ بن‌ طفیل ‌پس از شهادت عباس (ع)، جامه و سلاح او را ربود.<ref>- انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۷، ج۶، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶،ص۶۳؛ مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۰؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۳؛العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ شمسی.، ج۳، ص۳۴.</ref>


بنا به نقل تاریخ، عباس‌بن‌ علی‌بن‌ ابی‌طالب(ع)، پس از شهادت همه اصحاب و خاندان و زمانی که تشنگی‌ به‌ حرم‌ فشار ‌آورد، با اذن‌ امام به‌ جانب‌ فرات‌ رهسپار شد و خود را به‌ آنجا‌ رساند.<ref>- ارشاد، ج2، ص260.</ref> مشک‌ را پر از آب‌ کرد و در بازگشت‌ به‌ خیمه‌ها با سپاه‌ دشمن‌ که‌ فرات‌ را در محاصره‌ داشتند، درگیر شد و در حمله‌ای‌ دست ‌راست‌ و سپس‌ دست‌ چپش‌ قطع‌ شد و با ضربه‌ای‌ که‌ بر فرقش‌ وارد شد، از اسب‌ به زمین افتاد و پس‌ از جراحت‌های‌ بسیار و ضعف‌ عجیبی‌ که‌ بر او عارض‌ شده‌ بود، به‌ دست‌ زیدبن‌ رقّاد جنبی‌ و حکیم‌بن‌ طفیل ‌سنبسی‌ به شهادت‌ رسید.<ref>- الطبقات الکبری، ج5، ص475؛ تاریخ طبری، ج5، ص468؛ مقاتل الطالبیین، ص90؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92.</ref>
حکیم در روز عاشورا نیز تیری به سوی امام‌ حسین (ع) پرتاب کرد.<ref>- انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۷، ج۶، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۶۳؛ مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۰؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۳؛العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ شمسی.، ج۳، ص۳۴.</ref> 
==مرگ==
بنا به نقل طبری، مختار ابن‌ کامل را با افرادی به سوی خانه حکیم‌ بن‌ طفیل فرستاد تا او را دستگیر کنند. ابن‌ کامل به او دست یافت و در اختیار افرادش قرار داد تا او را مجازات کنند. آنان از او پرسیدند چرا به امام‌ حسین (ع) تیر پرتاب کردی؟ گفت من تیر پرتاب کردم اما به جامه امام برخورد کرد و بدنش آسیب ندید. افراد ابن‌ کامل او را در کنار دیواری قرار دادند و تیرباران کردند تا مُرد<ref>- تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲– ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۳.</ref> و به روایتی دیگر همراه گروهی که بر بدن امام اسب تارانده بودند، به پشت خواباندند و با میخ‌های آهنین دست و پایشان را به زمین کوبیدند و با اسب‌هایی با نعل آهنین بر بدن‌های پلید آنان تاختند و آنقدر ادامه دادند تا به هلاکت رسیدند. سپس جسدهای آنان را سوزاندند.<ref>-اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری.، ص۵۴. </ref>
==منبع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۳-۲۶۴.]


حکیم‌بن‌ طفیل ‌پس از شهادت عباس(ع)، جامه و سلاح او را ربود.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص407، ج6، ص408؛ تاریخ طبری، ج6،ص63؛ مقاتل الطالبیین، ص90؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص243؛ تاریخ ابن‌خلدون، ج3، ص34.</ref>
==پی نوشت==
 
[[رده: تاریخ]]
 
[[رده: افراد]]
او عضو جوخه تیرباران امام‌ حسین(ع) نیز بود. در روز عاشورا تیری به سوی امام‌ حسین(ع) پرتاب کرد.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص407، ج6، ص408؛ تاریخ طبری، ج6، ص63؛ مقاتل الطالبیین، ص90؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص243؛ تاریخ ابن‌خلدون، ج3، ص34.</ref>
[[رده: قاتلان کربلا]]
 
[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]]
 
[[en:Hakim b. al-Tufayl al-Ta'i]]
حکیم‌بن‌ طفیل سرانجام به دستور مختار به سزای اعمال جنایتکارانه‌اش رسید و به سختی کشته شد.
<references />{{navbox
|name = عاملان واقعه کربلا
|title = عاملان واقعه کربلا


|group1 = عاملان اصلی
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]]


بنا به نقل طبری، مختار ابن‌کامل را با افرادی به سوی خانه حکیم‌بن‌ طفیل فرستاد تا او را دستگیر کنند. ابن‌کامل به او دست یافت و در اختیار افرادش قرار داد تا او را مجازات کنند. آنان از او پرسیدند چرا به امام‌ حسین(ع) تیر پرتاب کردی؟ گفت من تیر پرتاب کردم اما به جامه امام برخورد کرد و بدنش آسیب ندید. افراد ابن‌کامل او را در کنار دیواری قرار دادند و تیرباران کردند تا مُرد<ref>- تاریخ طبری، ج6، ص63؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص243.</ref> و به روایتی دیگر همراه گروهی که بر بدن امام اسب تارانده بودند، به پشت خواباندند و با میخ‌های آهنین دست و پایشان را به زمین کوبیدند و با اسب‌هایی با نعل آهنین بر بدن‌های پلید آنان تاختند و آنقدر ادامه دادند تا به هلاکت رسیدند. سپس جسدهای آنان را سوزاندند.<ref>- اللهوف، ص54. </ref>
|group2 = لشکر عمر بن سعد
|list2 = {{navbox | child


|group1 = فرماندهان
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی]] {{*}} [[شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]]


==منبع==
|group2 = قاتلان
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]]


مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 263-264.
|group3 = تازندگان بر بدن امام
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]]


==پی نوشت==
|group4 = حاملان سر امام
[[رده: تاریخ]]
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
}}
[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]]
|group5 = سایر
|list5 = [[حفص بن عمر]]
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۳

مشخصات فردی
نام کامل حکیم‌ بن‌ طفیل‌ سنبسی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته علاوه بر اینکه در شهادت عباس (ع) دست داشت، عضو جوخه تیرباران امام هم بود و پس از شهادت امام حسین (ع) نیز بر بدن مطهر امام اسب تازاند

حکیم‌ بن‌ طفیل‌ سنبسی، از سپاهیان عمر بن‌ سعد در کربلا بود. ‌او علاوه بر اینکه در شهادت عباس (ع) دست داشت، عضو جوخه تیرباران امام حسین(ع) هم بود و پس از شهادت ایشان نیز بر بدن مطهر امام اسب تازاند.[۱]

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قتل و غارت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بنا به نقل تاریخ، عباس‌ بن‌ علی‌ بن‌ ابی‌ طالب (ع)، پس از شهادت همه اصحاب و خاندان و زمانی که تشنگی‌ به‌ حرم‌ فشار ‌آورد، با اذن‌ امام به‌ جانب‌ فرات‌ رهسپار شد و خود را به‌ آنجا‌ رساند.[۲] مشک‌ را پر از آب‌ کرد و در بازگشت‌ به‌ خیمه‌ها با سپاه‌ دشمن‌ که‌ فرات‌ را در محاصره‌ داشتند، درگیر شد و در حمله‌ای‌ دست ‌راست‌ و سپس‌ دست‌ چپش‌ قطع‌ شد و با ضربه‌ای‌ که‌ بر فرقش‌ وارد شد، از اسب‌ به زمین افتاد و پس‌ از جراحت‌های‌ بسیار ، به‌ دست‌ زید بن‌ رقّاد جنبی‌ و حکیم‌ بن‌ طفیل ‌سنبسی‌ به شهادت‌ رسید.[۳] حکیم‌ بن‌ طفیل ‌پس از شهادت عباس (ع)، جامه و سلاح او را ربود.[۴]

حکیم در روز عاشورا نیز تیری به سوی امام‌ حسین (ع) پرتاب کرد.[۵]

مرگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بنا به نقل طبری، مختار ابن‌ کامل را با افرادی به سوی خانه حکیم‌ بن‌ طفیل فرستاد تا او را دستگیر کنند. ابن‌ کامل به او دست یافت و در اختیار افرادش قرار داد تا او را مجازات کنند. آنان از او پرسیدند چرا به امام‌ حسین (ع) تیر پرتاب کردی؟ گفت من تیر پرتاب کردم اما به جامه امام برخورد کرد و بدنش آسیب ندید. افراد ابن‌ کامل او را در کنار دیواری قرار دادند و تیرباران کردند تا مُرد[۶] و به روایتی دیگر همراه گروهی که بر بدن امام اسب تارانده بودند، به پشت خواباندند و با میخ‌های آهنین دست و پایشان را به زمین کوبیدند و با اسب‌هایی با نعل آهنین بر بدن‌های پلید آنان تاختند و آنقدر ادامه دادند تا به هلاکت رسیدند. سپس جسدهای آنان را سوزاندند.[۷]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. - اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری.
  2. - ارشاد فی معرفه حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۲۶۰.
  3. - الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۶۸؛ مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۰؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت:۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲.
  4. - انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۷، ج۶، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶،ص۶۳؛ مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۰؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۳؛العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ شمسی.، ج۳، ص۳۴.
  5. - انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۷، ج۶، ص۴۰۸؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۶۳؛ مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۰؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۳؛العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ شمسی.، ج۳، ص۳۴.
  6. - تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲– ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۳.
  7. -اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری.، ص۵۴.